ვივანატი - Vivanat 1მგ/მლ 3მლ მზა 1 შპრიცი

136.00

160.00

მახასიათებლები

აღწერა

სამკურნალო პროდუქტის დასახელება

ვივანატი რომფარმი 1 მგ/მლ საინექციო ხსნარი წინასწარ შევსებულ შპრიცში

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება

იბანდრონის მჟავა

ფარმაცევტული ფორმა

საინექციო ხსნარი.

გამჭვირვალე უფერო ხსნარი.

შემადგენლობა

თითოეული წინასწარ შევსებული შპრიცი შეიცავს:

აქტიური ნივთიერება: 3 მგ იბანდრონის მჟავა (ნატრიუმის იბანდრონატის სახით).

დამხმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის ქლორიდი, გაყინული ძმარმჟავა, ნატრიუმის აცეტატის ტრიჰიდრატი, ძმარმჟავა 1% pH–მნიშვლობის მისაღწევად, საინექციო წყალი.

იბანდრონის მჟავას კონცენტრაცია საინექციო ხსნარში არის 1 მგ ყოველ მლ–ზე.

ფარმაცევტული ჯგუფი და ათქ კოდი:

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: >ძვლების დაავადებების სამკურნალო პრეპარატები, ბისფოსფონატები,

ათქ კოდი: M05BA06

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ფარმაკოდინამიკური თვისებები

მოქმედების მექანიზმი

იბანდრონის მჟავა არის მაღალი აქტივობის მქონე ბისფოსფონატი, რომელიც მიეკუთვნება აზოტის შემცველ ბისფოსფონატების ჯგუფს, რომლებიც შერჩევითად მოქმედებენ ძვლოვან ქსოვილზე და სპეციფიკურად აინჰიბირებენ ოსტეოკლასტების აქტივობას, ძვლის ფორმირებაზე პირდაპირი ზემოქმედების გარეშე. ის არ აფერხებს ოსტეოკლასტების რეკრუტირებას. იბანდრონის მჟავა იწვევს ძვლის მასის პროგრესულ ზრდას და მოტეხილობების სიხშირის შემცირებას ძვლის ქსოვილის მომატებული მეტაბოლიზმის შემცირებით პრემენოპაუზის დონემდე პოსტმენოპაუზიაში მყოფ ქალებში.

ფარმაკოდინამიკური ეფექტები

იბანდრონის მჟავას ფარმაკოდინამიკური მოქმედება მდგომარეობს ძვლის რეზორბციის დათრგუნვაში. In vivo, იბანდრონის მჟავა აფერხებს ძვლის დესტრუქციას, რომელიც ექსპერიმენტულად გამოწვეულია სასქესო ჯირკვლის ფუნქციის შეწყვეტით, რეტინოიდებით, სიმსივნეებით ან სიმსივნის ექსტრაქტებით. ახალგაზრდა (სწრაფად მზარდი) ვირთაგვებში ასევე ხდება ძვლის ენდოგენური რეზორბციის ინჰიბირება, რაც იწვევს ნორმალური ძვლის მასის ზრდას არანამკურნალევ ცხოველებთან შედარებით.

ცხოველების მოდელები ადასტურებს, რომ იბანდრონის მჟავა არის ოსტეოკლასტური აქტივობის მაღალი სიძლიერის მქონე ინჰიბიტორი. მზარდ ვირთაგვებში, ოსტეოპოროზის მკურნალობისთვის საჭირო დოზაზე 5000-ჯერ მეტი დოზის შეყვანისას მინერალიზაციის დარღვევის მტკიცებულება არ დაფიქსირებულა.

როგორც ყოველდღიური, ისე წყვეტილი (დოზის გარეშე გახანგრძლივებული ინტერვალებით) ხანგრძლივი შეყვანა ვირთაგვებში, ძაღლებში და მაიმუნებში ასოცირებული იყო ნორმალური ხარისხის ახალი ძვლის ფორმირებასთან და მექანიკური სიმტკიცის შენარჩუნებასთან ან გაზრდასთან ტოქსიკურ დიაპაზონშიც კი. ადამიანებში იბანდრონის მჟავას როგორც ყოველდღიური, ისე წყვეტილი მიღების ეფექტურობა დოზის გარეშე 9-10 კვირის ინტერვალით დადასტურდა კლინიკურ კვლევაში (MF 4411), რომელშიც იბანდრონის მჟავამ აჩვენა მოტეხილობის საწინააღმდეგო ეფექტურობა.

ცხოველების მოდელებში იბანდრონის მჟავამ წარმოქმნა ბიოქიმიური ცვლილებები, რაც მიუთითებს ძვლის რეზორბციის დოზადამოკიდებულ დათრგუნვაზე, მათ შორის ძვლის კოლაგენის დეგრადაციის ბიოქიმიური მარკერების დეგრადაციაზე (როგორიცაა დეოქსიპირიდინოლინი და I ტიპის კოლაგენის (NTX) ჯვარედინიად შეერთებული N-ტელოპეპტიდები) შარდში.

როგორც ყოველდღიური, ისევე წყვეტილი (კვარტალში 9-10 კვირის ინტერვალით დოზებს შორის) პერორალური დოზები, ასევე იბანდრონის მჟავას ინტრავენური დოზები პოსტმენოპაუზის პერიოდში მყოფ ქალებში იწვევდა ბიოქიმიურ ცვლილებებს, რაც მიუთითებს ძვლის რეზორბციის დოზადამოკიდებულ ინჰიბირებაზე.

იბანდრონატის ინტრავენური ინექცია ამცირებს I ტიპის კოლაგენის (CTX) ალფა ჯაჭვის C-ტელოპეპტიდის დონეს შრატში მკურნალობის დაწყებიდან 3-7 დღის განმავლობაში და ამცირებს ოსტეოკალცინის დონეს 3 თვის განმავლობაში.

მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ, ხდება ძვლის მომატებული რეზორბციის მკურნალობამდე არსებულ პათოლოგიურ მაჩვენებლებთან დაბრუნება, რაც დაკავშირებულია პოსტმენოპაუზურ ოსტეოპოროზთან.

ძვლის ბიოფსიების ჰისტოლოგიურმა ანალიზმა პოსტმენოპაუზაში მყოფი ქალების ორ– და სამწლიანი მკურნალობის შემდეგ იბანდრონის მჟავას პერორალური დოზებით 2.5 მგ დღეში და წყვეტილი ინტრავენური დოზებით 1 მგ-მდე ყოველ 3 თვეში აჩვენა ნორმალური ხარისხის ძვალი და არ მიუთითებს მინერალიზაციის დეფექტზე. ძვლის მეტაბოლიზმის მოსალოდნელი შემცირება, ძვლის ნორმალური ხარისხი და მინერალიზაციის დეფექტების არარსებობა ასევე აღინიშნებოდა საინექციო 3 მგ ვივანატ რომფარმით მკურნალობის ორი წლის შემდეგ.

კლინიკური ეფექტურობა

დამოუკიდებელი რისკ-ფაქტორები, მაგალითად, დაბალი BMD, ასაკი, წინა მოტეხილობების არსებობა, მოტეხილობების ოჯახური ანამნეზი, ძვლის მაღალი მეტაბოლიზმი და სხეულის მასის დაბალი ინდექსი უნდა იქნას გათვალისწინებული ოსტეოპოროზული მოტეხილობების გაზრდილი რისკის მქონე ქალების იდენტიფიცირების მიზნით.

იბანდრონატი 3 მგ საინექციო ხსნარი ყოველ 3 თვეში ერთხელ

ძვლის მინერალური სიმკვრივე (BMD)

საინექციო 3 მგ იბანდრონატმა ინტრავენურად შეყვანილმა ყოველ 3 თვეში ერთელ აჩვენა მინიმუმ ისეთივე ეფექტურობა, როგორც პერორალურმა იბანდრონის მჟავამ ყოველდღიურად 2.5 მგ 2-წლიან, რანდომიზებულ, ორმაგ–ბრმა, მულტიცენტრულ, არანაკლები ეფექტურობის კვლევაში (BM16550) პოსტმენოპაუზის პერიოდში მყოფ ქალებში (1386 ქალი 55 - 80 წლის ასაკის) ოსტეოპოროზით (ხერხემლის წელის ნაწილის BMD T-ქულა -2.5 SD საწყის დონეზე). ეს ნააჩვენებია როგორც პირველად ანალიზში ერთი წლის, ასევე დამადასტურებელი ანალიზის დროს ორი წლის საბოლოო წერტილში (ცხრილი 2).

BM16550 კვლევის მონაცემების პირველადმა ანალიზმა ერთი წლის შემდეგ და დამადასტურებელმა ანალიზმა 2 წლის შემდეგ აჩვენა დოზირების რეჟიმის 3 მგ ყოველ 3 თვეში ერთხელ ინექციის არანაკლები ეფექტურობა 2.5 მგ პერორალური ყოველდღიური დოზირების რეჟიმთან შედარებით, BMD-ის საშუალო ზრდის თვალსაზრისით ხერხემლის წელის ნაწილში, მთლიანი ბარძაყის ძვლის, ბარძაყის ყელის და ტროხანტერის მიდამოში (ცხრილი 2).

ცხრილი 2: ხერხემლის წელის ნაწილის, მთლიანი ბარძაყის ძვლის, ბარძაყის ყელის და ტროქანტერის BMD–ს საშუალო შეფარდებითი ცვლილება საწყის მაჩვენებელთან შედარებით მკურნალობის ერთი წლის შემდეგ (პირველადი ანალიზი) და ორი წლის შემდეგ (პროტოკოლის მიხედვით პოპულაცია) კვლევაში BM 16550.

 

ერთი წლის მონაცემები კვლევაში BM 16550

ორი წლის მონაცემები კვლევაში BM 16550

საშუალო შეფარდებითი ცვლილებები საწყის მაჩვენებელთან შედარებით % [95% CI]

იბანდრონის მჟავა 2.5 მგ ყოველდღიურად

(N=377)

ვივანატი რომფარმი 3 მგ საინექციო ყოველ 3 თვეში ერთხელ

(N=365)

იბანდრონის მჟავა 2.5 მგ ყოველდღიურად

(N=334)

ვივანატი რომფარმი 3 მგ საინექციო ყოველ 3 თვეში ერთხელ

(N=334)

ხერხემლის წელის ნაწილის L2-L4 BMD

3.8 [3.4, 4.2]

4.8 [4.5, 5.2]

4.8 [4.3, 5.4]

6.3 [5.7, 6.8]

მთლიანი ბარძაყის ძვლის BMD

1.8 [1.5, 2.1]

2.4 [2.0, 2.7]

2.2 [1.8, 2.6]

3.1 [2.6, 3.6]

ბარძაყის ყელის BMD

1.6 [1.2, 2.0]

2.3 [1.9, 2.7]

2.2 [1.8, 2.7]

2.8 [2.3, 3.3]

ტროხანტერის BMD

3.0 [2.6, 3.4]

3.8 [3.2, 4.4]

3.5 [3.0, 4.0]

4.9 [4.1, 5.7]

გარდა ამისა, დადასტურდა, რომ საინექციო იბანდრონატი 3 მგ ყოველ 3 თვეში ერთხელ აღემატება პერორალურ იბანდრონის მჟავას 2.5 მგ ყოველდღიურად ხერხემლის წელის ნაწილის BMD-ის ზრდასთან მიმართებაში პერსპექტიულად დაგეგმილ ანალიზში ერთ წელიწადში, p<0.001 და ორ წელიწადში, p<0.001.

რაც შეეხება ხერხემლის წელის ნაწილის BMD-ს, პაციენტების 92.1%–ში, რომლებიც იღებდნენ 3 მგ ინექციას ყოველი 3 თვე, BMD იყო გაზრდილი ან შენარჩუნებული მკურნალობის 1 წლის შემდეგ (ე.ი. იყვნენ რესპონდენტები) პაციენტების 84.9%-თან შედარებით, რომლებიც იღებდნენ პერორალურად 2.5 მგ–ს ყოველდღიურად (p=0.002). მკურნალობის 2 წლის შემდეგ, პაციენტების 92.8%-ში, რომლებიც იღებდნენ 3 მგ ინექციებს და პაციენტთა 84.7%-ში, რომლებიც იღებდნენ 2.5 მგ პერორალური თერაპიის სახით, აღინიშნა ხერხემლის წელის ნაწილის BMD–ს გაზრდა ან შენარჩუნება (p=0.001).

რაც შეეხება მთლიანი ბარძაყის ძვლის BMD-ს, პაციენტების 82.3%, რომლებიც იღებდნენ 3 მგ ინექციას ყოველი 3 თვე, მიაკუთვნეს რესპონდენტებს ერთი წლის შემდეგ, იმ პაციენტთა 75.1%-თან შედარებით, რომლებიც იღებდნენ ყოველდღე 2.5 მგ პერორალურად (p=0.02). 2 წლის მკურნალობის შემდეგ, პაციენტების 85.6%-ში, რომლებიც იღებდნენ 3 მგ ინექციებს და 77.0%-ში, რომლებიც იღებდნენ 2.5 მგ პერორალურ თერაპიას, მთლიანი ბარძაყის ძვლის BMD გაზრდილი ან შენარჩუნებული იყო (p=0.004).

პაციენტთა წილი, რომლებთანაც BMD მოიმატა ან შენარჩუნდა ერთ წელიწადში, როგორც ხერხემლის წელის ნაწილის, ისე მთლიანი ბარძაყის ძვლის მიდამოში, შეადგენდა 76.2%–ს ყოველ 3 თვეში ერთხელ 3 მგ ინექციის მიღების ჯგუფში და 67.2%–ს 2.5 მგ ყოველდღიურად პერორალურად მიღების ჯგუფში (p=0.007). ორ წლიწადში, პაციენტების 80.1% და 68.8% აკმაყოფილებდა ამ კრიტერიუმს 3 მგ ყოველი 3 თვე ინრქციის მიღების ჯგუფში და 2.5 მგ ყოველდღიური მიღების ჯგუფში (p=0.001).

ძვლის მეტაბოლიზმის ბიოქიმიური მარკერები

შრატში CTX დონის კლინიკურად მნიშვნელოვანი შემცირება დაფიქსირდა დროის ყველა გაზომილ წერტილში. 12 თვეში მედიანური ფარდობითი ცვლილებები საწყისი მაჩვენებლიდან შეადგენდა -58.6% ყოველ 3 თვეში ერთხელ 3 მგ ინტრავენური ინექციის რეჟიმისთვის და -62.6% პერორალური 2.5 მგ ყოველდღიური რეჟიმისთვის. გარდა ამისა, პაციენტების 64.8%, რომლებიც იღებდნენ ინექციას 3 მგ ყოველ 3 თვეში ერთხელ, იდენტიფიცირებულია, როგორც რესპონდენტები (განსაზღვრული იყო როგორც ≥50% შემცირება საწყისი მაჩვენებლიდან), პაციენტების 64.9%–თან შედარებით, რომლებიც იღებდნენ 2.5 მგ ყოველდღე პერორალურად. შრატში CTX შემცირება შენარჩუნებული იყო 2 წლის განმავლობაში, პაციენტების ნახევარზე მეტი იდენტიფიცირებული იყო როგორც რესპონდენტები მკურნალობის ორივე ჯგუფში.

BM 16550 კვლევის შედეგებზე დაყრდნობით, იბანდრონატის 3 მგ ინტრავენური ინექცია, რომელიც შეყვანილია ყოველ 3 თვეში ერთხელ, მოსალოდნელია, რომ იყოს მინიმუმ ისეთივე ეფექტური მოტეხილობების თავიდან ასაცილებლად, როგორც იბანდრონის მჟავას პერორალური მიღების რეჟიმი 2.5 მგ დღეში.

იბანდრონის მჟავა 2.5 მგ დღეში ტაბლეტები

საწყის სამწლიან, რანდომიზებულ, ორმაგ–ბრმა, პლაცებო–კონტროლირებად, მოტეხილობის კვლევაში (MF 4411), ნაჩვენები იყო სტატისტიკურად მნიშვნელოვანი და სამედიცინო თვალსაზრისით რელევანტური შემცირება ახალი რენტგენოგრაფიული მორფომეტრიული და კლინიკური ვერტებრული მოტეხილობების სიხშირეში (ცხრილი 3). ამ კვლევაში, იბანდრონის მჟავა შეფასებული იყო პერორალური დოზების 2.5 მგ ყოველდღიურად და 20 მგ წყვეტილი საკვლევი რეჟიმით მიღებისას. იბანდრონის მჟავა შეყვანილ იქნა საკვების ან სასმელის დღეში პირველ მიღებამდე 60 წუთით ადრე (დოზის შემდგომი სიმშილის პერიოდი). კვლევაში მონაწილეობდნენ 55-დან 80 წლამდე ასაკის ქალები, რომლებიც იყვნენ არანაკლებ 5 წელი პოსტმენოპაუზის პერიოდში, რომლებსაც ხერხემლის წელის ნაწილში BMD -2-დან -5 SD-მდე ნაკლები იყო პრემენოპაუზის საშუალო მაჩვენებელზე (T-ქულა) სულ მცირე ერთ მალაში [L1- L4] და რომლებსაც აღენიშნებოდათ ერთიდან ოთხამდე მალის გავრცელებული მოტეხილობა. ყველა პაციენტი იღებდა 500 მგ კალციუმს და 400 სე ვიტამინ D-ს ყოველდღიურად. ეფექტურობა შეფასდა 2928 პაციენტში. იბანდრონის მჟავამ 2.5 მგ ყოველდღიური მიღებით აჩვენა მალების ახალი მოტეხილობების სიხშირის სტატისტიკურად მნიშვნელოვანი და სამედიცინო თვალსაზრისით რელევანტური შემცირება. ამ რეჟიმმა შეამცირა ხერხემლის ახალი რენტგენოგრაფიული მოტეხილობების შემთხვევები 62%-ით (p=0.0001) კვლევის სამი წლის განმავლობაში. 2 წლის შემდეგ დაფიქსირდა რისკის შედარებითი შემცირება 61%-ით (p=0.0006). მკურნალობის 1 წლის შემდეგ სტატისტიკურად მნიშვნელოვანი სხვაობა (p=0.056) არ იყო მიღწეული. მოტეხილობების საწინააღმდეგო ეფექტი მუდმივი იყო კვლევის ხანგრძლივობის მანძილზე. დროთა განმავლობაში ეფექტის შემცირების ნიშანი არ აღნიშნულა.

ვერტებრული კლინიკური მოტეხილობების სიხშირე ასევე მნიშვნელოვნად შემცირდა 49%-ით 3 წლის შემდეგ (p=0.011). ვერტებრულ მოტეხილობებზე ძლიერი გავლენა ასევე აისახა სიმაღლის დაკარგვის მაჩვენებლის სტატისტიკურად მნიშვნელოვანი შემცირებით პლაცებოსთან შედარებით (p<0.0001).

ცხრილი 3: მოტეხილობების 3–წლიანი კვლევის MF 4411 შედეგები (%, 95 % CI)

 

პლაცებო

(N=974)

იბანდრონის მჟავა 2.5 მგ ყოველდღიურად

(N=977)

ფარდობითი რისკის შემცირება

ახალი მორფომეტრიული ვერტებრული მოტეხილობები

 

62% (40.9, 75.1)

ახალი მორფომეტრიული ვერტებრული მოტეხილობების სიხშირე

9.56% (7.5, 11.7)

4.68% (3.2, 6.2)

კლინიკური ვერტებრული მოტეხილობების ფარდობითი რისკის შემცირება

 

49%

(14.03, 69.49)

კლინიკური ვერტებრული მოტეხილობების სიხშირე

5.33% (3.73, 6.92)

2.75%

(1.61, 3.89)

BMD–საშუალო ცვლილება ხერხემლის წელის ნაწილის საწყის დონესთან მიმართებაში მე-3 წელს

1.26% (0.8, 1.7)

6.54% (6.1, 7.0)

BMD–საშუალო ცვლილება მთლიანი ბარძაყის ძვლის საწყის დონესთან მიმართებაში მე-3 წელს

-0.69%

(-1.0, -0.4)

3.36%

(3.0, 3.7)

იბანდრონის მჟავას სამკურნალო ეფექტი შემდგომ შეფასდა იმ პაციენტების სუბპოპულაციის ანალიზში, რომლებსაც საწყის დონეზე ჰქონდათ ხერხემლის წელის ნაწილის BMD T-ქულა 2.5-ზე დაბალი (ცხრილი 4). ვერტებრული მოტეხილობის რისკის შემცირება მნიშვნელოვნად შეესაბამებოდა საერთო პოპულაციაში დაფიქსირებულ მაჩვენებლებს.

ცხრილი 4: მოტეხილობის 3–წლიანი კვლევის MF 4411 შედეგები (%, 95 % CI) პაციენტებისთვის, რომლებსაც აქვთ ხერხემლის წელის ნაწილის BMD T-ქულა -2.5–ზე ნაკლები საწყის დონეზე.

 

პლაცებო

(N=587)

იბანდრონის

მჟავა 2.5 მგ ყოველდღიურად

(N=575)

ფარდობითი რისკის შემცირება

ახალი მორფომეტრიული ვერტებრული მოტეხილობები

 

59% (34.5, 74.3)

ახალი მორფომეტრიული ვერტებრული მოტეხილობების სიხშირე

12.54% (9.53, 15.55)

5.36% (3.31, 7.41)

კლინიკური ვერტებრული მოტეხილობების ფარდობითი რისკის შემცირება

 

50% (9.49, 71.91)

კლინიკური ვერტებრული მოტეხილობების სიხშირე

6.97% (4.67, 9.27)

3.57% (1.89, 5.24)

BMD–საშუალო ცვლილება ხერხემლის წელის ნაწილის საწყის დონესთან მიმართებაში მე-3 წელს

1.13% (0.6, 1.7)

7.01% (6.5, 7.6)

BMD–საშუალო ცვლილება მთლიანი ბარძაყის ძვლის საწყის დონესთან მიმართებაში მე-3 წელს

-0.70% (-1.1, -0.2)

3.59% (3.1, 4.1)

MF4411 კვლევის პაციენტთა საერთო პოპულაციაში, არ შეინიშნებოდა შემცირება არავერტებრული მოტეხილობების მხრივ, თუმცა ყოველდღიური მიღებისას იბანდრონის მჟავა ეფექტური აღმოჩნდა მაღალი რისკის ქვეპოპულაციაში (ბარძაყის ყელის BMD T- ქულა < -3.0), სადაც დაფიქსირდა არავერტებრული მოტეხილობის რისკის შემცირება 69%-ით.

იბანდრონის მჟავას 2.5 მგ ტაბლეტებით ყოველდღიური პერორალური მკურნალობა იწვევდა BMD-ის პროგრესულ მატებას ჩონჩხის ვერტებრულ და არავერტებრულ მიდამოებში.

ხერხემლის წელის ნაწილის BMD–ს სამწლიანი ზრდა პლაცებოსთან შედარებით იყო 5.3% და 6.5% საწყის დონესთან შედარებით. ზრდა ბარძაყის ძვლის მიდამოში საწყის დონესთან შედარებით შეადგენდა 2.8% ბარძაყის ყელის არეში, 3.4% მთლიანი ბარძაყის ძვლის არეში და 5.5% ტროქანტერზე.

ძვლის განახლების ბიოქიმიური მარკერები (როგორიცაა შარდში CTX და შრატში ოსტეოკალცინი) აჩვენებდნენ სუპრესიის მოსალოდნელ სურათს პრემენოპაუზის დონემდე და მიაღწიეს მაქსიმალურ სუპრესიას 3-6 თვის პერიოდის განმავლობაში 2.5 მგ იბანდრონის მჟავას ყოველდღიურად გამოყენებისას.

ძვლის რეზორბციის ბიოქიმიური მარკერების კლინიკურად მნიშვნელოვანი შემცირება 50%-ით აღინიშნა იბანდრონის მჟავის 2.5 მგ-ით მკურნალობის დაწყებიდან ერთი თვის შემდეგ.

პედიატრიული პოპულაცია (იხილეთ ნაწილი "დოზირება და მიღების წესი“ და ნაწილი "ფარმაკოკინეტიკური თვისებები").

ვივანატი რომფარმი არ იყო შესწავლილი პედიატრიულ პოპულაციაში, ამიტომ ეფექტურობის ან უსაფრთხოების მონაცემები არ არის ხელმისაწვდომი ამ პაციენტების პოპულაციისთვის.

ფარმაკოკინეტიკური თვისებები

იბანდრონის მჟავას პირველადი ფარმაკოლოგიური მოქმედება ძვლების მდგომარეობაზე არ არის პირდაპირ დაკავშირებული პლაზმაში ფაქტობრივ კონცენტრაციებთან, როგორც ეს აჩვენა ცხოველებსა და ადამიანებში სხვადასხვა კვლევებმა.

იბანდრონის მჟავას პლაზმური კონცენტრაცია იზრდება დოზის პროპორციულად 0.5 მგ-დან 6 მგ-მდე ინტრავენური შეყვანის შემდეგ.

აბსორბცია

არ მიესადაგება.

განაწილება

საწყისი სისტემური ზემოქმედების შემდეგ, იბანდრონის მჟავა სწრაფად უკავშირდება ძვლებს ან გამოიყოფა შარდში. ადამიანებში, განაწილების მოჩვენებითი ტერმინალური მოცულობა არის მინიმუმ 90 ლ და დოზის რაოდენობა, რომელიც აღწევს ძვალს, შეფასებულია, რომ არის მოცირკულირე დოზის 40-50%. პროტეინებთან შეკავშირება ადამიანის პლაზმაში შეადგენს დაახლოებით 85% - 87% (განისაზღვრება in vitro იბანდრონის მჟავას თერაპიულ კონცენტრაციებში) და, შესაბამისად, განდევნის გამო სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედების პოტენციალი დაბალია.

ბიოტრანსფორმაცია

არ არსებობს მტკიცებულება, რომ იბანდრონის მჟავა მეტაბოლიზდება ცხოველებში ან ადამიანებში.

ელიმინაცია

იბანდრონის მჟავა გამოიყოფა სისხლის მიმოქცევიდან ძვალში აბსორბციის გზით (შეფასების მიხედვით, 40-50% პოსტმენოპაუზაში მყოფ ქალებში) და დარჩენილი ნაწილი გამოიყოფა უცვლელად თირკმლებით.

დაკვირვების შედეგად, მოჩვენებითი ნახევარგამოყოფის პერიოდის დიაპაზონი ფართოა, მოჩვენებითი ტერმინალური ნახევარგამოყოფის პერიოდი ძირითადად 10-72 საათის ფარგლებშია. ვინაიდან გამოთვლილი მნიშვნელობები დიდწილად დამოკიდებულია კვლევის ხანგრძლივობის, გამოყენებული დოზისა და ანალიზის მგრძნობელობის ფუნქციაზე, ჭეშმარიტი საბოლოო ნახევარგამოყოფის პერიოდი, სავარაუდოდ, არსებითად უფრო ხანგრძლივი იქნება, როგორც ზოგადად სხვა ბისფოსფონატების შემთხვევაში. ადრეული პლაზმური დონე სწრაფად ეცემა და აღწევს პიკური მნიშვნელობების 10%-ს ინტრავენური ან პერორალური მიღებიდან 3 და 8 საათის განმავლობაში, შესაბამისად.

იბანდრონის მჟავის საერთო კლირენსი დაბალია საშუალო მნიშვნელობებით 84 - 160 მლ/წთ დიაპაზონში. თირკმლისმიერი კლირენსი (დაახლოებით 60 მლ/წთ პოსტმენოპაუზაში მყოფ ჯანმრთელ ქალებში) შეადგენს საერთო კლირენსის 50-60%-ს და დაკავშირებულია კრეატინინის კლირენსთან. ითვლება, რომ განსხვავება მოჩვენებით საერთო და თირკმლისმიერ კლირენსებს შორის ასახავს ძვლის მიერ შთანთქმას.

სეკრეტორული გზა, როგორც ჩანს, არ მოიცავს ცნობილ მჟავე ან ფუძე სატრანსპორტო სისტემებს, რომლებიც მონაწილეობენ სხვა აქტიური ნივთიერებების ექსკრეციაში (იხილეთ ნაწილი "ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და ურთიერთქმედების სხვა ფორმები"). გარდა ამისა, იბანდრონის მჟავა არ აინჰიბირებს ადამიანის ღვიძლის ძირითად P450 იზოფერმენტებს და არ აინდუცირებს ღვიძლის ციტოქრომ P450 სისტემას ვირთაგვებში.

ფარმაკოკინეტიკა განსაკუთრებულ კლინიკურ სიტუაციებში

სქესი

იბანდრონის მჟავას ფარმაკოკინეტიკა მამაკაცებსა და ქალებში მსგავსია.

რასა

არ არსებობს მტკიცებულება რაიმე კლინიკურად მნიშვნელოვანი ინტერეთნიკური განსხვავებების შესახებ მონღოლოიდურ და ევროპეიდულ რასებს შორის იბანდრონის მჟავას განაწილების მხრივ. შეზღუდულია ხელმისაწვდომი მონაცემები ნეგროიდული წარმოშობის პაციენტებზე.

პაციენტები თირკმლის უკმარისობით

იბანდრონის მჟავას თირკმლისმიერი კლირენსი პაციენტებში თირკმლების სხვადასხვა ხარისხის უკმარისობით წრფივად დაკავშირებულია კრეატინინის კლირენსთან (CLcr).

დოზის კორექცია საჭირო არ არის პაციენტებისთვის თირკმლის მსუბუქი ან ზომიერი უკმარისობით (CLcr უდრის ან მეტია 30 მლ/წთ).

თირკმლის მძიმე უკმარისობის მქონე სუბიექტებს (CLcr 30 მლ/წთ-ზე ნაკლები), რომლებიც იღებდნენ 10 მგ იბანდრონის მჟავას დღიურად პერორალურად 21 დღის განმავლობაში, ჰქონდათ 2-3-ჯერ უფრო მაღალი კონცენტრაცია პლაზმაში, ვიდრე თირკმლის ნორმალური ფუნქციის მქონე სუბიექტებს და იბანდრონის მჟავას საერთო კლირენსი იყო 44 მლ/წთ. იბანდრონის მჟავას 0.5 მგ ინტრავენური შეყვანის შემდეგ საერთო, თირკმლისმიერი და არათირკმლისმიერი კლირენსი მცირდება 67%-ით, 77%-ით და 50%-ით, შესაბამისად, თირკმლის მძიმე უკმარისობის მქონე სუბიექტებში, მაგრამ ტოლერანტობის შემცირება, რომელიც დაკავშირებულია ექსპოზიციის ზრდასთან, არ აღნიშნულა. შეზღუდული კლინიკური გამოცდილების გამო, ვივანატი რომფარმი არ არის რეკომენდებული თირკმლების მძიმე უკმარისობის მქონე პაციენტებში (იხილეთ ნაწილი "დოზირება და მიღების წესი" და ნაწილი "განსაკუთრებული გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები გამოყენებისას"). იბანდრონის მჟავას ფარმაკოკინეტიკა თირკმლების დაავადების ბოლო სტადიის მქონე პაციენტებში შეფასებული იყო მხოლოდ ჰემოდიალიზით მართული მცირე რაოდენობის პაციენტებში, შესაბამისად, იბანდრონის მჟავას ფარმაკოკინეტიკა პაციენტებში, რომლებიც არ იმყოფებიან ჰემოდიალიზზე, უცნობია. შეზღუდული ხელმისაწვდომი მონაცემების გამო, იბანდრონის მჟავა არ უნდა იქნას გამოყენებული თირკმლების დაავადების ბოლო სტადიის მქონე პაციენტებში.

პაციენტები ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით (იხილეთ ნაწილი "დოზირება და მიღების წესი")

ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში იბანდრონის მჟავას ფარმაკოკინეტიკური მონაცემები არ არსებობს. ღვიძლს არ გააჩნია მნიშვნელოვანი როლი იბანდრონის მჟავას კლირენსში, რომელიც არ მეტაბოლიზდება, მაგრამ გამოიყოფა თირკმლებით და ძვლებში შთანთქმით. ამიტომ ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში დოზის კორექცია საჭირო არ არის.

ხანდაზმული პოპულაცია(იხილეთ ნაწილი "დოზირება და მიღების წესი")

მრავალვარიანტულ ანალიზში, ასაკი არ აღმოჩნდა რაიმე შესწავლილი ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრის დამოუკიდებელი ფაქტორი. ვინაიდან თირკმლების ფუნქცია ასაკთან ერთად მცირდება, თირკმლების ფუნქცია ერთადერთი ფაქტორია, რომელიც არის გასათვალისწინებელი (იხილეთ თირკმელების ფუნქციის დარღვევის ნაწილი).

პედიატრიული პოპულაცია (იხილეთ ნაწილი "დოზირება და მიღების წესი" და ნაწილი "ფარმაკოდინამიკური თვისებები")

არ არსებობს მონაცემები ამ ასაკობრივ ჯგუფებში იბანდრონატის გამოყენების შესახებ.

თერაპიული ჩვენებები

ოსტეოპოროზის მკურნალობა პოსტმენოპაუზის პერიოდში მყოფ ქალებში მოტეხილობის გაზრდილი რისკით (იხილეთ ნაწილი "ფარმაკოდინამიკური თვისებები").

დემონსტრირებულია ხერხემლის მოტეხილობების რისკის შემცირება, ბარძაყის ყელის მოტეხილობებზე ეფექტურობა დადგენილი არ არის.

დოზირება და მიღების წესი

პაციენტებს, რომლებიც მკურნალობენ ვივანატი რომფარმით, უნდა მიეცეთ ფურცელი–ჩანართი და პაციენტის შეხსენების ბარათი.

დოზირება

იბანდრონის მჟავას რეკომენდებული დოზა არის 3 მგ, შეყვანილი ინტრავენური ინექციის სახით 15-30 წამის განმავლობაში, ყოველ სამ თვეში ერთხელ.

პაციენტებმა უნდა დამატებით მიიღონ კალციუმი და D ვიტამინი (იხილეთ ნაწილი "განსაკუთრებული გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები გამოყენებისას" და ნაწილი "ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და ურთიერთქმედების სხვა ფორმები").

დოზის გამოტოვების შემთხვევაში, ინექცია უნდა ჩატარდეს რაც შეიძლება მალე. ამის შემდეგ, ინექციები უნდა დაინიშნოს ყოველ 3 თვეში ერთხელ ბოლო ინექციის დღიდან.

ოსტეოპოროზის ბისფოსფონატებით მკურნალობის ოპტიმალური ხანგრძლივობა დადგენილი არ არის. მკურნალობის გაგრძელების საჭიროება პერიოდულად ხელახლა უნდა შეფასდეს ვივანატ რომფარმის სარგებელსა და პოტენციური რისკების საფუძველზე ცალკეული პაციენტისთვის, განსაკუთრებით 5 ან მეტი წლის გამოყენების შემდეგ.

განსაკუთრებული პოპულაციები

პაციენტები თირკმლის უკმარისობით

ვივანატი რომფარმის ინექციის გამოყენება არ არის რეკომენდებული პაციენტებში კრეატინინის მაჩვენებლით შრატში 200 მკმოლ/ლ–ზე (2.3 მგ/დლ) ზემოთ ან კრეატინინის კლირენსით (გაზომილი ან სავარაუდო) 30 მლ/წთ-ზე ნაკლები, შეზღუდული კლინიკური მონაცემების გამო, რომლებიც მიღებულია კვლევებიდან ასეთი პაციენტების ჩართულობით (იხილეთ ნაწილი "განსაკუთრებული გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები გამოყენებისას" და ნაწილი "ფარმაკოკინეტიკური თვისებები").

დოზის კორექცია არ არის საჭირო თირკმლების მსუბუქი ან ზომიერი უკმარისობის მქონე პაციენტებისთვის, რომლებთანაც შრატში კრეატინინი უდრის ან ნაკლებია 200 მკმოლ/ლ–ზე (2.3 მგ/დლ) ან კრეატინინის კლირენსი (გაზომილი ან სავარაუდო) უდრის ან მეტია 30 მლ/წთ–ზე.

ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტები

დოზის კორექცია საჭირო არ არის (იხილეთ ნაწილი "ფარმაკოკინეტიკური თვისებები").

ხანდაზმული პოპულაცია (>65 წელი)

დოზის კორექცია საჭირო არ არის (იხილეთ ნაწილი "ფარმაკოკინეტიკური თვისებები").

პედიატრიული პოპულაცია

არ არსებობს ვივანატ რომფარმის შესაბამისი გამოყენების მონაცემები 18 წლამდე ასაკის ბავშვებში და ის არ იყო შესწავლილი ამ პოპულაციაში (იხილეთ ნაწილი "ფარმაკოდინამიკური თვისებები" და "ფარმაკოკინეტიკური თვისებები").

გამოყენების წესი

ინტრავენური გამოყენებისთვის 15-30 წამზე მეტი ხნის განმავლობაში, ყოველ სამ თვეში ერთხელ.

საჭიროა მკაცრად იყოს დაცული ინტრავენური შეყვანის წესი (იხილეთ ნაწილი „განსაკუთრებული გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები გამოყენებისას“).

უკუჩვენებები

- ჰიპერმგრძნობელობა იბანდრონის მჟავას ან რომელიმე დამხმარე ნივთიერების მიმართ, რომლებიც ჩამოთვლილია ნაწილში „შემადგენლობა“

- ჰიპოკალცემია

არასასურველი ეფექტები

უსაფრთხოების პროფილის შეჯამება

ყველაზე სერიოზული მოხსენებული გვერდითი რეაქციებია ანაფილაქსიური რეაქცია/შოკი, ბარძაყის ძვლის ატიპიური მოტეხილობები, ყბის ოსტეონეკროზი და თვალის ანთება (იხილეთ პარაგრაფი „შერჩეული გვერდითი რეაქციების აღწერა“ და ნაწილი „განსაკუთრებული გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები გამოყენებისას“).

ყველაზე ხშირად მოხსენებული გვერდითი რეაქციებია ართრალგია და გრიპის მსგავსი სიმპტომები. ეს სიმპტომები, როგორც წესი, ასოცირდება პირველი დოზის შეყვანასთან, ძირითადად მოკლე ხანგრძლივობისაა, მსუბუქი ან საშუალო ინტენსივობით და ჩვეულებრივ ქრება მკურნალობის გაგრძელებისას სამკურნალო ზომების საჭიროების გარეშე (იხილეთ პარაგრაფი „გრიპის მსგავსი დაავადება“).

გვერდითი რეაქციების ჩამონათვალი ცხრილის სახით

ცხრილში 1 წარმოდგენილია ცნობილი გვერდითი რეაქციების სრული ჩამონათვალი.

იბანდრონის მჟავით 2.5 მგ ყოველდღიურად პერორალური მკურნალობის უსაფრთხოება შეფასებული იყო 1251 პაციენტში, რომლებიც მკურნალობდნენ 4 პლაცებო–კონტროლირებად კლინიკურ კვლევაში, პაციენტების დიდი უმრავლესობა მონაწილეობდა მოტეხილობის ძირითად სამწლიან კვლევაში (MF 4411).

პოსტმენოპაუზაში მყოფ ოსტეოპოროზის მქონე ქალებში (BM16550) ძირითად ორწლიან კვლევაში, ვივანატ რომფარმის 3 მგ ყოველ 3 თვეში ერთხელ ინტრავენური ინექციის და იბანდრონის მჟავას 2.5 მგ ყოველდღიურად პერორალური მიღების უსაფრთხოება მთლიანობაში იყო მსგავსი. პაციენტების საერთო წილი, რომლებსაც განუვითარდათ გვერდითი რეაქცია, იყო 26.0% და 28.6% ვივანატი რომფარმის 3 მგ ყოველ 3 თვეში ერთხელ ინექციისთვის ერთი წლის და ორი წლის შემდეგ, შესაბამისად. გვერდითი რეაქციების შემთხვევების უმეტესობამ არ გამოიწვია თერაპიის შეწყვეტა.

გვერდითი რეაქციები ჩამოთვლილია MedDRA ორგანოთა სისტემის კლასისა და სიხშირის კატეგორიის მიხედვით. სიხშირის კატეგორიები განისაზღვრება შემდეგი კონვენციის გამოყენებით: ძალიან ხშირი (≥1/10), ხშირი (≥ 1/100-დან < 1/10-მდე), არახშირი (≥ 1/1,000-დან < 1/100-მდე), იშვიათი (≥ 1/10,000–დან < 1/1,000-მდე), ძალიან იშვიათი (<1/10,000), უცნობი (შეუძლებელია შეფასდეს არსებული მონაცემებით). სიხშირის თითოეულ ჯგუფში, გვერდითი რეაქციები წარმოდგენილია სიმძიმის კლების მიხედვით.

ცხრილი 1: გვერდითი რეაქციები, რომლებიც განვითარდა პოსტმენოპაუზაში მყოფ ქალებში, რომლებიც იღებდნენ ვივანატ რომფარმის 3 მგ ინექციას ყოველი 3 თვე ან იბანდრონის მჟავას 2.5 მგ ყოველდღიურად III ფაზის კვლევებში BM16550 და MF 4411 და პოსტმარკეტინგულ გამოცდილებაში.

ორგანოთა სისტემის კლასი

ხშირი

არახშირი

იშვიათი

ძალიან იშვიათი

იმუნური სისტემის დარღვევები

 

ასთმის გამწვავება

ჰიპერმგრძნობელობის რეაქცია

ანაფილაქსიური რეაქცია/შოკი*†

მეტაბოლიზმის და კვების დარღვევები

 

ჰიპოკალცემია†

   

ნერვული სისტემის დარღვევები

თავის ტკივილი

     

თვალის დარღვევები

   

თვალის ანთებითი დაავადებები*†

 

სისხლძარღვთა დარღვევები

 

ფლებიტი/თრომბოფლებიტი

   

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დარღვევები

გასტრიტი,

დისპეფსია,

დიარეა,

მუცლის ტკივილი,

გულისრევა, ყაბზობა

     

კანისა და კანქვეშა ქსოვილების დარღვევები

სტივენს-ჯონსონის სინდრომი†,

მულტიფორმული ერითემა†,
ბულოზური დერმატიტი†

გამონაყარი

 

ანგიონევროზული შეშუპება,

სახის შესიება/შეშუპება,

ურტიკარია

სტივენს-ჯონსონის სინდრომი†,

მულტიფორმული ერითემა†,

ბულოზური დერმატიტი†

ჩონჩხ-კუნთოვანი და

შემაერთებელი ქსოვილის დარღვევები

ართრალგია,

მიალგია,

ჩონჩხ–კუნთოვანი ტკივილი,

ზურგის ტკივილი

ძვლის ტკივილი

ბარძაყის ძვლის ატიპიური

სუბტროქანტერული

და

დიაფიზური მოტეხილობები†

ყბის ოსტეონეკროზი*†

გარე სასმენი მილის ოსტეონეკროზი

(ბისფოსფონატების კლასის გვერდითი რეაქცია)†

ზოგადი დარღვევები და

შეყვანის ადგილის მდგომარეობები

გრიპის მსგავსი დაავადება*,

დაღლილობა

რეაქციები ინექციის ადგილზე,

ასთენია

   

* დამატებითი ინფორმაცია იხილეთ ქვემოთ

† იდენტიფიცირებულია პოსტმარკეტინგულ გამოცდილებაში.

შერჩეული გვერდითი რეაქციების აღწერა

გრიპის მსგავსი დაავადება

გრიპის მსგავსი დაავადება მოიცავს მოვლენებს, რომლებიც მოხსენებულია როგორც მწვავე ფაზის რეაქცია ან სიმპტომები, მათ შორის მიალგია, ართრალგია, ცხელება, შემცივნება, დაღლილობა, გულისრევა, მადის დაკარგვა და ძვლების ტკივილი.

ყბის ოსტეონეკროზი

აღინიშნა ყბის ოსტეონეკროზის შემთხვევები, უპირატესად კიბოს მქონე პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობდნენ ძვლის რეზორბციის მაინჰიბირებელი სამკურნალო საშუალებებით, როგორიცაა იბანდრონის მჟავა (იხილეთ ნაწილი «განსაკუთრებული გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები გამოყენებისას»). ყბის ოსტეონეკროზის შემთხვევების შეასხებ მოხსენებულია იბანდრონის მჟავის გამოყენებისას პოსტმარკეტინგულ პერიოდში.

თვალის ანთებითი დაავადებები

იბანდრონის მჟავას გამოყენებისას აღინიშნა თვალის ანთებითი მოვლენები, როგორიცაა უვეიტი, ეპისკლერიტი და სკლერიტი. ზოგიერთ შემთხვევაში, ეს მოვლენები არ გამქრალა იბანდრონის მჟავას მიღების შეწყვეტამდე.

ანაფილაქსიური რეაქცია/შოკი

პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობდნენ ინტრავენურად შეყვანილი იბანდრონის მჟავით, დაფიქსირდა ანაფილაქსიური რეაქციის/შოკის შემთხვევები, მათ შორის ფატალური მოვლენები.

საეჭვო გვერდითი რეაქციების შესახებ შეტყობინება

საეჭვო გვერდითი რეაქციების შესახებ შეტყობინება მნიშვნელოვანია პრეპარატის ავტორიზაციის შემდეგ. ის მუდმივი მონიტორინგის საშუალებას იძლევა სამკურნალო პროდუქტის სარგებელი/რისკის ბალანსზე. ჯანდაცვის პროფესიონალებს სთხოვენ შეატყობინონ ნებისმიერი საეჭვო გვერდითი რეაქცია ეროვნული მოხსენების სისტემის მეშვეობით.

განსაკუთრებული გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები გამოყენებისას

შეყვანის წარუმატებლობა

სიფრთხილეა საჭირო, რომ არ მოხდეს ვივანატი რომფარმის საინექციოს შეყვანა ინტრაარტერიული ან პარავენური შეყვანის გზით, რადგან ამან შეიძლება გამოიწვიოს ქსოვილის დაზიანება.

ჰიპოკალცემია

ვივანატ რომფარმმა ისევე როგორც სხვა ინტრავენურად შესაყვანმა ბისფოსფონატებმა, შეიძლება გამოიწვიოს შრატში კალციუმის მნიშვნელობების გარდამავალი დაქვეითება.

ვივანატ რომფარმის საინექციო თერაპიის დაწყებამდე უნდა დაკორექტირდეს არსებული ჰიპოკალცემია. ძვლისა და მინერალური მეტაბოლიზმის სხვა დარღვევები ასევე ეფექტურად უნდა იყოს ნამკურნალები საინექციო ვივანატი რომფარმით თერაპიის დაწყებამდე.

ყველა პაციენტმა უნდა მიიღოს დამატებით კალციუმის და D ვიტამინის საკმარისი რაოდენობა.

ანაფილაქსიური რეაქცია/შოკი

პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობდნენ ინტრავენურად შეყვანილი იბანდრონის მჟავით, აღინიშნა ანაფილაქსიური რეაქციის/შოკის შემთხვევები, მათ შორის ფატალური მოვლენები.

შესაბამისი სამედიცინო დახმარება და მონიტორინგის ზომები ხელმისაწვდომი უნდა იყოს ვივანატ რომფარმის ინტრავენური ინექციის შეყვანისას. ანაფილაქსიური ან სხვა ჰიპერმგრძნობელობის/ალერგიული მძიმე რეაქციების განვითარების შემთხვევაში, დაუყოვნებლივ შეწყვიტეთ ინექცია და დაიწყეთ შესაბამისი მკურნალობა.

თირკმლის უკმარისობა

პაციენტები თანმხლები დაავადებებით, ან რომლებიც იყენებენ თირკმელზე არასასურველი ეფექტების პოტენციალის მქონე სამკურნალო საშუალებებს, რეგულარულად უნდა შემოწმდნენ მკურნალობის დროს სათანადო სამედიცინო პრაქტიკის შესაბამისად.

შეზღუდული კლინიკური გამოცდილების გამო, საინექციო ვივანატი რომფარმი არ არის რეკომენდებული პაციენტებისთვის, რომლებთანაც შრატის კრეატინინის მაჩვენებელი აღემატება 200 მკმოლ/ლ–ს (2.3 მგ/დლ) ან კრეატინინის კლირენსი 30 მლ/წთ-ზე ნაკლებია (იხილეთ ნაწილი «დოზირება და მიღების წესი» და ნაწილი "ფარმაკოკინეტიკური თვისებები").

გულის უკმარისობის მქონე პაციენტები

გულის უკმარისობის რისკის მქონე პაციენტებში თავიდან უნდა იქნას აცილებული ჰიპერჰიდრატაცია.

ყბის ოსტეონეკროზი

ყბის ოსტეონეკროზი (ONJ) ძალიან იშვიათად არის მოხსენებული პოსტმარკეტინგულ პერიოდში პაციენტებში, რომლებიც ღებულობდნენ იბანდრონატს ოსტეოპოროზის სამკურნალოდ (იხილეთ ნაწილი "არასასურველი ეფექტები"). პირის ღრუს რბილი ქსოვილების შეუხორცებელი ღია დაზიანებების მქონე პაციენტებში მკურნალობის დაწყება ან მკურნალობის ახალი კურსი უნდა გადაიდოს. ვივანატი რომფარმით მკურნალობის დაწყებამდე რეკომენდებულია სტომატოლოგიური გამოკვლევა პროფილაქტიკურ სტომატოლოგიურ პროცედურებთან ერთად და ინდივიდუალური სარგებელი-რისკის შეფასება პაციენტებში თანმხლები რისკ-ფაქტორებით.

პაციენტთან ყბის ოსტეონეკროზის განვითარების რისკის შეფასებისას გასათვალისწინებელია შემდეგი რისკ-ფაქტორები:

- სამკურნალო პროდუქტის პოტენციალი, რომელიც თრგუნავს ძვლის რეზორბციას (უფრო მაღალი რისკი მაღალი აქტივობის მქონე ნაერთებისთვის), შეყვანის გზა (უფრო მაღალი რისკი პარენტერალური გამოყენებისას) და ძვლის რეზორბციული თერაპიის კუმულაციური დოზა

- კიბო, თანმხლები დაავადებები (მაგ., ანემია, კოაგულოპათიები, ინფექცია), მოწევა

- თანმხლები თერაპია: კორტიკოსტეროიდები, ქიმიოთერაპია, ანგიოგენეზის ინჰიბიტორები, რადიოთერაპია თავისა და კისრის არეში

- პირის ღრუს ცუდი ჰიგიენა, პერიოდონტის დაავადება, ცუდად მორგებული პროთეზი, სტომატოლოგიური დაავადების ანამნეზი, ინვაზიური სტომატოლოგიური პროცედურები, მაგ., კბილის ექსტრაქცია

ყველა პაციენტი უნდა იყოს ინფორმირებული, რომ აუცილებელია პირის ღრუს სათანადო ჰიგიენის დაცვა, რუტინული სტომატოლოგიური გამოკვლევების ჩატარება და დაუყოვნებლივი შეტყობინება პირის ღრუს ნებისმიერი სიმპტომის შესახებ, როგორიცაა კბილის მორყევა, ტკივილი ან შეშუპება, ან შეუხორცებელი წყლულები ან გამონადენი ვივანატი რომფარმით მკურნალობის დროს. მკურნალობის დროს ინვაზიური სტომატოლოგიური პროცედურები უნდა ჩატარდეს მხოლოდ საგულდაგულო განხილვის შემდეგ და თავიდან იქნას აცილებული ვივანატ რომფარმის შეყვანასთან ახლო პერიოდში.

ყბის ოსტეონეკროზის მქონე პაციენტების მდგომარეობის მართვის გეგმა უნდა ჩამოყალიბდეს ყბის ოსტეონეკროზის მკურნალობის გამოცდილების მქონე მკურნალ ექიმსა და სტომატოლოგს ან ყბა–სახის ქირურგს შორის ურთიერთთანამშრომლობისას. საჭიროა განიხილებოდეს ვივანატი რომფარმით მკურნალობის დროებითი შეწყვეტის საკითხი იქამდე, სანამ მდგომარეობა არ გაუმჯობესდება და შეძლებისდაგვარად ხელშემწყობი რისკ-ფაქტორები არ შემსუბუქდება.

გარე სასმენი მილის ოსტეონეკროზი

ბისფოსფონატების გამოყენებისას აღინიშნა გარე სასმენი მილის ოსტეონეკროზი, ძირითადად ხანგრძლივ თერაპიასთან ასოციაციაში. გარე სასმენი მილის ოსტეონეკროზის შესაძლო რისკ-ფაქტორები მოიცავს სტეროიდების გამოყენებას და ქიმიოთერაპიას და/ან ადგილობრივ რისკ-ფაქტორებს, როგორიცაა ინფექცია ან ტრავმა. გასათვალისწინებელია გარე სასმენი მილის ოსტეონეკროზის განვითარების შესაძლებლობა ბისფოსფონატების მიღებისას პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ ყურის მხრივ სიმპტომები, მათ შორის ყურის ქრონიკული ინფექციები.

ბარძაყის ძვლის ატიპიური მოტეხილობები

ბარძაყის ძვლის ატიპიური სუბტროქანტერიული და დიაფიზური მოტეხილობები აღინიშნა ბისფოსფონატებით თერაპიის დროს, ძირითადად პაციენტებში, რომლებიც ღებულობდნენ ხანგრძლივ მკურნალობას ოსტეოპოროზის გამო. ეს განივი ან მოკლე ირიბი მოტეხილობები შეიძლება მოხდეს ბარძაყის ძვლის გასწვრივ ნებისმიერ ადგილას, მცირე ტროქანტერის ქვემოდან სუპრაკონდილარული აალების ზემო მონაკვეთამდე. ეს მოტეხილობები წარმოიქმნება მინიმალური ტრამვის შემდეგ ან ტრავმის გარეშე და ზოგიერთ პაციენტს აღენიშნება ბარძაყის ან საზარდულის არეში ტკივილი, რომელიც ხშირად ასოცირდება სტრესული მოტეხილობების ვიზუალიზაციის მახასიათებლებთან, ბარძაყის ძვლის სრული მოტეხილობის განვითარებამდე რამოდენიმე კვირით ან თვეებით ადრე. მოტეხილობები ხშირად ორმხრივია; ამიტომ ბისფოსფონატით ნამკურნალებ პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ გადატანილი ბარძაყის კისრის მოტეხილობა, უნდა შემოწმდეს კონტრალატერალური ბარძაყის ძვალი. ასევე აღინიშნება ამ მოტეხილობების დაქვეითებული შეხორცება. პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ ბარძაყის ძვლის ატიპიური მოტეხილობა, პაციენტის მდგომარეობის შეფასების მოლოდინისას, უნდა განიხილებოდეს ბისფოსფონატებით თერაპიის შეწყვეტა ინდივიდუალური სარგებელი რისკის შეფასების საფუძველზე.

ბისფოსფონატებით მკურნალობის დროს პაციენტებს უნდა მიეცეთ რჩევა, მოახდინონ შეტყობინება ბარძაყის, მენჯ–ბარძაყის სახსრის ან საზარდულის არეში ტკივილის შესახებ და ნებისმიერი პაციენტი, რომელსაც აქვს ასეთი სიმპტომები, უნდა შეფასდეს ბარძაყის ძვლის არასრული მოტეხილობის გამოსავლენად.

ვივანატი რომფარმი ფაქტობრივად თავისუფალია ნატრიუმისგან.

გავლენა ავტოტრანსპორტის მართვისა და მექანიზმების გამოყენების უნარზე

ფარმაკოდინამიკური და ფარმაკოკინეტიკური პროფილის და მოხსენებული გვერდითი რეაქციების საფუძველზე მოსალოდნელია, რომ ვივანატ რომფარმს არ აქვს ან უმნიშვნელო ზეგავლენა აქვს ავტოტრანსპორტის მართვისა და მექანიზმების გამოყენების უნარზე.

ფერტილობა, ორსულობა და ლაქტაცია

ორსულობა

ვივანატი რომფარმი გამოიყენება მხოლოდ პოსტმენოპაუზაში მყოფ ქალებში და ის არ უნდა მიიღონ შვილოსნობის უნარის მქონე ქალებმა.

არ არსებობს ადეკვატური მონაცემები ორსულებში იბანდრონის მჟავას გამოყენების შესახებ. ვირთაგვებში ჩატარებულმა კვლევებმა აჩვენა გარკვეული რეპროდუქციული ტოქსიკურობა. პოტენციური რისკი ადამიანებისთვის უცნობია. ვივანატი რომფარი არ უნდა იქნას გამოყენებული ორსულობის დროს.

ძუძუთი კვება

უცნობია გამოიყოფა თუ არა იბანდრონის მჟავა დედის რძეში. ლაქტირებულ ვირთაგვებში ჩატარებულმა კვლევებმა აჩვენა რძეში იბანდრონის მჟავას დაბალი დონის არსებობა ინტრავენური შეყვანის შემდეგ. ვივანატი რომფარმი არ უნდა იქნას გამოყენებული ძუძუთი კვების დროს.

ფერტილობა

არ არსებობს მონაცემები იბანდრონის მჟავას ადამიანებზე ზემოქმედების შესახებ. ვირთაგვებში ჩატარებულ რეპროდუქციულ კვლევებში პერორალური გზით შეყვანისას იბანდრონის მჟავა ამცირებდა ფერტილობას. ვირთაგვებში ჩატარებულ კვლევებში, სადაც გამოიყენებოდა შეყვანის ინტრავენური გზა, იბანდრონის მჟავა ამცირებდა ფერტილობას მაღალი დღიური დოზებისას.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და ურთიერთქმედების სხვა ფორმები

მეტაბოლური ურთიერთქმედება ნაკლებად სავარაუდოა, რადგან იბანდრონის მჟავა არ აინჰიბირებს ადამიანის ღვიძლის ძირითად P450 იზოფერმენტებს და ნაჩვენებია, რომ არ აინდუცირებს ღვიძლის ციტოქრომ P450 სისტემას ვირთაგვებში (იხილეთ ნაწილი "ფარმაკოკინეტიკური თვისებები"). იბანდრონის მჟავა გამოიყოფა მხოლოდ თირკმლისმიერი ექსკრეციის გზით და არ განიცდის ბიოტრანსფორმაციას.

ჭარბი დოზირება

არ არსებობს კონკრეტული ინფორმაცია იბანდრონის მჟავის გამოყენებისას დოზის გადაჭარბების მკურნალობის შესახებ.

ამ კლასის ნაერთების ცოდნაზე დაყრდნობით, ინტრავენური დოზის გადაჭარბებამ შეიძლება გამოიწვიოს ჰიპოკალცემია, ჰიპოფოსფატემია და ჰიპომაგნემია. შრატში კალციუმის, ფოსფორის და მაგნიუმის დონის კლინიკურად მნიშვნელოვანი შემცირება უნდა დაკორექტირდეს კალციუმის გლუკონატის, კალიუმის ან ნატრიუმის ფოსფატის და მაგნიუმის სულფატის ინტრავენური შეყვანით, შესაბამისად.

სპეციალური სიფრთხილის ზომები განადგურების და სხვა მოხმარების დროს

როდესაც სამკურნალო პროდუქტის შეყვანა ხორციელდება ინტრავენური ინფუზიისთვის განკუთვნილ არსებულ სისტემაში, ინფუზატი უნდა შემოიფარგლოს იზოტონური ფიზიოლოგიური ხსნარით ან 50 მგ/მლ (5%) გლუკოზის ხსნარით. ეს ასევე ეხება ხსნარებს, რომლებიც გამოიყენება პეპლის და სხვა მოწყობილობების გამოსარეცხად.

ნებისმიერი გამოუყენებელი საინექციო ხსნარი, შპრიცი და საინექციო ნემსი უნდა განადგურდეს ადგილობრივი მოთხოვნების შესაბამისად. მინიმიზირებული უნდა იყოს ფარმაცევტული საშუალებების გარემოში მოხვედრა.

შპრიცების და სხვა სამკურნალო საშუალებების გამოყენებასთან და განადგურებასთან დაკავშირებით მკაცრად უნდა იქნას დაცული შემდეგი პუნქტები:

• ნემსები და შპრიცები არ უნდა იქნას გამოყენებული ხელახლა.

• მოათავსეთ ყველა გამოყენებული ნემსი და შპრიცი ბასრი ნივთების კონტეინერში (გახვრეტისგან დაცული ერთჯერადი კონტეინერი).

• შეინახეთ ეს კონტეინერი ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

• თავიდან უნდა იქნას აცილებული გამოყენებული ბასრი ნივთების კონტეინერების განთავსება საყოფაცხოვრებო ნარჩენებში.

• სავსე კონტეინერის უტილიზაცია მოახდინეთ ადგილობრივი მოთხოვნების შესაბამისად ან თქვენი ჯანდაცვის სპეციალისტის ინსტრუქციის მიხედვით.

შეუთავსებლობა

ვივანატ რომფარმის საინექციო ხსნარი არ უნდა იქნას შერეული კალციუმის შემცველ ხსნარებთან ან სხვა ინტრავენურად შესაყვან სამკურნალო საშუალებებთან.

კონტეინერის ტიპი და შიგთავსი

წინასწარ შევსებული შპრიცები (5 მლ) დამზადებულია I ტიპის უფერო მინისგან, შეიცავს 3 მლ საინექციო ხსნარს, აღჭურვილია დგუშის საცობით, დგუშის შტოკით და უკანა სვლის ჩამკეტით.

1 წინასწარ შევსებული შპრიცის და 1 საინექციო ნემსის ან 4 წინასწარ შევსებული შპრიცის და 4 საინექციო ნემსის შეფუთვები.

სიფრთხილის განსაკუთრებული ზომები შენახვისას

ინახება 25°C-ზე დაბალ ტემპერატურაზე, ორიგინალურ შეფუთვაში.

ვარგისობის ვადა

2 წელი

ლეგალური სტატუსი

გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით.

ასევე, იხილეთ : >Bonviva - ბონვივა 150მგ 3 ტაბლეტი