ლიქუნორმი

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): comb. drug
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ბიოლოგიურად აქტიური დანამატები გასტროენტეროლოგია, ჰეპატოლოგია → ნაწლავებში აირწარმომქნის შემამცირებელი პრეპარატები გასტროენტეროლოგია, ჰეპატოლოგია → კუჭ-ნაწლავის ტონუსსა და მოტორიკაზე მოქმედი საშუალებები
შემადგენლობა: ხეჭრელის ქერქი (Cortex Frangulae) - 150 მგ
რევანდის ფესვები (Radix Rhei) - 125 მგ
სინამაქის ფოთოლი (Folium Sennae) - 120 მგ
ალოეს წვენის კონცენტრატი (Aloe juice concentrate) - 50 მგ
კამა (ცერეცო) (Finocchio plv) - 50 მგ
მაგნიუმის სულფატი (Magnesium sulphate) - 100 მგ

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: საფაღარათო, ნაღვლმდენი, სპაზმოლიზური, ანთების საწინააღმდეგო, ნაწლავის პერისტალტიკის მასტიმულირებელი საშუალება.

ჩვენება:
- ყაბზობა, ნაწლავების ატონია და ქრონიკული ყაბზობა;
- სპასტიური კოლიტი, ნაწლავური კოლიკა;
- მეტეორიზმი;
- ნაწლავების მსუბუქი გათავისუფლება – სწორი ნაწლავის ნახეთქების, ბუასილის, სწორ ნაწლავზე ჩატარებული ოპერაციების შემდგომ პერიოდში;
- ქოლანგიტი, ქოლეცისტიტი, ნარვლის ბუშტის დისკინეზია;
- კუჭნაწლავის გაწმენდა დიაგნოსტიკური მანიპულაციებისას. რენტგენოსკოპიის წინ, ასევე მუცლის ღრუს ორგანოებზე ჩატარებული ოპერაციების შემდეგ.

უკუჩვენება: პრეპარატის რომელიმე ინგრედიენტის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა. ნაწლავის გაუვალობა და სტენოზი, ანთებითი დაავადებები (წყლულოვანი კოლიტი, კრონის დაავადება), აპენდიციტი. უცნობი ეტიოლოგიის ტკივილი მუცლის არეში.

გვერდითი მოვლენები: საფაღარათო ეფექტის მიღების მიზნით ხანგრძლივი (2 კვირაზე მეტი) და დიდი დოზებით გამოყენებისას, შესაძლოა გამოიწვიოს მსხვილი ნაწლავის პერისტალტიკის დათრგუნვა ლორწოვანი გარსის გაღიზიანების გამო; ელექტროლიტური დისბალანსი.

გამოყენების წესი და დოზირება: ლიქუნორმი მიიღება პერორალურად მოზრდილებში: 1 ტაბლეტი 2-3 ჯერ დღეში ჭამის წინ.

პრეპარატის გამოყენება შესაძლებელია ორსულობის (II-III ტრიმესტრი), ლაქტაციის პერიოდში და ბავშვებში 8 წლიდან ექიმის რეკომენდაციით.
ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ერთად: ხანგრძლივმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს ორგანიზმის გაღარიბება კალიუმით და საგულე გლიკოზიდების, ანტიარითმიული პრეპარატების მოქმედების გაძლიერება.

თიაზიდურ დიურეტიკებთან, ძირტკბილას პრეპარატებთან და კორტიკოსტეროიდებთან კომბინირებული მიღებისას, იზრდება კალიუმის დეფიციტის განვითარების რისკი.