ვილტამეტი

დასახელება - ვილტამეტი ტაბლეტი 50მგ+1000მგ #60

ჩვენება:
ვილტამეტი ნაჩვენებია გლიკემიური კონტროლის გასაუმჯობესებლად მე-2 ტიპის შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულ პაციენტებში შესაბამის დიეტასთან და ფიზიკურ აქტივობასთან კომბინაციაში:
- დასაწყისი თერაპიის სახით, როდესაც დიაბეტის სათანადო კონტროლი ვერ ხერხდება მხოლოდ დიეტითა და ფიზიკური აქტივობით;
- პაციენტებში, რომლებშიც დიაბეტის ადეკვატური კონტროლი ვერ ხერხდება მხოლოდ მეტფორმინით ან ვილდაგლიპტინით, ან რომლებიც უკვე იღებენ ვილდაგლიპტინის და მეტფორმინის კომბინაციას მონოპრეპარატების სახით;
- სხვა ჰიპოგლიკემიურ პრეპარატებთან (ინსულინის ჩათვლით) კომბინაციაში, რომლებიც ვერ უზრუნველყოფენ ადეკვატურ გლიკემიურ კონტროლს.
მიღების წესი და დოზირება:
ვილტამეტი მიიღება პერორალურად ჭამის დროს. დოზირების შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად, მკურნალობის ეფექტურობის და ამტანობის მიხედვით. საწყისი დოზის შერჩევისას გასათვალისწინებელია დიაბეტის მიმდინარეობის ხანგრძლივობა, გლიკემიის მაჩვენებლები, პაციენტის მდგომარეობა და მანამდე გამოყენებული მკურნალობის სქემები.
მორიგი დოზის გამოტოვების შემთხვევაში პაციენტმა უნდა მიიღოს პრეპარატის ჩვეული დოზა რაც შეიძლება მალე. დაუშვებელია დღიური დოზის გაორმაგება გამოტოვებული დოზის სანაცვლოდ. ვილდაგლიპტინის მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა არ უნდა აჭარბებეს 100 მგ-ს.
მოზრდილები თირკმლის ნორმალური ფუნქციით (გორგლოვანი ფილტრაციის სიჩქარე (გფს) ≥ 90 მლ/წთ)
ვილდაგლიპტინის და/ან მეტფორმინის მიმდინარე დოზირებაზე დაყრდნობით, ვილტამეტის საწყისი დოზა შეადგენს 50/850 მგ ან 50/1000 მგ ტაბლეტს დღეში ორჯერ, დილით და საღამოს. რეკომენდებული დღიური დოზაა 100 მგ ვილდაგლიპტინი + 2000 მგ მეტფორმინი.
პაციენტებს, რომლებიც იღებდნენ ვილდაგლიპტინს და მეტფორმინს მონოპრეპარატების სახით, შეუძლიათ მკურნალობის გაგრძელება ცალკეული კომპონენტების დოზირების ეკვივალენტური ვილტამეტის ტაბლეტებით.
პაციენტებში, რომლებიც ადრე არ მკურნალობდნენ ჰიპოგლიკემიური პრეპარატებით, მკურნალობის დაწყება შესაძლებელია დოზით 50/500 მგ დღეში ერთხელ, შემდგომი ეტაპობრივი ტიტრირებით მაქსიმალურ დოზამდე - 50/1000 მგ დღეში ორჯერ, მკურნალობაზე რეაგირების ადეკვატურობის შეფასების შემდეგ.
ვილტამეტის დოზა სულფონილშარდოვანასთან ან ინსულინთან კომბინაციაში გამოყენების დროს უნდა უზრუნველყოფდეს 50 მგ ვილდაგლიპტინის მიღებას დღეში ორჯერ (დღიური დოზა 100 მგ) და მეტფორმინის დოზას, რომელსაც პაციენტი ღებულობდა მანამდე. თუ ვილტამეტის მიღება ხდება სულფონილშარდოვანასთან კომბინაციაში, ჰიპოგლიკემიის განვითარების რისკის შესამცირებლად უნდა განიხილოს სულფონილშარდოვანას უფრო დაბალი დოზით მიღება.
თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტები:
გფს მაჩვენებელი უნდა განისაზღვროს ვილტამეტით მკურნალობის დაწყებამდე და შემდეგ, სულ მცირე, წელიწადში ერთხელ. ხანდაზმულ პაციენტებში, თირკმლის უკმარისობის პროგრესირების რისკით, თირკმლის ფუნქციის შეფასება უნდა ხდებოდეს უფრო ხშირად - 3-6 თვეში ერთხელ.
უმჯობესია სადღეღამისო დოზის განაწილება 2-3 მიღებაზე. პრეპარატის დანიშვნამდე გფს <60 მლ/წთ მქონე პაციენტებში საჭიროა ლაქტოაციდოზის განვითარების რისკ-ფაქტორების შეფასება. ვილტამეტი უკუნაჩვენებია გფს <30 მლ/წთ მქონე პაციენტებში.
იმ შემთხვევაში, თუ ვილტამეტის შესაბამისი დოზირება მიუწვდომელია, კომბინირებული პრეპარატის ნაცვლად უნდა დაინიშნოს მონოკომპონენტური საშუალებების კომბინაცია.

უკუჩვენება:
- მომატებული მგრძნობელობა ვილდაგლიპტინის, მეტფორმინის ან პრეპარატის სხვა ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ.
- თირკმლის მძიმე უკმარისობა (გფს < 30 მლ/წთ). მწვავე მდგომარეობები თირკმის ფუნქციის დაქვეითების რისკით, როგორიცაა დეჰიდრატაცია, მძიმე ინფექციები, შოკური მდგომარეობები, ასევე იოდის შემცველი საკონტრასტო ნივთიერებების ინტრავასკულარული შეყვანა.
- პაციენტები გულის შეგუბებითი უკმარისობით, რომელიც საჭიროებს ფარმაკოლოგიურ მკურნალობას.
- მწვავე ან ქრონიკული მეტაბოლური აციდოზი, ლაქტოაციდოზის და დიაბეტური კეტოაციდოზის ჩათვლით, კომით ან კომის გარეშე. დიაბეტური კეტოაციდოზის მკურნალობა უნდა მოხდეს ინსულინით.
- მწვავე ან ქრონიკული დაავადებები, რომლებიც შეიძლება იწვევდეს ქსოვილების ჰიპოქსიას, როგორიცაა გულის ან სუნთქვის უკმარისობა, ცოტა ხნის წინ გადატანილი მიოკარდიუმის ინფარქტი, შოკი.
- ღვიძლის ფუნქციის დარღვევები.
- მწვავე ალკოჰოლური ინტოქსიკაცია, ალკოჰოლიზმი.
- ორსულობა