ვიგამოქსი - Vigamox თვალის წვეთები 5მგ/მლ 5მლ

ვიგამოქსი

(VIGAMOX)

შემადგენლობა:

მოქმედი ნივთიერება: მოქსიფლოქსაცინი;

ხსნარის 1 მლ შეიცავს მოქსიფლოქსაცინის ჰიდროქლორიდის 5,45 მგ, რაც მოქსიფლოქსაცინის 5 მგ-ის ექვივალენტურია;

დახმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის ქლორიდი, ბორის მჟავა, მარილმჟავა და/ან ნატრიუმის ჰიდროქსიდი (рН რეგულირებისთვის), გაწმენდილი წყალი.

სამკურნალწამლო ფორმა.

თვალის წვეთები, ხსნარი.

გამჭვირვალე, მომწვანო-ყვითელი ხსნარი.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი.

პრეპარატები >თვალის დაავადებების სამკურნალოდ. ანტიბაქტერიული პრეპარატები. სხვა ანტიბაქტერიული პრეპარატები.

АТС კოდი: S01AE07.

კლინიკური მახასიათებლები.

ჩვენებები

ჩირქოვანი ბაქტერიული კონიუნქტივიტის ადგილობრივი მკურნალობა, რომელიც გამოწვეულია მოქსიფლოქსაცინის მიმართ მგრძნობიარე ბაქტერიების შტამებით. აუცილებელია დაიცვათ ეროვნული ოფიციალური ინსტრუქციების რეკომენდაციები ანტიბაქტერიული პრეპარატების გამოყენებაზე. 

უკუჩვებები

მომატებული მგრძნობელობა აქტიური ნივთიერების, სხვა ქინოლონების ან პრეპარატის ნებისმიერი დამხმარე კომპონენტის მიმართ.

გამოყენების წესი და დოზები

რეკომენდებული დოზა შეადგენს ვიგამოქსის ხსნარის 1 წვეთს დაზიანებულ თვალ(-ებ)ში 3-ჯერ დღეში. კონიუნქტივიტისას მკურნალობა 7 დღის განმავლობაში გრძელდება.

პაციენტებისთვის რეკომენდებულია არ შეეხონ საწვეთურის წვერით ნებისმიერ ზედაპირს (ფლაკონის შიგთავსის დაბინძურების თავიდან ასაცილებლად) და არ ატარონ კონტაქტური ლინზები, თუ მათში აღინიშნება ბაქტერიული კონიუნქტივიტის ნიშნები და სიმპტომები. ერთზე მეტი ოფთალმოლოგიური საშუალების გამოყენებისას, უნდა დაიცვათ ინტერვალი პრეპარატების მიღებებს შორის, სულ მცირე, 5 წუთის განმავლობაში.

- ხანდაზმული ასაკის პაციენტები.

არანაირი საერთო სხვაობა პრეპარატის ეფექტურობაში ხანდაზმულ და უფრო ახალგაზრდა პაციენტებს შორის არ აღინიშნებოდა.

ბავშვები.

დოზის კორექცია არ მოითხოვება.

გამოყენების წესი

მხოლოდ ადგილობრივი ოფთალმოლოგიური გამოყენებისთვის, დაუშვებელია ინექციის გზით შეყვანა სუბკონიუქტივალურად ან თვალის წინა კამერაში.

თავსახურის მოხსნის შემდეგ, თუ ჩასაკეტი რგოლი განთავისუფლდა, მოაცილეთ იგი გამოყენების წინ.

გვერდითი რეაქციები.

აღწერილი გვერდითი რეაქციები გამოვლინდა პრეპარატის ვიგამოქსი, თვალის წვეთები კლინიკური კვლევების დროს და კლასიფიცირებულია შემდეგნაირად: ძალიან ხშირად (≥1/10), ხშირად (≥1/100 - <1/10), არც ისე ხშირად (≥1/1000 - <1/100), იშვიათად (≥1/10000 - <1/1000) და ძალიან იშვიათად (<1/10000). თითოეულ სიხშირის ჯგუფში გვერდითი რეაქციები წარმოდგენილია სერიოზულობის შემცირების წესით.

ორგანოების სისტემური კლასიფიკაცია	გვერდითი რეაქციები
დარღვევები სისხლის და ლიმფური სისტემის მხრივ	იშვიათად: ჰემოგლობინის დონის დაქვეითება
დარღვევები ნერვული სისტემის მხრივ	არც ისე ხშირად: თავის ტკივილი იშვიათად: პარესთეზია
დარღვევები თვალების მხრივ	ხშირად: ტკივილი თვალებში, თვალების გაღიზიანება არც ისე ხშირად: წერტილოვანი კერატიტი, თვალების სიმშრალე, კონიუნქტივალური სისხლჩაქცევა, თვალის ჰიპერემია, თვალების ქავილი, ქუთუთოების შეშუპება, თვალებში დისკომფორტი იშვიათად: რქოვანას ეპითელიუმის დარღვევები, რქოვანას დარღვევა, კონიუნქტივიტი, ბლეფარიტი, თვალების შეშუპება, კონიუნქტივის შეშუპება, ბუნდოვანი ხედვა, მხედველობის სიმახვილის დაქვეითება, ასთენოპია, ქუთუთოების ერითემა
დარღვევა სასუნთქი სისტემის და შუასაყრის ორგანოების მხრივ	იშვიათად: დისკომფორტი ცხვირ-ხახაში, ფარინგოლარინგეალური ტკივილი, უცხო სხეულის შეგრძნება ყელში
დარღვევები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ	არც ისე ხშირად: დისგევზია იშვიათად: ღებინება
დარღვევები ჰეპატობილიარული სისტემის მხრივ	იშვიათად: ალანინამინოტრანსფერაზის დონის მომატება, გამა-გლუტამილტრანსფერაზის დონის მომატება

დამატებითი გვერდითი რეაქციები გამოვლინდა პოსტმარკეტინგული დაკვირვების დროს. წარმოქმნის სიხშირის შეფასება ხელმისაწვდომი მონაცემებიდან შეუძლებელია.

ორგანოების თითოეულ სისტემურ კლასიფიკაციაში გვერდითი რეაქციები წარმოდგენილია სერიოზულობის კლებადობის წესით.

ორგანოების სისტემური კლასიფიკაცია	გვერდითი რეაქცია
დარღვევები იმუნური სისტემის მხრივ	ჰიპერმგრძნობელობა
დარღვევები ნერვული სისტემის მხრივ	თავბრუსხვევა
მხედველობის მხრივ დარღვევები	წყლულოვანი კერატიტი, კერატიტი, მომატებული ცრემლდენა, ფოტოფობია, თვალებიდან გამონადენი
დარღვევები გულის მხრივ	პალპიტაცია
დარღვევა სასუნთქი სისტემის და შუასაყრის ორგანოების მხრივ	დისპნოე
დარღვევები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ	გულისრევა
დარღვევები კანის და კანქვეშა ქსოვილების მხრივ	ერითემა, ქავილი, გამონაყარი, ურტიკარია

ჭარბი დოზირება.

არანაირი ტოქსიკური რეაქციები პრეპარატის ჭარბი დოზირების გამო ადგილობრივი ოფთალმოლოგიური გამოყენებისას ერთი ფლაკონის შიგთავსის შემთხვევითი გადაყლაპვისას მოსალოდნელი არ არის.

გამოყენება ორსულობის ან ლაქტაციის პერიოდში.

ორსულობა.

მონაცემები თვალის წვეთების მოქსიფლოქსაცინის ადგილობრივი ოფთალმოლოგიური გამოყენების შესახებ ორსულ ქალებში არ არსებობს ან შეზღუდულია. მიუხედავად ამისა, ორსულობაზე ზეგავლენის არანაირი პათოლოგიური ეფექტები არ არის მოსალოდნელი, რადგანაც მოქსიფლოქსაცინის სისტემური ზემოქმედება ადგილობრივი ოფთალმოლოგიური გამოყენებისას უმნიშვნელოა.

ლაქტაციის პერიოდი.

უცნობია, აღწევს თუ არა მოქსიფლოქსაცინი ან მისი მეტაბოლიტები დედის რძეში. ცხოველებზე ჩატარებულმა კვლევებმა ცხადყო პრეპარატის დაბალი კონცენტრაციების შეღწევა დედის რძეში მოქსიფლოქსაცინის პერორალური გზით გამოყენების შემდეგ. თუმცა თერაპიული დოზების გამოყენებისას მოქსიფლოქსაცინის თვალის წვეთებისთვის არ არის მოსალოდნელი ძუძუთი კვებაზე მყოფი ბავშვის ორგანიზმზე ზეგავლენის არანაირი ნეგატიური ეფექტები.

ფერტილურობა.

გამოკვლევები მოქსიფლოქსაცინის ლოკალური გამოყენების ზეგავლენის შესაფასებლად ადამიანისა ან ცხოველების ფერტილურობაზე არ ჩატარებულა.

გამოყენების თავისებურებები.

ოფთალმოლოგიაში გამოსაყენებლად. არა ინექციებისთვის.

პაციენტებში, რომლებიც იღებენ სისტემურად შესაყვან ქინოლონებს, იყო შეტყობინებები სერიოზული და ზოგჯერ ფატალური ჰიპერმგრძნობელობის (ანაფილაქსიური) რეაქციების შესახებ, რომლებიც წარმოიქმნებოდა პირველი დოზის შემდეგ. ზოგიერთ რეაქციებს თან სდევდა გულ-სისხლძარღვოვანი კოლაფსი, ცნობიერების დაკარგვა, ანგიოდისტროფია (მათ შორის, ხორხის, ხახის ან სახის შეშუპება), სასუნთქი გზების ობსტრუქცია, ქოშინი, ჭინჭრის ციება და ქავილი.

თუ წარმოიქმნება ალერგიული რეაქცია პრეპარატზე, უნდა შეწყვიტოთ მისი გამოყენება. მოქსიფლოქსაცინის მიმართ მწვავე ჰიპერმგრძნობელობის სერიოზულ რეაქციებს შეიძლება დასჭირდეს დაუყოვნებელი გადაუდებელი მკურნალობა. სასუნთქი გზებისკენ ჟანგბადის წვდომის მართვა უნდა ტარდებოდეს იქ, სადაც ეს შესაძლებელია კლინიკურ პირობებში.

როგორც სხვა ანტიბაქტერიული საშუალებების შემთხვევაში, ხანგრძლივმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს არამგრძნობიარე ორგანიზმების რაოდენობის მომატება, სოკოების ჩათვლით. თუ მიმდინარეობს სუპერინფექცია, შეწყვიტეთ გამოყენება და დაიწყეთ ალტერნატიული თერაპია.

მყესების ანთება და გაგლეჯვა შეიძლება წარმოიქმნას ფტორქინოლონით სისტემური თერაპიისას, მოქსიფლოქსაცინის ჩათვლით, განსაკუთრებით ხანდაზმულ პაციენტებში და მათში, ვინც ერთდროულად იღებს კორტიკოსტეროიდებს. ამიტომ მკურნალობა თვალის წვეთების მოქსიფლოქსაცინის მეშვეობით შეწყვეტილი უნდა იქნეს მყესების პირველი ნიშნებისას.

კლინიკური მონაცემები პრეპარატის ვიგამოქსი ეფექტურობისა და უსაფრთხოების გამოვლენაზე კონიუნქტივიტის მკურნალობაში 1 წლამდე ასაკის ბავშვებში ძალიან შეზღუდულია. ამასთან დაკავშირებით ამ სამკურნალწამლო საშუალების დანიშვნა ახალშობილების კონიუნქტივიტის სამკურნალოდ რეკომენდებული არ არის.

ვიგამოქსის გამოყენება არ უნდა მოხდეს გონოკოკური კონიუნქტივიტის პროფილაქტიკისთვის ან ემპირიული მკურნალობისთვის, მათ შორის ახალშობილების გონოკოკური კონიუნქტივიტი, ფტორქინოლონის მიმართ მდგრადი Neisseria gonorrhoeae-ის გავრცელებულობის გამო. 

პაციენტებმა თვალის ინფექციებით, რომლებიც გამოწვეულია Neisseria gonorrhoeae-ით, უნდა მიიღონ შესაბამისი სისტემური მკურნალობა.

სამკურნალწამლო პრეპარატი რეკომენდებულია კონიუნქტივიტების სამკურნალოდ, რომლებიც გამოწვეულია Chlamydia trachomatis-ით 2 წლამდე ასაკის პაციენტებში, ვინაიდან იგი არ იყო შეფასებული ასეთ პაციენტებში. 2 წელზე უფროსი ასაკის პაციენტები თვალის ინფექციებით, რომლებიც გამოწვეულია Chlamydia trachomatis-ით, უნდა მიიღონ შესაბამისი სისტემური მკურნალობა.

ბლენორეით დაავადებული ახალშობილებისთვის აუცილებელია მათი მდგომარეობის შესაბამისი მკურნალობა, მაგალითად, სისტემური მკურნალობა Chlamydia trachomitis ან Neisseria gonorrhoeae-ით გამოწვეულ შემთხვევებში.

რეაქციის სიჩქარეზე ზეგავლენის უნარი ავტოტრნსპორტის მართვის ან სხვა მექანიზმებთან მუშაობის დროს.

მხედველობის დროებითი დაბინდვა ან სხვა ვიზუალური დარღვევები შეიძლება ზეგავლენას ახდენდეს ავტოტრანსპორტის მართვის ან მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე. თუ მხედველობის დაბინდვა წარმოიქმნება პრეპარატის შეყვანის შემდეგ, პაციენტმა ავტოტრანსპორტის მართვის ან მექანიზმებთან მუშაობის დროს უნდა დაელოდონ სანამ მხედველობა აღდგება.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალწამლო საშუალებებთან და ურთიერთქმედებების სხვა სახეობები.

მოქსიფლოქსაცინის დაბალი სისტემური კონცენტრაციის გათვალოისწინებით სამკურნალწამლო საშუალების ადგილობრივი ოფთალმოლოგიური გამოყენების შემდეგ, ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალწამლო საშუალებებთან ნაკლებსავარაუდოა.

ფარმაკოლოგიური თვისებები.

ფარმაკოდინამიკა.

მოქმედების მეთოდი.

მოქსიფლოქსაცინი, მეოთხე თაობის ფტორქინოლონი, აინჰბირებს დნმ-ჰირაზას და ტოპოიზომერაზას IV, რომლებიც აუცილებელია ბაქტერიული დნმ-ის რეპლიკაციისთვის, აღდგენისთვის და რეკომბინაციისთვის.

მოქმედების მექანიზმი.

მდგრადობა ფტორქინოლონების მიმართ, მოქსიფლოქსაცინის ჩათვლით, როგორც წესი, მიმდინარეობს ქრომოსომული მუტაციების გზით გენებში, რომლებიც ახორციელებენ დნმ-ჰირაზას და ტოპოიზომერაზას IV. გრამუარყოფითი ბაქტერიებში მდგრადობა მოქსიფლოქსაცინის მიმართ შეიძლება განპირობებული იყოს მუტაციებით გენებში mar (მრავლობითი მდგრადობა ანტიბიოტიკების მიმართ) და qnr (მდგრადობა ქინოლონების მიმართ). კროს-რეზისტენტობა ბეტა-ლაქტამებით, მაკროლიდებით და ამინოგლიკოზიდებით არ არის მოსალოდნელი მოქმედების ხერხში სხვაობების გამო. 

ანტიბაქტერიული პრეპარატის მინიმალური დამთრგუნველი კონცეტრაციების სასაზღვრო მნიშვნელობები.

მინიმალური მაინჰიბირბელი კონცენტრაციის (მმკ) სასაზღვრო მნიშვნელობები (მგ/ლ), რომლებიც დადგენილია ანტიმიკრობული მგრძნობელობის ევროპული კომიტეტის მიერ (EUCAST), შემდეგნაირია: 

·       Staphylococcusspecies                    S ≤ 0.5, R > 1;

·       Streptococcus A,B,C,G                       S ≤ 0.5, R > 1;

·       Streptococcus pneumoniae             S ≤ 0.5, R > 0.5;

·       Haemophilus influenzae                  S ≤ 0.5, R > 0.5;

·       Moraxella catarrhalis                        S ≤ 0.5, R > 0.5;

·       Enterobacteriaceae                           S ≤ 0.5, R > 1;

·       არ უკავშირდება სახეობას                S ≤ 0.5, R > 1.

in vitro მინიმალური დამთრგუნველი კონცენტრაციების სასაზღვრო მნიშვნელობები სასარგებლო იყო მოქსიფლოქსაცინის კლინიკური ეფექტურობის პროგნოზირებისთვის სისტემური შეყვანისას. ეს სასაზღვრო მნიშვნელობები შეიძლება გამოუყენებელი იყოს სამკურნალწამლო საშუალების ადგილობრივი გამოყენებისთვის თვალში უფრო მაღალი კონცენტრაციების გამოყენებისას, ხოლო ადგილობრივი ფიზიკური/ქიმიური მდგომარეობები შეიძლება ზეგავლენას ახდენდეს პროდუქტის აქტივობაზე შეყვანის ადგილას.

მგრძნობელობა.
შეძენილი რეზისტენტობის გავრცელებულობა შეიძლება ვარირებდეს გეოგრაფიულად და დროის მიხედვით ცალკეული სახეობებისთვის, ხოლო ადგილობრივი ინფორმაცია რეზისტენტობის შესახებ არის სასურველი, განსაკუთრებით მძიმე ინფექციების მკურნალობისას. საჭიროებისას უნდა მოითხოვოთ ექსპერტთა კონსულტაციები, როდესაც რეზისტენტობის ადგილობრივი გავრცელებულობა ისეთია, რომ მოქსიფლოქსაცინის სარგებლიანობა, სულ მცირე, ინფექციების ზოგიერთი სახეობებისას ეჭვებს იწვევს.

მგრძნობიარე სახეობები 

აერობული გრამ-დადებითი მიკროორგანიზმები:

Corynebacteriumspecies ჩათვლით;

Corynebacterium diphtheriae;

Staphylococcus aureus (მეტიცილინის მიმართ მგრძნობიარე);

Streptococcus pneumoniae;

Streptococcus pyogenes;

Streptococcus viridans ჯგუფი.

აერობული გრამ-უარყოფითი მიკროორგანიზმები::

Enterobacter cloacae;

Haemophilusi nfluenzae;

Klebsiella oxytoca;

Moraxella catarrhalis;

Serratia marcescens.

აერობული მიკროორგანიზმები:

Proprionibacterium acnes

სხვა მიკროორგანიზმები:

Chlamydia trachomatis

სახეობები, რომლებისთვისაც მდგრადობის მიღება პრობლემატური შეიძლება იყოს

აერობული გრამ-დადებითი მიკროორგანიზმები:

Staphylococcus aureus (მეტიცილინის მიმართ რეზისტენტული);

Staphylococcus, coagulase-negative species (მეტიცილინის მიმართ რეზისტენტული).

აერობული გრამ-უარყოფითი მიკროორგანიზმები:

Neisseria gonorrhoeae

სხვა მიკროორგანიზმები:

არ არსებობს

თანდაყოლილი მდგრადობის მქონე მიკროორგანიზმები:

აერობული გრამ-უარყოფითი მიკროორგანიზმები:

Pseudomonas aeruginosa

სხვა მიკროორგანიზმები:

არ არსებობს.

ფარმაკოკინეტიკა. 

შეწოვა.

0,5% მოქსიფლოქსაცინის, თვალის წვეთების ხსნარის 3-ჯერადი ყოველდღიური მიღების შემდეგ ორივე თვალისთვის ხუთი დღის განმავლობაში (ერთი დოზა მე-5 დღეს); საშუალო მაქსიმალური სტაციონარული კონცენტრაცია პლაზმაში (Cmax) და მოქსიფლოქსაცინის  ფართობი კონცენტრაციის მრუდის ქვეშ პლაზმაში (AUC0-∞) შეადგენდა 2,7 ნგ/მლ და 42 ნგ*სთ/მლ. Cmax მნიშვნელობა 1667-ჯერ დაბალია, ხოლო AUC0-∞ მნიშვნელობა 917-ჯერ დაბალია, ვიდრე გამოცხადებული კონცენტრაცია დადგენილ მდგომარეობაში და AUC0-∞ მნიშვნელობა 400 მგ ტაბლეტების (AVELOX®) პერორალური მიღების შემდეგ, შესაბამისად. მოქსიფლოქსაცინის ნახევარგამოყოფის შეტყობინებული სისტემური პერიოდი ადგილობრივი ოფთალმოლოგიური გამოყენების შემდეგ დაახლოებით 13 საათს შეადგენს. 

განაწილება.

მოქსიფლოქსაცინი ნაწილდება ადამიანის საცრემლე აპკში 0,5% მოქსიფლოქსაცინის ადგილობრივი ოფთალმოლოგიური შეყვანის შემდეგ. ორმხრივი TID დოზირების 3 დღის შემდეგ მოქსიფლოქსაცინის პიკური კონცენტრაცია შეადგენდა 55,2 მკგ/მლ, ხოლო ღარის კონცენტრაცია TID ორმხრივი შეყვანის 1 დღის შემდეგ 4,2 მკგ/მლ შეადგენდა. ეს მნიშვნელობები უფრო მაღალია მინიმალურ მაინჰიბირებელ კონცენტრაციებთან შედარებით მრავალი გავრცელებული პათოგენისთვის, რომელიც დაკავშირებულია ბაქტერიულ კონიუნქტივიტთან. 

ბოცვრებში მოქსიფლოქსაცინი ფართოდ ვრცელდებოდა თვალის ქსოვილებში უმაღლესი კონცენტრაციით, რომელიც აღმოჩნდა რქოვანაში 0,5 საათის შემდეგ. მოქსიფლოქსაცინი ებმის მელანინს, რაც იწვევს ფერად ცილიარულ სხეულში ნახევარდაშლის ხანგრძლივ პერიოდს (პიგმენტირებული ბოცვერი) თვალში შეყვანის შემდეგ. 

პლაზმური ცილის და მოქსიფლოქსაცინის შეკავშირება დაბალია არა შეკავშირებული ფრაქციით 55% მამაკაცებში, რომელიც დამოკიდებული არ არის კონცენტრაციაზე კონცენტრაციების ფართო დიაპაზონში (0,1 – 10 მკგ/მლ).

ბიოტრანსფორმაცია. 

მოქსიფლოქსაცინი ექვემდებარება ბიოტრანსფორმაციას სულფატირების (ძირითადი გზა) და გლუკორონიდირების (მეორადი გზა) ხერხებით ადამიანებში. სულფატირება მიმდინარეობს მოქსიფლოქსაცინის მეორად ამინზე, ხოლო გლუკონირება მიმდინარეობს კარბონის მჟავაზე აცეტილგლუკურონიდის წარმოქმნით. N-სულფონატი და აცილკგლუკურონიდი შეადგენს დაახლოებით ერთ მესამედს და ერთ მეათედს ძირითადი პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაციიდან პერორალური შეყვანის შემდეგ. აცილგლუკურონიდის ზემოქმედების მნიშვნელოვან პროცენტს პერორალური შეყვანის შემდეგ წარმოადგენს II ფაზის პირველი ეტაპის მეტაბოლიტის შედეგს. N-სულფონატის მეტაბოლიტი ან აცილგლუკურონიდი ფარმაკოლოგიურად აქტიური აღმოჩნდა.

პრეპარატთან ვიგამოქსი სამკურნალწამლო საშუალებების ურთიერთქმედების კვლევები არ ჩატარებულა. in vitro კვლევები ცხადყოფს, რომ მოქსიფლოქსაცინი ან მოქსიფლოქსაცინის N-სულფატი არ აინჰიბირებენ P-450 იზოფორმებს; CYP3A, CYP2D6, CYP2C9, CYP2C19 ან CYP1A2. მოქსიფლოქსაცინის დაკვირვებადი კონცენტრაციების საფუძველზე ადამიანის პლაზმაში თვალებისთვის გამოყენების შემდეგ, ნაკლებსავარაუდოა, რომ მოხდება სხვა სამკურნალწამლო პრეპარატებთან ურთიერთქმედება.  

გამოდევნა.

მოქსიფლოქსაცინის სისტემური შეყვანის შემდეგ დოზის 95% გამოიდევნებოდა შარდთან და განავალთან ერთად. აღმოჩენილი იყო, რომ ექსკრეცია განავალთან ერთად წარმოადგენს პრეპარატის გამოყოფის ძირითად გზას. როგორც საწყისი პრეპარატი (დოზის 25%), ისე N-სულფონატის მეტაბოლიტი (დოზის 35%) შეადგენდა საერთო დოზის 60%-ს განავალში. აცეტილგლუკორონიდი აღმოჩენილი არ იყო განავალში სისტემური შეყვანის შემდეგ. გამოდევნა შარდთან ერთად შეადგენდა საერთო დოზის კიდევ 35% 20% საწყისი პრეპარატის სახით, 15% N-სულფონატის მეტაბოლიტის სახით და 5% აცილ-გლუკურონიდის მეტაბოლიტის სახით. თირკმლის ექსკრეცია წარმოადგენს გორგლოვანი ფილტრაციის, აქტიური სეკრეციის (აცილ-გლუკურონიდის მეტაბოლიტის) და მილაკოვანი რეაბსორბციის შედეგს. ჯანმრთელ სუბიექტებთან შედარებით, მნიშვნელოვანი განსხვავებები მოქსიფლოქსაცინის დონეებში არ აღინიშნებოდა პაციენტებში თირკმელების ფუნქციონირების დარღვევით ან პაციენტებში ღვიძლის ფუნქციის მსუბუქი ან ზომიერი დარღვევით. ეს, როგორც ჩანს, თირკმლოვანი  და გარე რენალური გზებით კომპენსატორული ელიმინაციის შედეგია, და დოზის კორექცია საჭირო არ არის.

ვარგისიანობის ვადა.

2 წელი.

შეფუთვის პირველი გახსნის შემდეგ გამოიყენეთ 4 კვირის განმავლობაში.

შენახვის პირობები.

შეინახეთ არაუმეტეს 30°С ტემპერატურაზე.

შეინახეთ ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

შეფუთვა.

5 მლ ფლაკონში დოზატორით DROP-TAINER®, 1 ფლაკონი მუყაოს კოლოფში.

გაცემის წესი:                    

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III, გაიცემა რეცეპტის გარეშე.

ასევე, იხილეთ: >Bivoxa - ბივოქსა თვალის წვეთები 0.5% 5მლ 1 ფლაკონი