ქსავრონი 1,5მგ/მლ 20მლ #10ა

ქსავრონი

(XAVRON)

შემადგენლობა

მოქმედი ნივთიერება: ედარავონი.

1 მლ ხსნარი შეიცავს 1,5 მგ ედარავონს.

დამხმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის მეტაბისულფატი (E223), ნატრიუმის ქლორიდი, ნატრიუმის ჰიდროქსიდი, ფოსფორის მჟავა, საინექციო წყალი.

 

სამკურნალო ფორმა

საინექციო ხსნარი.

ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები: გამჭვირვალე უფერო ან ოდნავ მოყვითალო სითხე.

 

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი

სხვა პრეპარატები ცენტრალური ნერვული სისტემის დაავადებების სამკურნალოდ.

ათქ კოდი:  N07XX14.

 

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ფარმაკოდინამიკა

თავისუფალი რადიკალები, როგორიცაა ჰიდროქსილური რადიკალები (OH), იშემიასთან დაკავშირებულ თავის ტვინში სისხლძარღვთა დარღვევების ერთ-ერთ ძირითად ფაქტორს წარმოადგენს; იშემიის ან სისხლჩაქცევის დროს გამტარიანობის აღდგენის მომენტში, არაქიდონის მჟავის გამომუშავების ანომალური ზრდის გამო, იზრდება წარმოებული თავისუფალი რადიკალების რაოდენობა. ეს თავისუფალი რადიკალები იწვევს უჯრედული მემბრანების ლიპიდების შემადგენლობაში შემავალი უჯერი ცხიმოვანი მჟავების პეროქსიდაციას, რაც აზიანებს მათ და იწვევს თავის ტვინის ფუნქციის დარღვევას.

ცერებრალური იშემიური ინფარქტის მწვავე სტადიაზე პრეპარატი ავლენს დამცავ ეფექტს, თრგუნავს რა ცერებროვასკულური იშემიური დარღვევების გამოვლინებას და  განვითარებას, როგორიცაა თავის ტვინის შეშუპება, ნევროლოგიური სიმპტომები და ნეირონების ნელი სიკვდილი.

გვერდითი ამიოტროფული  სკლეროზის (ALS) დაწყებისა და განვითარების ეთიოლოგია ჯერ არ არის საბოლოოდ დადგენილი. თუმცა, ვარაუდობენ, რომ თავისუფალი რადიკალებით გამოწვეული ოქსიდაციური სტრესი შეიძლება იყოს ამ პათოლოგიის ეტიოლოგიური ფაქტორი. ედარავონი, ლიპიდების პეროქსიდაციაზე მისი დამთრგუნველი ეფექტის გამო, თავისუფალი რადიკალების შებოჭვის გზით, აჩვენებს დაავადების განვითარების ინჰიბირებას თავის ტვინის უჯრედების ჟანგვითი დაზიანების შემცირების გზით (სისხლძარღვთა ენდოთელური უჯრედები/ნერვული უჯრედები).

ფარმაკოკინეტიკა

პრეპარატის ფარმაკოკინეტიკა შესწავლილი იყო ხუთ ჯანმრთელ მამაკაც მოხალისესა და ხუთ ჯანმრთელ მოხუც მამაკაცში, ორი დღის განმავლობაში დღეში ორჯერ პრეპარატის დოზის (0,5 მგ/კგ) მრავალჯერადი ინტრავენური შეყვანიდან 30 წუთის შემდეგ.

უცვლელი პრეპარატის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში ორივე ჯგუფში თანაბრად შემცირდა დაგროვების კვალის გარეშე.

 

ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრები	ჯანმრთელი მამაკაცი მოხალისეები (n=5)	ჯანმრთელი მოხალისე  მამაკაცები ხანდაზმული ასაკის (n=5)
С max (ნგ/მლ)	888±171	1041±106
t ½ α (გ)	0,27±0,11	0,17±0,03
t ½ β (გ)	2,27±0,80	1,84±0,17

 

ედარავონის შეკავშირების დონე სისხლის შრატის ცილებთან და შრატისმიერ  ალბუმინთან შეადგენს 92% და 89-91%-ს, შესაბამისად (in vitro).

სისხლის პლაზმაში ედარავონის ძირითადი მეტაბოლიტებია სულფატის კონიუგატები, ასევე აღმოჩენილია კონიუგატები გლუკურონის მჟავასთან. შარდში, უმეტესწილად, გლუკურონიდები და, ნაკლები რაოდენობით, სულფატები იქნა აღმოჩენილი.

შეყვანიდან 12 საათის შემდეგ, პრეპარატის 0.7-0.9% გამოიყოფა შარდით უცვლელი სახით და 71.0-79.9% მეტაბოლიტების სახით.

 

კლინიკური მახასიათებლები

ჩვენებები

ნევროლოგიური სიმპტომების, ყოველდღიური ცხოვრების და ფუნქციური დარღვევების გამოვლინებების შემსუბუქება, რომლებიც დაკავშირებულია მწვავე იშემიურ ინსულტთან.

ამიოტროფული გვერდითი სკლეროზის მქონე პაციენტებში ფუნქციური დარღვევების პროგრესირების შენელება.

 

უკუჩვენებები

თირკმლის უკმარისობის მძიმე ფორმა.

ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ.

 

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედებები

ანტიბიოტიკებთან ერთდროული გამოყენებისას თირკმელების ტიპის ექსკრეციით (ცეფაზოლინის ნატრიუმი, ცეფოტიამის ჰიდროქლორიდი, პიპერაცილინის ნატრიუმი და ა.შ) არსებობს თირკმელების დისფუნქციის გაძლიერების ალბათობა, კომბინირებული გამოყენების შემთხვევაში კი საჭიროა სათანადო დაკვირვების ჩატარება, თირკმელების ფუნქციის ანალიზის რეგულარული განხორციელებით.

შეყვანამდე ქსავრონი უნდა გაიხსნას 100 მლ ნატრიუმის ქლორიდის ფიზიოლოგიურ ხსნარში. პრეპარატის შერევამ სხვადასხვა შაქრის შემცველ სხვა ინტრავენურ ხსნარებთან შეიძლება გამოიწვიოს ედარავონის კონცენტრაციის დაქვეითება.

პრეპარატი არ უნდა იქნას შერეული პარენტერალური კვების ხსნარებთან და/ან ამინომჟავების შემცველ ხსნარებთან, აგრეთვე არ უნდა მოხდეს შეყვანა იმავე საინფუზიო სისტემებით.

არ შეიძლება პრეპარატის შერევა კრუნჩხვის საწინააღმდეგო პრეპარატებთან, დიაზეპამის, ნატრიუმის ფენიტოინის და ა.შ. ჩათვლით, ამღვრევის წარმოქმნის შესაძლებლობის გამო. ასევე არ შეიძლება შერევა კალიუმის კანრენოატთან.

 

გამოყენების თავისებურებანი

პრეპარატის გამოყენება უნდა განხორციელდეს ამ პრეპარატის გამოყენების გამოცდილების მქონე ექიმების სათანადო მეთვალყურეობის ქვეშ.

თერაპიის დროს შეიძლება აღინიშნოს თირკმელების მწვავე უკმარისობის გაუარესება ან თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, ღვიძლის მძიმე დისფუნქცია და/ან დისემინირებული ინტრავასკულარული კოაგულაცია (DIC), რაც შეიძლება ფატალური იყოს.

ამ პრეპარატის დანიშვნის შემთხვევები პაციენტებში მძიმე ფორმის ALS-ით მე-4 ხარისხის ზემოთ და პაციენტებში, რომლებშიც ფილტვების ფორსირებული სასიცოცხლო ტევადობის მოცულობა შემცირდა თეორიულად ნორმალურის 70%-ზე ნაკლებამდე, მცირეა, ამიტომ მისი ეფექტურობა და უსაფრთხოება არ არის დამტკიცებული. ასეთ პაციენტებში ქსავრონის დანიშვნისას უნდა იქნას მიღებული შეწონილი გადაწყვეტილება რისკებისა და სარგებლის გათვალისწინებით.

შეტყობინებები იყო ცერებრალური ემბოლიის ან ტვინში სისხლჩაქცევის  შემთხვევების შესახებ პრეპარატის შეყვანის დროს ან მის შემდეგ.

მკურნალობის დასაწყისში უნდა განისაზღვროს სისხლის შარდოვანას აზოტი (BUN), კრეატინინი, AST, ALT, LDH, კრეატინკინაზა, ერითროციტები, ჩატარდეს თირკმლის ფუნქციონირების ტესტი და თრომბოციტების ანალიზი.

ედარავონის მიღებისას რეგულარულად უნდა ჩატარდეს ღვიძლის, თირკმელების ფუნქციის ანალიზი და სისხლის ანალიზი. იმ შემთხვევაში, თუ გამოვლინდა ანალიზის მაჩვენებლებში ანომალური ცვლილებები ან ოლიგურია, პრეპარატის მიღება დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს და მიღებულ იქნას შესაბამისი ზომები. გარდა ამისა, უნდა გაგრძელდეს დაკვირვება პაციენტის მდგომარეობაზე ინექციის დასრულების შემდეგაც.

ამიოტროფიული გვერდითი სკლეროზის მქონე პაციენტებში (ALS), დაავადების პროგრესირებასთან ერთად, არსებობს სისხლის შრატში კრეატინინის მაჩვენებლების დაქვეითების გამოვლენის ალბათობა კუნთების ატროფიის გამო. ამიტომ სისხლის შრატში  კრეატინინის შემცველობის ერთჯერადი მაჩვენებლის საკონტროლო მნიშვნელობასთან შედარების ნაცვლად, საჭიროა  სისხლის შრატში კრეატინინის შემცველობის მაჩვენებლების ცვლილებების კონტროლი, რათა დადგინდეს, არსებობს თუ არა გაუარესების ტენდენცია.

გარდა ამისა, რადგან BUN მნიშვნელობა ვარირებს ორგანიზმში წყლის რაოდენობის მიხედვით, იმის ნაცვლად, რომ შევადაროთ BUN ერთჯერადი მაჩვენებელი საკონტროლო მნიშვნელობასთან, უნდა გაკონტროლდეს BUN-ის ცვლილება, რომ დავრწმუნდეთ გაუარესებისაკენ ტენდენციის არსებობასა ან არარსებობაში.

პაციენტებში კუნთების ატროფიით ინექციამდე და მის დროს, სისხლის შრატში კრეატინინისა და BUN-ის გაზომვის დამატებად უნდა ჩატარდეს თირკმლის ფუნქციის შეფასება ანალიზების მიხედვით, რომლებიც არ არის დამოკიდებული კუნთების მასის ცვლილებებზე, როგორიცაა ცისტატინი C-ს გორგლოვანი ფილტრაციის სავარაუდო სიჩქარის გამოთვლა სისხლის შრატში, შარდში კრეატინინის კლირენსის გაანგარიშება.

იმ შემთხვევაში, თუ ინექციის დროს მოხდება თირკმლის დისფუნქცია, პრეპარატის მიღება დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს და შესაბამისი ზომები იქნას მიღებული ექიმებთან თანამშრომლობით, რომლებსაც აქვთ საკმარისი ცოდნა და გამოცდილება თირკმლის დისფუნქციის მკურნალობაში.

თუ ინექციის დროს წარმოიქმნება ისეთი გართულებები, როგორიცაა ინფექცია, და საჭიროა დამატებით ანტიბიოტიკების მიღება, ყურადღებით უნდა იქნას განხილული პრეპარატის ინექციის გაგრძელების აუცილებლობის საკითხი, ხოლო ინექციების გაგრძელების შემთხვევაში, ლაბორატორიული მაჩვენებლები განსაკუთრებული ყურადღებით უნდა იქნას გაკონტროლებული. გარდა ამისა, პრეპარატის შეყვანის დასრულების შემდეგაც კი აუცილებელია გულდასმით შემოწმების  და დაკვირვების სათანადოდ ჩატარება (დამატებითი ინფორმაციისთვის იხილეთ ნაწილი „ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედებები“). 

ვინაიდან მკურნალობის დროს შეიძლება განვითარდეს ცხელება, ხველა, გაძნელებული სუნთქვა და ფილტვის მწვავე დისფუნქცია, რომელსაც თან ახლავს გულმკერდის რენტგენოგრაფიის ანომალიები, საჭიროა პაციენტის მდგომარეობის გულდასმით მონიტორინგი და ასეთი სიმპტომების გამოვლენის შემთხვევაში, პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს და მიღებული იქნას შესაბამისი ზომები, როგორიცაა თირკმელზედა ჯირკვლის კორტიკოსტეროიდების შეყვანა.

ხანდაზმული პაციენტები საჭიროებენ განსაკუთრებით საგულდაგულო მონიტორინგს, რადგან ამ კატეგორიის პაციენტებში დაფიქსირდა მრავალი ლეტალური შემთხვევა.

ქსავრონი სიფრთხილით უნდა იქნას გამოყენებული პაციენტების შემდეგ კატეგორიებში:

-          თირკმლის ფუნქციის დარღვევით და/ან დეჰიდრატაციით, თირკმლის მწვავე უკმარისობის განვითარების მაღალი რისკის გამო;

-          ინფექციით (თირკმლის უკმარისობა შეიძლება გაძლიერდეს პაციენტის ზოგადი მდგომარეობის გაუარესების გამო);

-          ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით (შესაძლოა გაუარესდეს ღვიძლის უკმარისობა);

-          გულის დაავადებით (შესაძლოა დაავადების გაუარესება, ასევე თირკმლის უკმარისობის განვითარება);

-          ცნობიერების მძიმე დარღვევებით (პაციენტები არ რეაგირებენ გარეგან სტიმულაციაზე);

-          ხანდაზმული პაციენტები (ამ კატეგორიის პაციენტებში იყო შეტყობინებები ლეტალური შემთხვევების შესახებ).

 

გამოყენება ორსულობის ან ძუძუთი კვების პერიოდში

ორსულობის დროს პრეპარატის გამოყენების უსაფრთხოება დადგენილი არ არის. ორსულებისთვის პრეპარატის დანიშვნა არ არის სასურველი.

ქალებმა პრეპარატის გამოყენების პერიოდში თავი უნდა შეიკავონ ძუძუთი კვებისგან, რადგან პრეპარატი აღწევს დედის რძეში.

 

ავტოსატრანსპორტო საშუალების მართვისას ან სხვა მექანიზმებთან მუშაობისას რეაქციის სიჩქარეზე ზემოქმედების უნარი

პრეპარატი განკუთვნილია სტაციონარის პირობებში გამოსაყენებლად, ამიტომ ასეთი მონაცემები არ არსებობს.

 

გამოყენების წესი და დოზირება

მწვავე იშემიურ ინსულტთან დაკავშირებული ნევროლოგიური სიმპტომები, ყოველდღიური აქტივობების დარღვევის გამოვლინებები, სხვადასხვა სახის დისფუნქციების შემსუბუქება: ედარავონის 30 მგ (1 ამპულა) დღეში ორჯერ, დილით და საღამოს, ინტრავენური ინფუზიის სახით 30 წუთის განმავლობაში. შეყვანამდე ამპულის შიგთავსი უნდა გაიხსნას 100 მლ 0,9% ნატრიუმის ქლორიდში. თერაპია უნდა დაიწყოს სიმპტომების აღნიშვნიდან 24 საათის განმავლობაში, მკურნალობის ხანგრძლივობა მინიმუმ 14 დღეა.

მაინჰიბირებელი გავლენა დისფუნქციის პროგრესირებაზე ამიოტროფიული გვერდითი სკლეროზის (ALS) დროს: ინიშნება 60 მგ ედარავონი (2 ამპულა), ინტრავენური ინფუზიის გზით 60 წუთის განმავლობაში, 1-ჯერ დღეში. შეყვანამდე ამპულის შიგთავსი უნდა გაიხსნას 0,9% ნატრიუმის ქლორიდის საკმარის მოცულობაში. როგორც წესი, პრეპარატის შეყვანის პერიოდი და დასვენების პერიოდი შეადგენს ჯამში 28 დღეს და ითვლება 1 კურსად, ასეთი კურსები მეორდება.

პირველი კურსი შედგება პრეპარატის მიღების 14 დღისგან, რასაც მოჰყვება 14 დღიანი შესვენება და დასვენების პერიოდი, მეორე და შემდგომი კურსები შედგება 10 დღიანი პრეპარატის შეყვანისგან 14 დღის განმავლობაში, რის შემდეგაც იწყება 14 დღიანი დასვენების პერიოდი.

მწვავე იშემიური ინსულტის მქონე პაციენტებში თერაპიის ხანგრძლივობა შეიძლება შემცირდეს პაციენტის კლინიკური მდგომარეობიდან გამომდინარე.

ხანდაზმული პაციენტები.

ვინაიდან ხანდაზმულ პაციენტებში, ზოგადად, ფიზიოლოგიური ფუნქციები დაქვეითებულია, გვერდითი ეფექტების გამოვლენის შემთხვევაში პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს და მიღებული იქნას შესაბამისი ზომები. გამოქვეყნებულია მრავალი მაგალითი იმისა, რომ ლეტალური შედეგები ხშირად გვხვდება ხანდაზმულ პაციენტებში, ამიტომ მონიტორინგი განსაკუთრებით საგულდაგულო უნდა იყოს.

 

ბავშვები

ბავშვებში პრეპარატის გამოყენების უსაფრთხოება დადგენილი არ არის.

არ არის ბავშვებში გამოყენების საკმარისი გამოცდილება მწვავე იშემიური ინსულტის დროს; არ არსებობს ბავშვებში კლინიკური გამოყენების გამოცდილება ALS-ის დროს.

 

ჭარბი დოზირება

ჭარბი დოზირების შემთხვევები არ არის აღწერილი.

 

გვერდითი რეაქციები

საშარდე სისტემის მხრივ: თირკმლის მწვავე უკმარისობა, ნეფროზული სინდრომი.

კანის მხრივ: გამონაყარი, სიწითლე, შეშუპება, ქავილი, ერითემა.

ჰეპატობილიარული სისტემის მხრივ: ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა, ღვიძლის უკმარისობა, ფულმინანტური ჰეპატიტი, სიყვითლე.

ნერვული სისტემის მხრივ: უძილობა, თავის ტკივილი.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: არტერიული წნევის მომატება.

სისხლის მხრივ: აგრანულოციტოზი, DIC-სინდრომი, ერითროციტების რაოდენობის შემცირება, ლეიკოციტოზი, ლეიკოპენია, ჰემატოკრიტის დონის დაქვეითება, ჰემოგლობინის დაქვეითება, თრომბოციტოზი, თრომბოციტოპენია.

სასუნთქი სისტემის მხრივ: ფილტვის მწვავე დაზიანების სინდრომი, რომელსაც თან ახლავს პირექსია, ხველა, ქოშინი, გულმკერდის რენტგენოგრაფიის ანომალიები.

კუჭ-ნაწლავის სისტემის მხრივ: გულისრევა, ღებინება.

ძვალ-კუნთოვანი სისტემის მხრივ: რაბდომიოლიზი.

იმუნური სისტემის მხრივ: შოკი, ანაფილაქსია (ჭინჭრის ციება, არტერიული წნევის დაქვეითება, გაძნელებული სუნთქვა და ა.შ.).

ლაბორატორიული მაჩვენებლების ცვლილებები: ALT, AST, LDH, ɣ-გლუტამილ ტრანსპეპტიდაზას, ტუტე ფოსფატაზას, ბილირუბინის, კრეატინინის, შარდმჟავას დონეების მატება სისხლის შრატში; გლუკოზურია, ჰემატურია, პროტეინურია.

ცვლილებები ინექციის ადგილზე: სიწითლე ინექციის ადგილზე, შეშუპება ინექციის ადგილზე.

ზოგადი დარღვევები: ჰიპერთერმია.

 

ვარგისობის ვადა

 2 წელი.

 

შენახვის პირობები

ინახება არაუმეტეს 25°C ტემპერატურაზე ორიგინალ შეფუთვაში.

ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

 

შეუთავსებლობა

არ შეურიოთ სხვა სამკურნალო საშუალებებს, გარდა იმ პრეპარატებისა, რომლებიც მითითებულია ნაწილში „გამოყენების წესი და დოზირება“.

 

შეფუთვა

20 მლ მინის ამპულაში, 5 ამპულა კონტურულ უჯრედული შეფუთვაში, 2 კონტურული უჯრედული შეფუთვა მუყაოს კოლოფში.

 

გაცემის კატეგორია

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით.

 

მწარმოებელი

შპს „იურია-ფარმი“.

 

მწარმოებლის მისამართი

უკრაინა, 18030, ჩერკასის ოლქი, ქალაქი ჩერკასი, ქ. კობზარსკაია, 108.

ტელ.: +38 (044) 281-01-01.