სპაზმოფარმი /სპაზმალგონი/ ი/მ

საერთაშორისო დასახელება -Metamizolum+Fenpiverini bromidum+Pitofen
შემადგენლობა
შემცველობა ერთ ამპულაში: 2მლ / 5მლ
სამკურნალო საშუალებები:
Metamizole sodium 500 მგ/მლ
Fenpiverinium bromide 0,02 მგ/მლ
Pitofenone hydrochloride 2 მგ/მლ

ჩვენებები
გამოიყენება ძლიერად გამოხატული ტკივილების დროს კუჭის ან ნაწლავის კოლიკების, თირკმლის კოლიკების დროს, თირკმელებში კენჭის არსებობისას, სანაღვლე გზების სპასტიკური დისკინეზიის, დისმენორეის (მტკივნეული მენსტრუაციის) დროს.

გამოყენების მეთოდები და დოზები
გამოიყენება კუნთში საინექციო ხსნარის 2 - 5 მლ, საჭიროების შემთხვევაში შესაძლებელია ამ დოზის გამეორება 6-8 საათის შემდეგ. მკურნალობა 2-3 დღეზე მეტ ხანს არ უნდა გაგრძელდეს.
ერთჯერადი, დღიური დოზა და მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა ყოველი პაციენტისათვის უნდა დადგინდეს ექიმის მიერ, კლინიკური სიმპტომატიკის გამოხატულობის შესაბამისად.

გვერდითი მოვლენები
ყველაზე ხშირი გვერდითი მოვლენებია: ჰიპერმგრძნობელობის გამოვლენა, უმთავრესად კანის მხრივ (ქავილი, შეწითლება, კანზე გამონაყარი), უფრო მძიმე შემთხვევებში – ანაფილაქტოიდური რეაქციები და ყველაზე მძიმე შემთხვევებში – შოკი. ზოგიერთ შემთხვევაში შეიძლება აღინიშნებოდეს პირში სიმშრალე, შარდის შეკავება, მხედველობის დარღვევები.
მეთამიზოლის გამოყენების შემდეგ აღწერილია წყლისა და ელექტროლიტების და თირკმლის დარღვევების შემთხვევები (შარდის გამოყოფის შემცირება, აზოტის შეკავება, შარდში სისხლის შემცველობა).
ერთ-ერთი ყველაზე მძიმე გვერდითი მოვლენაა მეთამიზოლით სისხლწარმოქმნის დარღვევა, სავარაუდოდ იმუნო-ალერგიული რეაქციების შედეგად.
გასტრიტით ან წყლულოვანი დაავადებით შეპყრობილ პირებში შესაძლებელია დაავადების გამწვავება.
გვერდითი მოვლენების განვითარების შესახებ უნდა აცნობოთ თქვენ ექიმს.

უკუჩვენებები
სპაზმალგონი არ გამოიყენება პროდუქტის შემადგენელი ნაწილების მიმართ ჰიპერმგრძნობელობის დროს.
სხვა უკუჩვენებებს წარმოადგენს: თირკმლის და ღვიძლის მძიმე უკმარისობა, თირკმლის მწვავე პორფირია (მემკვიდრეობითი დაავადება ერითროციტების წარმოქმნის დარღვევით), გლუკოზო-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზის დეფიციტი (მემკვიდრეობითი დაავადება ერითროციტების დაშლის საშიშროებით); სისხლის დაავადებები, როგორებიცაა აგრანულოციტოზი (ლეიკოციტების განსაზღვრული სახეობის რაოდენობის ძლიერი შემცირება) და ლეიკოპენია (ლეიკოციტების საერთო რაოდენობის შემცირება); ორსულობა (პირველი და ბოლო ტრიმესტრი) და ძუძუთი კვების პერიოდი; წინამდებარე ჯირკვლის ადენომა (სიმსივნე); ნაღვლისა და შარდის ბუშტის ატონია (ტონუსის არარსებობა).
არ გამოიყენება 15 წლამდე ასაკის ბავშვებში.