ნეკერქალაქი

ანოტაცია

„ლექსი – გრძნობათა უეცარი, უფაქიზესი აფეთქებაა. ეს აფეთქება აუცილებლად უნდა იგრძნო, იგრძნო და გადმოსცე, რადგან იგი ზოგჯერ ცხოვრებაში მხოლოდ ერთხელ მოდის... „მე არ ვწერ ლექსებს, ლექსი თვითონ მწერს, ჩემი ცხოვრებაც ამ ლექსს თან ახლავს...“ ლექსი ადამიანის სულის უნაზესი ნაწილია და თუ ვინმემ ეს ნაწილი გაგანდო, ჩათვალე, რომ მისთვის ძალიან ძვირფასი ხარ... და მოუფრთხილდი იმ ადამიანს, რადგან მისი სულის დამსხვრევაც ისევე ადვილია, როგორც შუშის ბურთისა. პოეტი ხომ ისეთივე მგრძნობიარეა, როგორც ქარს გაყოლილი ყაყაჩოს ფოთოლი... აქამდე თუ ამ ლექსებს სხვისგან ვიცავდი, ახლა მათი სხვებისთვის ჩუქება და მათი აზრის გაგებაც მომწყურდა. ნუ იქნებით ძალიან მკაცრნი და ნურც ტყუილად შეაქებთ, უბრალოდ მიიღეთ იგი მცირე საჩუქრად, რომლის მიზანია ხუთიოდე წუთით მაინც მოგწყვიტოთ რეალობას... ამ ბლოკნოტში წლების მიხედვითაა დალაგებული ჩემი ლექსები და მკითხველს შეუძლია თვალი გადაავლოს ჩემს ზრდას თუ დაცემას პოეზიაში...“