მექსიდოლი - Mexidol 5% 2მლ N10 ამპულა

მექსიდოლი ^®

პრეპარატის სავაჭრო დასახელება:

მექსიდოლი ^®

ჯგუფური სახელი:

ეთილმეთილჰიდროქსიპირიდინის სუქცინატი

ქიმიური რაციონალური სახელი:

2-ეთილ-6-მეთილ-3-ჰიდროქსიპირიდინის სუქცინატი

სამკურნალო ფორმა :

ხსნარი ინტრავენური და ინტრამუსკულარული შეყვანისთვის

შემადგენლობა :

მოქმედი ნივთიერება:

ეთილმეთილჰიდროქსიპირიდინის სუქცინატი-50 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ნატრიუმის მეტაბისულფიტი - 0,4 მგ

საინექციო წყალი 1 მლ-მდე

აღწერა:

გამჭვირვალე უფერო ან ოდნავ მოყვითალო სითხე

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:

ანტიოქსიდანტური საშუალება

ათქკოდი: N07XX

საშუალებები ალკოჰოლიზმის, ტოქსიკო- და ნარკომანიის დროს დარღვევების კორექციისათვის

ტაბლეტირებული ფორმა იხილეთ აქ: >მექსიდოლი ტაბ. 0.125გ N30 ზიო

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფარმაკოდინამიკა

ახდენს ანტიჰიპოქსიური, მემბრანაპროტექტორულ, ნოოტროპულ, კრუნჩხვის საწინააღმდეგო, ანქსიოლიზურ მოქმედებას, ზრდის ორგანიზმის მდგრადობას სტრესის მიმართ. პრეპარატი ზრდის ორგანიზმის წინააღმდეგობას ძირითადი დამაზიანებელი ფაქტორების ზემოქმედების, ჟანგბადზე დამოკიდებული პათოლოგიური პირობების მიმართ (შოკი, ჰიპოქსია და იშემია, თავის ტვინსი სისხლის მიმოქცევის დარღვევა, ინტოქსიკაცია ალკოჰოლით და ანტიფსიქოტური საშუალებებით (ნეიროლეპტიკებით)).

მექსიდოლი^®აუმჯობესებს ტვინის მეტაბოლიზმს და თავის ტვინში სისხლის მიწოდებას, აუმჯობესებს სისხლის მიკროცირკულაციას და რეოლოგიურ თვისებებს, ამცირებს თრომბოციტების აგრეგაციას. ასტაბილურებს სისხლის უჯრედების მემბრანულ სტრუქტურებს (ერითროციტები და თრომბოციტები) ჰემოლიზის დროს. ახდენს ჰიპოლიპიდემიურ მოქმედებას, ამცირებს მთლიანი ქოლესტერინის და დსლპ-ს დონეს.

ამცირებს ფერმენტულ ტოქსემიას და ენდოგენურ ინტოქსიკაციას მწვავე პანკრეატიტის დროს .

მექსიდოლის მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია მისი ანტიჰიპოქსანტური, ანტიოქსიდანტური და მემბრანოპროტექტორული მოქმედებით. ის თრგუნავს ლიპიდური პეროქსიდაციის პროცესებს, ზრდის სუპეროქსიდდისმუტაზას აქტივობას, ზრდის ლიპიდ-ცილის თანაფარდობას, ამცირებს მემბრანის სიბლანტეს, ზრდის მის დენადობას. ამოდულირებს მემბრანაშეკავშირებული ფერმენტების (კალციუმ-დამოუკიდებელი ფოსფოდიესტერაზა, ადენილატციკლაზა, აცეტილქოლინესტერაზა), რეცეპტორების კომპლექსების (ბენზოდიაზეპინური, გაზმ, აცეტილქოლინური) აქტივობას, რაც აძლიერებს ლიგანდებთან მათი შეკავშირების უნარს, ხელს უწყობს ბიომემბრანული სტრუქტურულ-ფუნქციური ორგანიზაციის, ნეირომედიატორების ტრანსპორტის შენარჩუნებას და სინაფსური გადაცემის გაუმჯობესებას. მექსიდოლი^®ზრდის თავის ტვინში დოფამინის შემცველობას. ეს იწვევს აერობული გლიკოლიზის კომპენსატორული აქტივობის გაძლიერებას და ჰიპოქსიურ პირობებში კრებსის ციკლში ოქსიდაციური პროცესების დათრგუნვის ხარისხის დაქვეითებას, ატფ-ის, კრეატინ ფოსფატის შემცველობის ზრდით და მიტოქონდრიებში ენერგიის მასინთეზირებელი ფუნქციების გააქტიურებით, იწვევს უჯრედული მემბრანების სტაბილიზაციას.

მექსიდოლი^®ახდენს მეტაბოლური პროცესების ნორმალიზებას იშემიურ მიოკარდიუმში, ამცირებს ნეკროზის ზონას, აღადგენს და აუმჯობესებს მიოკარდიუმის ელექტრულ აქტივობას და კუმშვადობას, ასევე ზრდის კორონარული სისხლის ნაკადს იშემიის ზონაში, ამცირებს რეპერფუზიული სინდრომის შედეგებს მწვავე კორონარული უკმარისობის დროს. ზრდის ნიტროპრეპარატების ანტიანგინალურ აქტივობას. მექსიდოლი^®ხელს უწყობს ბადურის განგლიური უჯრედების და მხედველობის ნერვის ბოჭკოების შენარჩუნებას პროგრესირებადი ნეიროპათიის დროს, რომლის მიზეზებია ქრონიკული იშემია და ჰიპოქსია. აუმჯობესებს ბადურის და მხედველობის ნერვის ფუნქციურ აქტივობას, ზრდის მხედველობის სიმახვილეს.

ფარმაკოკინეტიკა

განაწილება

ინტრამუსკულარულად შეყვანისას იგი განისაზღვრება სისხლის პლაზმაში შეყვანიდან 4 საათის განმავლობაში. მაქსიმალური კონცენტრაციის მიღწევის დრო T_maxშეადგენს 0,45-0,5 საათს, მაქსიმალური კონცენტრაცია C_max400-500 მგ დოზის შეყვანისას შეადგენს 3,5-4,0 მკგ/მლ. მექსიდოლი სწრაფად გადადის სისხლიდან ორგანოებსა და ქსოვილებში და სწრაფად ელიმინირებს ორგანიზმიდან. პრეპარატის შეკავების დრო ( MRT ) შეადგენს 0.7-1.3 საათი.

მეტაბოლიზმი, გამოყოფა

პრეპარატი გამოიყოფა ძირითადად შარდით, ძირითადად გლუკურონოკონიუგირებული ფორმით და მცირე რაოდენობით უცვლელი სახით.

გამოყენების ჩვენებები:

- თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის მწვავე დარღვევები;

- ქალა-ტვინის ტრავმა, ქალა-ტვინის ტრავმული დაზიანების შედეგები;

- დისცირკულატორული ენცეფალოპათია;

- ვეგეტატიური დისტონიის სინდრომი;

- ათეროსკლეროზული გენეზის მსუბუქი კოგნიტიური დარღვევები;

- შფოთვითი დარღვევები ნევროზული და ნევროზის მსგავს მდგომარეობების დროს;

- მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტი (პირველი დღე-ღამიდან), როგორც კომპლექსური თერაპიის ნაწილი;

- სხვადასხვა სტადიის პირველადი ღიაკუთხოვანი გლაუკომა, როგორც კომპლექსური თერაპიის ნაწილი;

- აბსტინენტური სინდრომის კუპირება ალკოჰოლიზმის დროს, როდესაც უპირატესად ვლინდება ნევროზის მსგავსი და ვეგეტატიურ-სისხლძარღვოვანი დარღვევები;

- მწვავე ინტოქსიკაცია ანტიფსიქოტური საშუალებებით;

- მუცლის ღრუს მწვავე ჩირქოვან-ანთებითი პროცესები (მწვავე ნეკროზული პანკრეატიტი, პერიტონიტი), როგორც კომპლექსური თერაპიის ნაწილი.

უკუჩვენებები:

- ჰიპერმგრძნობელობა ეთილმეთილჰიდროქსიპირიდინის სუქცინატის ან ნებისმიერი დამხმარე ნივთიერების მიმართ;

- თირკმლის მწვავე უკმარისობა;

- ღვიძლის მწვავე უკმარისობა;

- ორსულობა, ძუძუთი კვება (პრეპარატის მოქმედების შესახებ არასაკმარისი ინფორმაციის არსებობის გამო);

- ბავშვთა ასაკი (პრეპარატის მოქმედების შესახებ არასაკმარისი ინფორმაციის არსებობის გამო).

გამოყენება ორსულობისა და ძუძუთი კვების დროს:

პრეპარატი მექსიდოლი ^®უკუნაჩვენებია ორსულობისა და ძუძუთი კვების დროს.

მიღების წესი და დოზები:

ინტრამუსკულარულადან /ინტრავენურად(ნაკადისან წვეთოვანის სახით).ინფუზიური მეთოდით შეყვანის შემთხვევაში პრეპარატი უნდა განზავდეს ნატრიუმის ქლორიდის 0,9% ხსნარში.

ნაკადის სახით მექსიდოლი^®შეჰყავთ ნელა 5-7 წუთის განმავლობაში, წვეთოვანის სახით - წუთში 40-60 წვეთის სიჩქარით. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 1200 მგ.

თავის ტვინში სისხლისმიმოქცევის მწვავე დარღვევებისდროსმექსიდოლი^®გამოიყენება პირველ 10-14 დღეს - ინტრავენურად წვეთოვანის სახით 200-500 მგ 2-4-ჯერ დღე-ღამეში, შემდეგ ინტრამუსკულურად 200-250 მგ 2-3-ჯერ დღე-ღამეში 2 კვირის განმავლობაში.

ქალა-ტვინისტრავმისადაქალა-ტვინის ტრავმებისშედეგების შემთხვევაშიმექსიდოლი^®გამოიყენება 10-15 დღის განმავლობაში ინტრავენურად წვეთოვანის სახით 200-500 მგ 2-4-ჯერ დღე-ღამეში.

დისცირკულატორული ენცეფალოპათიის დროსდეკომპენსაციის ფაზაშიმექსიდოლი^®უნდა დაინიშნოს ინტრავენურად ნაკადის ან წვეთოვანის სახით დოზით 200-500 მგ 1-2-ჯერ დღე-ღამეში 14 დღის განმავლობაში. შემდეგ ინტრამუსკულარულად 100-250 მგ/დღე-ღამეში. მომდევნო 2 კვირის განმავლობაში.

დისცირკულატორული ენცეფალოპათიის კურსობრივიპროფილაქტიკისათვისპრეპარატი შეჰყავთ ინტრამუსკულარულად დოზით 200-250 მგ 2-ჯერ დღე-ღამეში 10-14 დღის განმავლობაში.

ხანდაზმული ასაკისპაციენტებში მსუბუქი კოგნიტურიდარღვევების დროსდა შფოთვითი აშლილობისშემთხვევებშიპრეპარატი გამოიყენება ინტრამუსკულურად სადღეღამისო დოზით 100-300 მგ/დღე-ღამეში 14-30 დღის განმავლობაში.

მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტის დროს, როგორც კომპლექსური თერაპიის ნაწილი , მექსიდოლი ^®შეჰყავთ ინტრავენურად ან ინტრამუსკულურად 14 დღე-ღამის განმავლობაში, მიოკარდიუმის ინფარქტის ტრადიციული თერაპიის ფონზე, რომელიც შეიცავს ნიტრატებს, ბეტა-ადრენობლოკატორებს, ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის (აგფ) ინჰიბიტორებს, თრომბოლიტიკებს, ანტიკოაგულანტურ და ანტიაგრეგატულ საშუალებებს, და აგრეთვე სიმპტომატურ საშუალებებს ჩვენებების მიხედვით.

პირველი 5 დღის განმავლობაში, მაქსიმალური ეფექტის მისაღწევად, სასურველია პრეპარატის ინტრავენურად შეყვანა, მომდევნო 9 დღე-ღამეში მექსიდოლი ^® შეიძლება იქნას შეყვანილი ინტრამუსკულარულად. პრეპარატის ინტრავენური შეყვანა ხდება წვეთოვანი ინფუზიის გზით, ნელა (გვერდითი ეფექტების თავიდან აცილების მიზნით) ნატრიუმის ქლორიდის 0,9% ხსნარზე ან დექსტროზის (გლუკოზა) 5% ხსნარზე 100-150 მლ მოცულობით 30-90 წუთის განმავლობაში. აუცილებლობის შემთხვევაში შესაძლებელია პრეპარატის ნელი ნაკადის სახით შეყვანა მინიმუმ 5 წუთის განმავლობაში.

პრეპარატის შეყვანა(ინტრავენური ან ინტრამუსკულარული) ტარდება დღე-ღამეში 3-ჯერ, ყოველ 8 საათში ერთხელ. სადღეღამისო თერაპიული დოზა შეადგენს 6-9 მგ/კგ სხეულის მასაზე დღე-ღამეში, ერთჯერადი დოზაა - 2-3 მგ/კგ სხეულის მასაზე. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 800 მგ, ერთჯერადი - 250 მგ.

სხვადასხვა სტადიის ღიაკუთხოვანი გლაუკომის დროს, როგორც კომპლექსური თერაპიის ნაწილი, მექსიდოლი ^® შეჰყავთ ინტრამუსკულურად 100-300 მგ/დღე-ღამეში, 1-3-ჯერ დღე-ღამეში 14 დღის განმავლობაში.

ალკოჰოლური აბსტინენტურისინდრომის დროსმექსიდოლი^®შეჰყავთ 200-500 მგ დოზით ინტრავენურად წვეთოვანის სახით ან ინტრამუსკულურად 2-3-ჯერ დღე-ღამეში 5-7 დღის განმავლობაში.

ანტიფსიქოტური საშუალებებით მწვავე ინტოქსიკაციის დროსპრეპარატი შეჰყავთ ინტრავენურად დოზით 200-500 მგ/დღე-ღამეში 7-14 დღის განმავლობაში.

მუცლის ღრუს მწვავე ჩირქოვან-ანთებითი პროცესების დროს( მწვავე ნეკროზული პანკრეატიტი, პერიტონიტი ) პრეპარატი ინიშნება პირველ დღე-ღამეს, როგორც წინასაოპერაციო, ასევე პოსტოპერაციულ პერიოდში. შეყვანილი დოზები დამოკიდებულია დაავადების ფორმასა და სიმძიმეზე, პროცესის გავრცელებაზე, კლინიკური მიმდინარეობის ვარიანტებზე. პრეპარატის მოხსნა უნდა მოხდეს თანდათან მხოლოდ სტაბილური დადებითი კლინიკური და ლაბორატორიული ეფექტის შემდეგ.

მწვავე შეშუპებითი (ინტერსტიციული) პანკრეატიტის დროსმექსიდოლი ^®ინიშნება 200-500 მგ 3-ჯერ დღეში, ინტრავენურად წვეთოვანის სახით (ნატრიუმის ქლორიდის 0,9% ხსნარში) და ინტრამუსკულარულად. მსუბუქისიმძიმ ის ნეკროზული პანკრეატიტი- 100-200 მგ 3-ჯერ დღეში ინტრავენურად წვეთოვანის სახით (ნატრიუმის ქლორიდის 0,9% ხსნარში) და ინტრამუსკულარულად. საშუალო სიმძიმის- 200 მგ 3-ჯერ დღეში, ინტრავენურად წვეთოვანის სახით (ნატრიუმის ქლორიდის 0,9% ხსნარში). მძიმე მიმდინარეობა- პულს-დოზირებით 800 მგ პირველ დღე-ღამეს, შეყვანის ორმაგი რეჟიმის დროს; შემდეგ 200-500 მგ 2-ჯერ დღეში სადღეღამისო დოზის თანდათანობითი შემცირებით. უკიდურესად მძიმემიმდინარეობა- საწყისი დოზირებით 800 მგ/დღე-ღამეში პანკრეატოგენური შოკის გამოვლინებების მდგრად კუპირებამდე, მდგომარეობის სტაბილიზაციისას 300 – 500 მგ 2-ჯერ დღეში ინტრავენურად წვეთოვანის სახით (ნატრიუმის ქლორიდის 0,9% ხსნარში) სადღეღამისო დოზირების თანდათანობითი შემცირებით.

გვერდითი მოვლენები :

გვერდითი ეფექტების წარმოქმნის თავიდან ასაცილებლად რეკომენდებულია დოზირების რეჟიმისა და პრეპარატის შეყვანის სიჩქარის დაცვა.

გვერდითი ეფექტების სიხშირე განისაზღვრა ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის (WHO) კლასიფიკაციის მიხედვით: ძალიან ხშირად (≥ 10%); ხშირად (≥ 1%, მაგრამ < 10%); არახშირად (≥ 0.1%, მაგრამ < 1%); იშვიათად (≥ 0,01%, მაგრამ < 0,1%); ძალიან იშვიათად (<0,01%); სიხშირე უცნობია (სიხშირე არ შეიძლება განისაზღვროს არსებული მონაცემების საფუძველზე).

დარღვევებიიმუნური სისტემისმხრივ: ძალიან იშვიათად - ანაფილაქსიური შოკი, ანგიონევროზული შეშუპება, ჭინჭრის ციება.

ფსიქიკური დარღვევები: ძალიან იშვიათად - ძილიანობა.

დარღვევებინერვული სისტემის მხრივ: ძალიან იშვიათად - თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა (შეიძლება დაკავშირებული იყოს შეყვანის ზედმეტად მაღალ სიჩქარესთან და გააჩნია მოკლე ხანგრძლივობა).

დარღვევები სისხლძარღვების მხრივ: ძალიან იშვიათად - არტერიული წნევის დაქვეითება, არტერიული წნევის მომატება (შეიძლება დაკავშირებული იყოს შეყვანის ზედმეტად მაღალ სიჩქარესთან და გააჩნია მოკლე ხანგრძლივობა).

დარღვევები რესპირატორული, გულმკერდისა და შუასაყარისორგანოებისმხრივ: ძალიან იშვიათად - მშრალი ხველა, ყელის გაღიზიანება, დისკომფორტი გულმკერდის არეში, სუნთქვის გაძნელება (შეიძლება დამოკიდებული იყოს შეყვანის ზედმეტად მაღალი სიჩქარესთან და აქვს მოკლე ხანგრძლივობა).

კუჭ-ნაწლავის დარღვევები:ძალიან იშვიათად - პირის სიმშრალე, გულისრევა, უსიამოვნო სუნის შეგრძნება, მეტალის გემო პირში.

დარღვევები კანისა და კანქვეშა ქსოვილებისმხრივ: ძალიან იშვიათად - ქავილი, გამონაყარი, ჰიპერემია.

ზოგადი დარღვევები და რეაქციებიშეყვანის ადგილზე: ძალიან იშვიათად - სითბოს შეგრძნება.

დოზის გადაჭარბება:

სიმპტომები:ძილიანობა, უძილობა.

მკურნალობა:დაბალი ტოქსიკურობის გამო დოზის გადაჭარბება ნაკლებად სავარაუდოა. მკურნალობა, როგორც წესი, არ არის საჭირო, სიმპტომები თავისთავად ქრება ერთ დღე-ღამეში. გამოხატული გამოვლინების შემთხვევაში ტარდება შემანარჩუნებელი და სიმპტომური მკურნალობა.

ურთიერთქმედება:

აძლიერებს ბენზოდიაზეპინური ანქსიოლიტიკების, კრუნჩხვის საწინააღმდეგო საშუალებების (კარბამაზეპინი), პარკინსონის საწინააღმდეგო საშუალებების (ლევოდოპა) მოქმედებას. ამცირებს ეთილის სპირტის ტოქსიკურ ეფექტებს.

განსაკუთრებული მითითებები:

ცალკეულ შემთხვევებში, განსაკუთებით მიდრეკილების მქონე პაციენტებში ბრონქიალური ასთმით სულფიტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობისას შეიძლება განვითარდეს მძიმე ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები და ბრონქოსპაზმი .

პრეპარატისზე მოქმედება სატრანსპორტო საშუალებების მართვის ან მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე:

პრეპარატის მიღების პერიოდში უნდა იქნას დაცული სიფრთხილე იმ სამუშაოს შესრულებისას, რომელიც მოითხოვს ფსიქოფიზიკური რეაქციების სისწრაფეს (მართვა სატრანსპორტო საშუალებებისა, მექანიზმებისა და ა.შ.).

გამოშვების ფორმა

ხსნარი ინტრავენური და ინტრამუსკულარული შეყვანისთვის 50 მგ / მლ.

პრეპარატის 2 მლ ან 5 მლ პირველი ჰიდროლიზური კლასის, უფერო შუშის ან NS-3 მარკის ნეიტრალური შუშის ამპულაში წერტილით გადატეხის ადგილზე და მარკირების სამი რგოლით (ზედა - ყვითელი, შუა - თეთრი, ქვედა - წითელი) ან მარკირების რგოლების გარეშე.

ამპულაზე ეწებება ეტიკეტი საწერი ქაღალდისაგან, ეტიკეტის ქაღალდისაგან ან თვითწებვადი ეტიკეტი, ან ამპულაზე წარწერები დაიტანება მინის ნაწარმისთვის განკუთვნილი გრავიურისა ან ჭავლური ბეჭდვის საღებავით ან წარწერები დაიტანება მინანქრით ბეჭდვის წესით მომდევნო თბოდამუშავებით.

5 ამპულა მოთავსებულია კონტურულ ფიჭისმსგავს შეფუთვაში, რომელიც დამზადებულია EP-73 ტიპის პოლივინილქლორიდის ფირისაგან.

2 მლ ამპულისთვის - 2 კონტურული ფიჭისმაგვარი შეფუთვა სამკურნალო პრეპარატის სამედიცინო გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად სახელმწიფო ენაზე მუყაოს შეფუთვაში სამომხმარებლო შეფუთვაში. 5 მლ ამპულისთვის - 1 ბლისტერული შეფუთვა სამკურნალო პროდუქტის სამედიცინო გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად სახელმწიფო ენაზე მუყაოს შეფუთვაში სამომხმარებლო კონტეინერში.

შენახვის პირობები:

ინახება სინათლისგან დაცულ, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას, არაუმეტეს
25ºС ტემპერატურაზე.

ვარგისობის ვადა :

3 წელი.

არ გამოიყენოთ შეფუთვაზე მითითებული ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ.

გაცემის რეჟიმი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი -III, გაიცემა რეცეპტის გარეშე