ციტრამონი - Citramon 6 ტაბლეტი

ციტრამონი - დარნიცა

(CITRAMON-DARNYTSIA)

1. სამედიცინო პროდუქტის დასახელება, დოზირება, წამლის ფორმა.

ციტრამონი - დარნიცა,ტაბლეტები.

2. თვისობრივი და რაოდენობრივი შემადგენლობა:

მოქმედი ნივთიერება:აცეტილსალიცილის მჟავა, პარაცეტამოლი, კოფეინი;

1 ტაბლეტი შეიცავს: 240 მგ აცეტილსალიცილის მჟავას, 180 მგ პარაცეტამოლს, 30 მგ კოფეინს;

დამხმარე ნივთიერებები:ლიმონმჟავას მონოჰიდრატი, კარტოფილის სახამებელი, პოვიდონი, კაკაო, კალციუმის სტეარატი.

ასევე, იხილეთ: >Citramon - ციტრამონი P 6 ტაბლეტი

3. წამლის ფორმა.

ტაბლეტები

ძირითადი ფიზიკური და ქიმიური თვისებები: ღია ყავისფერი ტაბლეტები წინწკლებით, ბრტყელი ცილინდრული ფორმის ღარით და ნაზოლით, კაკაოს სუნით.

4. კლინიკური მაჩვენებლები

4.1 თერაპიული ჩვენებები.

მსუბუქი ან ზომიერი ტკივილის სინდრომის თერაპია თავის ტკივილისას ან კბილის ტკივილის დროს, პირველადი დისმენორეიის, შაკიკის, ართრალგიის, ნევრალგიის, სხვადასხვა ეტიოლოგიის ჰიპერთერმიით თანმხლები დაავადებების დროს (როგორც სიცხის დამწევი საშუალება).

იხილეთ ბლოგი: >როგორ მოქმედებს ციტრამონი და როგორ უნდა გამოვიყენოთ ის სწორად?

4.2 დოზირება და გამოყენების მეთოდი

პრეპარატი ინიშნება მოზრდილებში, 1 ტაბლეტი 2-3-ჯერ დღეში ჭამის შემდეგ. პრეპარატის მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 6 ტაბლეტს (3 მიღებად). ციტრამონი-დარნიცას ტაბლეტების მიღება არ შეიძლება 5 დღეზე მეტი ხნის განმავლობაში, როგორც საანესთეზიო საშუალების სახით და 3 დღეზე მეტი ხნით, როგორც სიცხის დამწევი საშუალება.

არ გადააჭარბოთ რეკომენდებულ დოზას.

არ მიიღოთ პარაცეტამოლის შემცველ სხვა პრეპარატებთან ერთად.

4.3. ბავშვები

აცეტილსალიცილის მჟავას შემცველი მედიკამენტები არ უნდა იქნას გამოყენებული მწვავე რესპირატორული ვირუსული ინფექციის (ARVI) მქონე ბავშვებში, რომელსაც თან ახლავს ან არ ახლავს სხეულის ტემპერატურის მომატება. ზოგიერთი ვირუსული დაავადება, განსაკუთრებით როგორიცაა A გრიპი, B გრიპი და ჩუტყვავილა, ემუქრება რეიეს სინდრომის განვითარებას, რაც საჭიროებს სასწრაფო სამედიცინო დახმარებას. რისკი შეიძლება გაიზარდოს, თუ აცეტილსალიცილის მჟავა გამოიყენება როგორც თანმხლები პრეპარატი, მაგრამ მიზეზ-შედეგობრივი კავშირი ამ შემთხვევაში არ არის დადასტურებული. თუ ამ პირობებს თან ახლავს გახანგრძლივებული ღებინება, ეს შეიძლება იყოს რეიეს სინდრომის ნიშანი. ზემოთ აღნიშნული მიზეზების გათვალისწინებით, პრეპარატის გამოყენება უკუნაჩვენებია ბავშვებისთვის განსაკუთრებული ჩვენების გარეშე (კავასაკის დაავადება).

4.4 უკუჩვენებები

ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების, სხვა სალიცილატების მიმართ; ღვიძლის და/ან თირკმელების ფუნქციის მძიმე დარღვევა, თანდაყოლილი ჰიპერბილირუბინემია, გილბერტის სინდრომი, გლუკოზა-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას დეფიციტი, ალკოჰოლიზმი, სისხლის დაავადებები, ჰემოფილია, ჰემორაგიული დიათეზი, მძიმე ანემია, ლეიკოპენია, თრომბოზი, თრომბოფლებიტი, მომატებული თრომბოფლებიტი, ძილის დარღვევა, მძიმე არტერიული ჰიპერტენზია, გულ-სისხლძარღვთა სისტემის ორგანული დაავადებები (ათეროსკლეროზის ჩათვლით), დახურულკუთხოვანი გლაუკომა, ეპილეფსია, ჰიპერთირეოზი, გულის დეკომპენსირებული უკმარისობა, გულის გამტარობის დარღვევა, მძიმე ათეროსკლეროზი, ვაზოსპაზმისადმი მიდრეკილება, გულის იშემიური დაავადება, პროსტატის ჰიპერტროფია, შაქრიანი დიაბეტის მძიმე ფორმები, სალიცილატების მიღებით გამოწვეული ბრონქული ასთმა, ასევე ანამნეზში, ხანდაზმული ასაკი. არ გამოიყენოთ მონოამინ ოქსიდაზას ინჰიბიტორებთან ერთად (MAO) და MAO ინჰიბიტორების მიღების შეწყვეტიდან 2 კვირის განმავლობაში; უკუნაჩვენებია პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ტრიციკლურ ანტიდეპრესანტებს, β-ბლოკატორებს; მეტოტრექსატთან კომბინაცია 15 მგ/კვირაში ან მეტი დოზით უკუნაჩვენებია (იხ. ნაწილი „ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედებები“).

4.5. სპეციალური გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები გამოყენებისას

პაციენტებში ალერგიული გართულებებით, მათ შორის როგორიცაა ბრონქული ასთმა, ალერგიული რინიტი, ჭინჭრის ციება, ქავილი, ლორწოვანი გარსის შეშუპება და ცხვირის თივის ცხელება, აგრეთვე, როდესაც მათ ახლავთ სასუნთქი გზების ქრონიკულ ინფექციები და პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ ჰიპერმგრძნობელობა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების მიმართ მედიკამენტური მკურნალობის დროს, შეიძლება განვითარდეს ბრონქოსპაზმი ან ბრონქული ასთმის შეტევა.

ქირურგიული ოპერაციების დროს (მათ შორის სტომატოლოგიური) აცეტილსალიცილის მჟავას შემცველი მედიკამენტების გამოყენებამ შეიძლება გაზარდოს სისხლდენის ალბათობა.

გამოიყენება სიფრთხილით ღვიძლისა და თირკმელების დაავადებების მქონე პაციენტების სამკურნალოდ, ანამნეზში ეროზიული და წყლულოვანი დაზიანებებისას და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენის დროს, გაზრდილი სისხლდენისას ან ანთების საწინააღმდეგო თერაპიის ჩატარებისას.

აცეტილსალიცილის მჟავა, რომელიც შედის პრეპარატის შემადგენლობაში, მცირე დოზებითაც კი ამცირებს შარდმჟავას გამოყოფას ორგანიზმიდან, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს პოდაგრის მწვავე შეტევა მგრძნობიარე პაციენტებში.

არ არის რეკომენდებული პრეპარატის გამოყენება ექიმთან კონსულტაციის გარეშე 5 დღეზე მეტი ხნის განმავლობაში, როგორც ტკივილგამაყუჩებელი და 3 დღეზე მეტი ხნის განმავლობაში, როგორც სიცხის დამწევი საშუალება. თირკმელებისა და ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის შემთხვევაში დოზებს შორის ინტერვალი უნდა იყოს მინიმუმ 8 საათი. მკურნალობის დროს თქვენ უნდა შეწყვიტოთ ალკოჰოლის დალევა. ხანგრძლივი გამოყენებისას აუცილებელია სისხლის კოაგულაციის სისტემის და ჰემოგლობინის დონის მონიტორინგი.

მკურნალობის დროს არ არის რეკომენდებული კოფეინის შემცველი სასმელების გადაჭარბებული რაოდენობით მიღება (როგორიცაა ყავა, ჩაი). ამან შეიძლება გამოიწვიოს ძილის პრობლემები, ტრემორი და დისკომფორტი გულმკერდის არეში პალპიტაციის გამო.

პარაცეტამოლი

პრეპარატის გამოყენებამდე საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია, თუ პაციენტი იღებს ვარფარინს ან მსგავს პრეპარატებს, რომლებსაც აქვთ ანტიკოაგულანტული ეფექტი. დოზის გადაჭარბების ყველაზე დიდი რისკი ვლინდება პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ ღვიძლის არაციროზული ალკოჰოლური დაავადება. პრეპარატმა შეიძლება გავლენა მოახდინოს სისხლში გლუკოზის და შარდმჟავას დონის ლაბორატორიული ტესტების შედეგებზე.

პაციენტებმა, რომლებიც ყოველდღიურად იღებენ ანალგეტიკებს მსუბუქი ართრიტის დროს, უნდა მიმართონ ექიმს. მძიმე ინფექციების მქონე პაციენტებში, როგორიცაა სეფსისი, რომელსაც თან ახლავს გლუტათიონის დონის დაქვეითება, მეტაბოლური აციდოზის რისკი იზრდება პარაცეტამოლის მიღებისას. მეტაბოლური აციდოზის სიმპტომებია ღრმა, სწრაფი ან გართულებული სუნთქვა, გულისრევა, ღებინება და მადის დაკარგვა. ამ სიმპტომების გამოვლენისას დაუყოვნებლივ უნდა მიმართოთ ექიმს.

სიფრთხილეა საჭირო პარაცეტამოლის ფლუკლოქსაცილინთან ერთად გამოყენებისას მაღალი ანიონური სხვაობის მქონე მეტაბოლური აციდოზის გაზრდილი რისკის გამო, განსაკუთრებით პაციენტებში თირკმლის მძიმე უკმარისობით, სეფსისით, არასწორი კვების ან სხვა მიზეზებით გამოწვეული (მაგ. ქრონიკული ალკოჰოლიზმი) გლუტათიონის დეფიციტის დროს, და ასევე თუ გამოიყენება პარაცეტამოლის მაქსიმალური სადღეღამისო დოზები. რეკომენდებულია მჭიდრო მონიტორინგი, შარდში 5-ოქსოპროლინის დონის გაზომვის ჩათვლით.

არ გადააჭარბოთ მითითებულ დოზებს. არ მიიღოთ პრეპარატი პარაცეტამოლის შემცველ სხვა პროდუქტებთან ერთად. თუ სიმპტომები არ გაქრება, უნდა მიმართოთ ექიმს. თუ თავის ტკივილი გახდება ქრონიკული, უნდა მიმართოთ ექიმს. შეინახეთ ეს მედიკამენტი ბავშვებისათვის შეუმჩნეველ და მიუწვდომელ ადგილას.

აცეტილსალიცილის მჟავა

სიფრთხილით გამოიყენეთ ტკივილგამაყუჩებლების, ანთების საწინააღმდეგო, ანტირევმატული საშუალებების მიმართ ჰიპერმგრძნობელობის შემთხვევაში, ანტიკოაგულანტების ერთდროული გამოყენებისას, სისხლის მიმოქცევის დარღვევების მქონე პაციენტებში (მაგალითად, თირკმლის სისხლძარღვთა პათოლოგია, გულის შეგუბებითი უკმარისობა, ჰიპოვოლემია, სერიოზული ოპერაცია, სეფსისი ან მძიმე სისხლდენა), რადგან აცეტილსალიცილის მჟავას ასევე შეუძლია გაზარდოს თირკმლის დისფუნქციის და თირკმლის მწვავე უკმარისობის რისკი. იბუპროფენმა შეიძლება შეამციროს აცეტილსალიცილის მჟავას ინჰიბიტორული ეფექტი თრომბოციტების აგრეგაციაზე. პრეპარატის გამოყენების შემთხვევაში პაციენტმა უნდა მიმართოს ექიმს იბუპროფენის, როგორც ტკივილგამაყუჩებლის სახით, მიღების დაწყებამდე.

4.6. ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედებები.

პარაცეტამოლი

მეტოკლოპრამიდს და დომპერიდონს შეუძლიათ გაზარდონ პარაცეტამოლის შეწოვის სიჩქარე, ხოლო ქოლესტირამინმა შეიძლება შეამციროს იგი. ვარფარინის და სხვა კუმარინების ანტიკოაგულანტული ეფექტი შეიძლება გაძლიერდეს პარაცეტამოლის ერთდროული ხანგრძლივი გამოყენებისას, რაც ზრდის სისხლდენის რისკს. ბარბიტურატები ამცირებენ პარაცეტამოლის სიცხის დამწევ ეფექტს. ანტიკონვულანტებმა (მათ შორის ფენიტოინი, ბარბიტურატები, კარბამაზეპინი), რომლებიც ასტიმულირებენ ღვიძლის მიკროსომური ფერმენტების აქტივობას, შეიძლება გაზარდონ პარაცეტამოლის ტოქსიკური მოქმედება ღვიძლზე პრეპარატის ჰეპატოტოქსიურ მეტაბოლიტებად გარდაქმნის ხარისხის გაზრდის გამო. პარაცეტამოლის ჰეპატოტოქსიურ საშუალებებთან ერთდროული გამოყენებისას წამლების ტოქსიკური მოქმედება ღვიძლზე იზრდება.

პარაცეტამოლის მაღალი დოზების ერთდროული გამოყენება იზონიაზიდთან ზრდის ჰეპატოტოქსიური სინდრომის განვითარების რისკს. პარაცეტამოლი ამცირებს დიურეზულების ეფექტურობას. არ გამოიყენოთ ალკოჰოლთან ერთად.

საჭიროა სიფრთხილე პარაცეტამოლის ფლუკლოქსაცილინის ერთდროული გამოყენებისას, რადგან ასეთი კომბინაცია ასოცირდება მეტაბოლურ აციდოზისთან, განსაკუთრებით რისკის ფაქტორების მქონე პაციენტებში (იხ. ნაწილი "განსაკუთრებული გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები გამოყენებისას").

კოფეინი

კოფეინის ერთდროულმა გამოყენებამ მაო-ს ინჰიბიტორებთან შეიძლება გამოიწვიოს არტერიული წნევის სახიფათო მატება. კოფეინი აძლიერებს ტკივილგამაყუჩებელ-ანტიპირეტიკების ეფექტს (აუმჯობესებს ბიოშეღწევადობას), აძლიერებს ქსანტინის წარმოებულების, α- და β-ადრენერგული აგონისტების და ფსიქოსტიმულატორების ეფექტებს. ციმეტიდინი, ჰორმონალური კონტრაცეპტივები, იზონიაზიდი აძლიერებენ კოფეინის ეფექტს. კოფეინი ამცირებს ოპიოიდური ანალგეტიკების, ანქსიოლიზური საშუალებების, საძილე და სედატიური საშუალებების ეფექტს, არის საანესთეზიო და სხვა წამლების ანტაგონისტი, რომლებიც თრგუნავენ ცენტრალურ ნერვულ სისტემას და ასევე არის ადენოზინისა და აგფ- პრეპარატების კონკურენტული ანტაგონისტი. კოფეინის ერგოტამინთან ერთდროული გამოყენებისას უმჯობესდება ერგოტამინის აბსორბცია კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, ხოლო ფარისებრი ჯირკვლის მასტიმულირებელი საშუალებებით იზრდება მათი ეფექტი. კოფეინი ამცირებს ლითიუმის კონცენტრაციას სისხლში.

აცეტილსალიცილის მჟავა

უკუნაჩვენები კომბინაციები.

მეტოტრექსატის გამოყენება 15 მგ/კვირაში ან მეტი დოზით ზრდის მეთოტრექსატის ჰემატოლოგიურ ტოქსიკურობას (მეთოტრექსატის თირკმლის კლირენსის შემცირება ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებით და მეტოტრექსატის გადაადგილება სალიცილატებით პლაზმის ცილებიდან).

კომბინაციები, რომლებიც გამოიყენება სიფრთხილით.

იბუპროფენის ერთდროული გამოყენება ხელს უშლის აცეტილსალიცილის მჟავას მიერ თრომბოციტების შეუქცევად ინჰიბირებას. გულ-სისხლძარღვთა დაავადების რისკის მქონე პაციენტებში იბუპროფენით მკურნალობამ შეიძლება შეზღუდოს აცეტილსალიცილის მჟავას კარდიოპროტექტორული ეფექტი.

აცეტილსალიცილის მჟავისა და ანტიკოაგულანტების ერთდროული გამოყენებისას იზრდება სისხლდენის რისკი. სალიცილატების მაღალი დოზების ერთდროული გამოყენებისას არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებით (ეფექტის ურთიერთგაძლიერების გამო) იზრდება წყლულების და კუჭ-ნაწლავის სისხლდენის რისკი.

ურიკოზიურ პრეპარატებთან ერთდროული გამოყენება, როგორიცაა ბენზობრომარონი, პრობენეციდი ამცირებს შარდმჟავას ექსკრეციის ეფექტს (თირკმლის მილაკებით შარდმჟავას გამოყოფასთან კონკურენციის გამო).

დიგოქსინთან ერთდროული გამოყენებისას, ამ უკანასკნელის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში იზრდება თირკმელების გამოყოფის შემცირების გამო. აცეტილსალიცილის მჟავას მაღალი დოზების და სულფონილშარდოვანას წარმოებულების ან ინსულინის ჯგუფის პერორალური ანტიდიაბეტური საშუალებების ერთდროული გამოყენებისას, ამ უკანასკნელის ჰიპოგლიკემიური ეფექტი ძლიერდება აცეტილსალიცილის მჟავას ჰიპოგლიკემიური ეფექტისა და სულფონილშარდოვანას პლაზმის პროტეინებთან გადაადგილების გამო.

დიურეზულები მაღალი დოზების აცეტილსალიცილის მჟავასთან კომბინაციაში ამცირებენ გლომერულ ფილტრაციას თირკმელებში პროსტაგლანდინების სინთეზის შემცირებით. სისტემური გლუკოკორტიკოსტეროიდები (ჰიდროკორტიზონის გარდა), რომლებიც გამოიყენება ადისონის დაავადების შემცვლელი თერაპიისთვის, კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობის დროს ამცირებს სისხლში სალიცილატების დონეს და ზრდის დოზის გადაჭარბების რისკს მკურნალობის შემდეგ. კორტიკოსტეროიდებთან ერთად გამოყენებისას იზრდება კუჭ-ნაწლავის სისხლდენის რისკი. აცეტილსალიცილის მჟავა აძლიერებს ფენიტოინის ეფექტს. ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტი (ACE) აცეტილსალიცილის მჟავას მაღალ დოზებთან ერთად იწვევს გორგლოვანი ფილტრაციის დაქვეითებას ვაზოდილატაციური პროსტაგლანდინების ინჰიბირების გამო და ანტიჰიპერტენზიული ეფექტის დაქვეითების გამო.

ვალპროის მჟავასთან ერთდროული გამოყენებისას აცეტილსალიცილის მჟავა ანაცვლებს მას პლაზმის ცილებთან კავშირისგან, ზრდის ამ უკანასკნელის ტოქსიკურობას. სეროტონინის უკუმიტაცების შერჩევითი ინჰიბიტორებთან ერთად გამოყენებისას, კუჭ-ნაწლავის სისხლდენის რისკი იზრდება შესაძლო სინერგიული ეფექტის გამო. ეთილის სპირტი აზიანებს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ლორწოვან გარსს და ახანგრძლივებს სისხლდენის დროს აცეტილსალიცილის მჟავისა და ალკოჰოლის სინერგიის გამო.

4.7. გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში

პრეპარატი არ გამოიყენება ორსულობისა და ძუძუთი კვების დროს.

4.8.ზე გავლენა სატრანსპორტო საშუალებების მართვისა ან სხვა ავტომატიზირებულ სისტემებზე მუშაობის უნარზე

პრეპარატის მაღალი დოზების გამოყენებისას თავი უნდა შეიკავოთ სატრანსპორტო საშუალებების მართვისგან ან სხვა მექანიზმების მოქმედებისგან ნერვული სისტემის შესაძლო გვერდითი რეაქციების გამო (თავბრუსხვევა, აგზნებადობის მომატება, ორიენტაციისა და ყურადღების დაქვეითება).

4.9 გვერდითი რეაქციები

სასუნთქი სისტემის, გულმკერდის და შუასაყარის ორგანოების მხრივ: რინიტი, ცხვირის შეშუპება, ბრონქოსპაზმი აცეტილსალიცილის მჟავას და სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების მიმართ მგრძნობიარე პაციენტებში.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: დისპეფსიური დარღვევები, მათ შორის გულისრევა, ღებინება, დისკომფორტი და ეპიგასტრიკული ტკივილი, გულძმარვა, მუცლის ტკივილი, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ანთება, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზიული და წყლულოვანი დაზიანება, რამაც ზოგიერთ შემთხვევაში შეიძლება გამოიწვიოს კუჭ-ნაწლავის სისხლდენა. ლაბორატორიული და კლინიკური გამოვლინებები.

ღვიძლისა და სანაღვლე გზების მხრივ: ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა, ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის მომატება, ჩვეულებრივ სიყვითლის განვითარების გარეშე, ჰეპატონეკროზი (დოზაზე დამოკიდებული ეფექტი).

ნივთიერებათა ცვლის, მეტაბოლიზმის მხრივ: ჰიპოგლიკემია, რაც შესაძლოა განვითარდეს ჰიპოგლიკემიურ კომამდე.

ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ტრემორი, პარესთეზია, აგზნება, ძილის დარღვევა, უძილობა, ზოგადი სისუსტე, შუილი ყურებში.

ფსიქიკის მხრივ:შიშის შეგრძნება, მოუსვენრობა, შფოთვა, გაღიზიანება.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ტაქიკარდია, არითმია, პალპიტაცია, არტერიული ჰიპერტენზია.

სისხლისა და ლიმფური სისტემის მხრივ: თრომბოციტოპენია, აგრანულოციტოზი, სისხლჩაქცევები და სისხლდენა, ანემია, სულფატური ჰემოგლობინემია და მეტემოგლობინემია (ციანოზი, ქოშინი, ტკივილი გულის არეში), ჰემოლიზური ანემია, აცეტილსალიცილის მჟავამ თრომბოციტებზე ანტითრომბოციტური მოქმედების გამო შეიძლება გაზარდოს სისხლდენის რისკი. აღინიშნა სისხლდენის მოვლენები, როგორიცაა ინტრაოპერაციული სისხლდენა, ჰემატომა, სისხლდენა სასქესო სისტემისგან, ცხვირიდან სისხლდენა, ღრძილებიდან სისხლდენა, კუჭ-ნაწლავის სისხლდენა და ცერებრალური სისხლდენა.

იმუნური სისტემის მხრივ: ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები, ანაფილაქსიის ჩათვლით, ანაფილაქსიური შოკი.

კანისა და კანქვეშა ქსოვილის მხრივ: კანის ქავილი, გამონაყარი კანზე და ლორწოვან გარსებზე, გენერალიზებული და ერითემატოზული გამონაყარის ჩათვლით, ჭინჭრის ციება, ანგიონევროზული შეშუპება, მულტიფორმული ექსუდაციური ერითემა, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი (ლაიელის სინდრომი).

ზოგადი დარღვევები: სისხლდენამ შეიძლება გამოიწვიოს მწვავე და ქრონიკული პოსტჰემორაგიული ანემია/რკინადეფიციტური ანემია (ე.წ. ფარული მიკროსისხლდენის გამო) შესაბამისი ლაბორატორიული გამოვლინებებით და კლინიკური სიმპტომებით, როგორიცაა ასთენია, კანის სიფერმკრთალე, ჰიპოპერფუზია; არაკარდიოგენური ფილტვის შეშუპება.

4.10. ზედოზირება

დოზის გადაჭარბების სიმპტომები შეიძლება გამოვლინდეს პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენებისას ან რეკომენდებულზე მრავალჯერ მაღალი დოზებით გამოყენებისას.

აცეტილსალიცილის მჟავით გამოწვეული დოზის გადაჭარბების სიმპტომები.

შეიძლება განვითარდეს სალიცილატის ტოქსიკურობა თერაპიული დოზების გახანგრძლივებული გამოყენების ან მწვავე ინტოქსიკაციის შედეგად (> 100 მგ/კგ/დღეში 2 დღეზე მეტი ხნის განმავლობაში გამოყენებისას (ბავშვების მიერ შემთხვევით მიღება ან შემთხვევითი დოზის გადაჭარბება), რაც პოტენციურად საშიშია სიცოცხლისთვის. სალიცილატებით ქრონიკული მოწამვლა შეიძლება იყოს უსიმპტომო, რადგან მას არ აქვს სპეციფიკური სიმპტომები. ზომიერი სალიცილატით ინტოქსიკაცია ან სალიცილიზმი ჩვეულებრივ ვითარდება მხოლოდ მაღალი დოზების განმეორებითი გამოყენების შემდეგ.

სიმპტომები: თავბრუსხვევა, ყურებში ხმაური, სიყრუე, ჭარბი ოფლიანობა, გულისრევა, ღებინება, თავის ტკივილი და ცნობიერების დათრგუნვა - შეიძლება გაკონტროლდეს დოზის შემცირებით. ტინიტუსი შეიძლება განვითარდეს პლაზმაში 150-დან 300 მკგ/მლ-მდე კონცენტრაციის არსებობისას. უფრო მძიმე გვერდითი მოვლენები ვლინდება 300 მკგ/მლ-ზე მეტი კონცენტრაციის დროს. მწვავე მოწამვლის მთავარი მახასიათებელია მჟავა-ტუტოვანი ბალანსის მძიმე დარღვევა, რომელიც შეიძლება განსხვავდებოდეს პაციენტის ასაკისა და ინტოქსიკაციის სიმძიმის მიხედვით. ბავშვებში გავრცელებული სიმპტომია მეტაბოლური აციდოზი. მოწამვლის სიმძიმის შეფასება შეუძლებელია მხოლოდ პლაზმური კონცენტრაციის მეშვეობით. აცეტილსალიცილის მჟავას აბსორბცია შეიძლება შენელდეს კუჭის დაცლის შეფერხების შედეგად, კუჭის კენჭების ფორმირებისა ან კუჭის წვენის მიმართ რეზისტენტული პრეპარატების გამოყენების შედეგად.

აცეტილსალიცილის მჟავით მოწამვლის გადაუდებელი დახმარება განისაზღვრება სიმძიმის, სტადიისა და კლინიკური სიმპტომების მიხედვით და შეესაბამება მოწამვლის გადაუდებელი დახმარების გაწევის სტანდარტულ მეთოდებს. პრიორიტეტული ზომები უნდა იყოს მიმართული წამლის ელიმინაციის დაჩქარებაზე, აგრეთვე ელექტროლიტური და მჟავა-ტუტოვანი ბალანსის აღდგენაზე. სალიცილატით მოწამვლის რთული პათოფიზიოლოგიური ეფექტების გამო შეიძლება გამოვლინდეს რამდენიმე სიმპტომი და ლაბორატორიული ცვლილება.

მსუბუქი და ზომიერი ინტოქსიკაცია: ტაქიპნოე, ჰიპერვენტილაცია, რესპირატორული ალკალოზი, მომატებული ოფლიანობა, გულისრევა, ღებინება.

ლაბორატორიული მაჩვენებლები: ალკალოზი, ტუტე შარდის რეაქცია.

მძიმე ინტოქსიკაცია: რესპირატორული ალკალოზი კომპენსატორული მეტაბოლური აციდოზით, ჰიპერპირექსია, ტინიტუსი, სიყრუე. სასუნთქი სისტემა: ჰიპერვენტილაციიდან, ფილტვის არაკარდიოგენური შეშუპებიდან სუნთქვის გაჩერებამდე და ასფიქსიამდე. ლაბორატორიული მონაცემები: ალკალოზი, ტუტე შარდის რეაქცია. გულ-სისხლძარღვთა სისტემა: გულის არითმიიდან, არტერიული ჰიპოტენზიიდან გულის გაჩერებამდე.

სითხისა და ელექტროლიტების დაკარგვა: დეჰიდრატაცია, ოლიგურია, თირკმლის უკმარისობა. ლაბორატორიული მონაცემები: ჰიპოკალიემია, ჰიპერნატრიემია, ჰიპონატრიემია, თირკმლის დისფუნქცია. გლუკოზის მეტაბოლიზმის დარღვევა და კეტოზი ლაბორატორიულად ვლინდება ჰიპერგლიკემიის, ჰიპოგლიკემიის (განსაკუთრებით ბავშვებში) და კეტონის სხეულების დონის მომატების სახით. კუჭ-ნაწლავის ტრაქტი: კუჭ-ნაწლავის სისხლდენა. სისხლის მხრივ: თრომბოციტების ფუნქციის დათრგუნვიდან კოაგულოპათიამდე. ლაბორატორიული მონაცემები: პროთრომბინის დროის მომატება, ჰიპოპროთრომბინემია. ნევროლოგიური: ტოქსიკური ენცეფალოპათია და ცენტრალური ნერვული სისტემის დეპრესია ლეთარგიიდან, ცნობიერების დათრგუნვა კომამდე და კრუნჩხვები.

პარაცეტამოლით გამოწვეული დოზის გადაჭარბების სიმპტომები პირველ 24 საათში : კანის სიფერმკრთალე, მადის დაკარგვა, ანორექსია, გულისრევა, ღებინება, მუცლის ტკივილი, ჰეპატონეკროზი, ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება, პროთრომბინის ინდექსის მომატება. ღვიძლის დაზიანების სიმპტომები ვლინდება დოზის გადაჭარბებიდან 12-48 საათის შემდეგ. შეიძლება მოხდეს გლუკოზის მეტაბოლიზმის დარღვევა და მეტაბოლური აციდოზი. მძიმე მოწამვლისას ღვიძლის უკმარისობა შეიძლება პროგრესირდეს და გამოიწვიოს ტოქსიკური ენცეფალოპათიის განვითარება ცნობიერების დარღვევით, სისხლჩაქცევებით, ჰიპოგლიკემიით, კომით და ზოგიერთ შემთხვევაში განვითარდეს სიკვდილამდე. თირკმლის მწვავე უკმარისობა მწვავე მილაკოვანი ნეკროზით შეიძლება გამოვლინდეს ძლიერი წელის ტკივილით, ჰემატურიით, პროტეინურიით და განვითარდეს თირკმელების მძიმე დაზიანების არარსებობის შემთხვევაშიც კი. ასევე აღინიშნა გულის არითმია და პანკრეატიტი.

დიდი დოზებით პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენებისას ჰემატოპოეზის ორგანოებში შეიძლება განვითარდეს აპლასტიკური ანემია, პანციტოპენია, აგრანულოციტოზი, ნეიტროპენია, ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია. დიდი დოზების მიღებისას ცენტრალურ ნერვულ სისტემის მხრივ შეიძლება განვითარდეს თავბრუსხვევა, ფსიქომოტორული აგზნება და დეზორიენტაცია; შარდ-სასქესო სისტემის მხრივ- ნეფროტოქსიკურობა (თირკმლის კოლიკა, ინტერსტიციული ნეფრიტი, კაპილარული ნეკროზი).

ღვიძლის დაზიანება მოსალოდნელია მოზრდილებში, რომლებმაც მიიღეს 10 გ ან მეტი პარაცეტამოლი და ბავშვებში, რომლებმაც მიიღეს 150 მგ/კგ-ზე მეტი სხეულის წონაზე. რისკ-ფაქტორების მქონე პაციენტებში (კარბამაზეპინის, ფენობარბიტალის, ფენიტოინის, პრიმიდონის, რიფამპიცინის, წმინდა იოანეს ვორტის ან სხვა პრეპარატების ხანგრძლივი გამოყენება, რომლებიც ახდენენ ღვიძლის ფერმენტების ინდუცირებას, ალკოჰოლის ბოროტად გამოყენება; გლუტათიონის სისტემის დეფიციტი, მაგალითად: საჭმლის მონელების დარღვევები, აივ ინფექცია, შიმშილის დიეტა, კისტოზური ფიბროზი, კახექსია) 5გ ან მეტი პარაცეტამოლის მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს ღვიძლის დაზიანება.

დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში საჭიროა სასწრაფო სამედიცინო დახმარება. პაციენტი სასწრაფოდ უნდა გადაიყვანონ საავადმყოფოში, მაშინაც კი, თუ დოზის გადაჭარბების ადრეული სიმპტომები არ არის სახეზე. დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში შეიძლება აღინიშნოს გულისრევა, ღებინება, ოფლიანობა, ფსიქომოტორული აგიტაცია ან ცენტრალური ნერვული სისტემის დათრგუნვა, ძილიანობა, ცნობიერების დაქვეითება, გულის არითმია, ტაქიკარდია, ექსტრასისტოლა, ტრემორი, ჰიპერრეფლექსია, კრუნჩხვები, დოზის გადაჭარბების სიმძიმე ან ორგანოს დაზიანების რისკი შეიძლება არ იყოს მითითებული. პარაცეტამოლის პლაზმური კონცენტრაცია უნდა გაიზომოს მიღებიდან 4 საათის შემდეგ ან მოგვიანებით (ადრეული კონცენტრაციის გაზომვები არასანდოა).

მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა, რასაც მოჰყვება აქტივირებული ნახშირის გამოყენება (თუ პარაცეტამოლის ჭარბი დოზა მიღებული იქნა 1 საათის განმავლობაში), სიმპტომური თერაპია. პარაცეტამოლის დოზის გადაჭარბების სპეციფიკური ანტიდოტი არის N-აცეტილცისტეინი. ღებინების არარსებობის შემთხვევაში შესაძლებელია მეთიონინის პერორალურად ან N-აცეტილცისტეინის გამოყენება 24 საათის განმავლობაში, მაგრამ მაქსიმალური დამცავი ეფექტი ვლინდება დოზის გადაჭარბებიდან 8 საათის განმავლობაში. ამ დროის შემდეგ ანტიდოტის ეფექტურობა მკვეთრად მცირდება. ასევე აუცილებელია ზოგადი დამხმარე ზომების მიღება. საჭიროების შემთხვევაში უნდა იქნას გამოყენებული ალფა-ბლოკატორები.

კოფეინით გამოწვეული დოზის გადაჭარბების სიმპტომები:

აღგზენაბადობა, თავბრუსხვევა, სწრაფი სუნთქვა, ღებინება, კანკალი, კრუნჩხვები, ექსტრასისტოლია. მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა, გააქტიურებული ნახშირის განმეორებითი მიღება, ფორსირებული ტუტე დიურეზი, ჟანგბადის თერაპია, მძიმე შემთხვევებში ჰემოდიალიზი, სითხისა და ელექტროლიტების ინფუზია. სიმპტომური თერაპია. კრუნჩხვების დროს უნდა იქნას გამოყენებული დიაზეპამი.

5. ფარმაკოლოგიური თვისებები.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი.ATX - კოდი.

ანალგეტიკები და სიცხის დამწევი საშუალებები. აცეტილსალიცილის მჟავა, კომბინაციები ფსიქოლეპტიკების გარეშე. ATX- კოდი N02B A51.

5.1. ფარმაკოდინამიკური თვისებები.

პრეპარატს აქვს ტკივილგამაყუჩებელი, სიცხის დამწევი და ანთების საწინააღმდეგო ეფექტი. კომპონენტები, რომლებიც ქმნიან პრეპარატს, აძლიერებენ ერთმანეთის ეფექტს.

აცეტილსალიცილის მჟავას სიცხის დამწევი მოქმედება რეალიზდება ცენტრალური ნერვული სისტემის მეშვეობით ჰიპოთალამუსში PGF2-ის სინთეზის ინჰიბირებით, ენდოგენური პიროგენების ზემოქმედების საპასუხოდ. ტკივილგამაყუჩებელ ეფექტს გააჩნია როგორც პერიფერიული, ასევე ცენტრალური გენეზი: პერიფერიული ეფექტი ვლინდება პროსტაგლანდინების სინთეზის დათრგუნვით ანთებით ქსოვილებში; ცენტრალური ეფექტი - ჰიპოთალამუსის ცენტრებზე ზეგავლენით. აცეტილსალიცილის მჟავა ასევე ამცირებს თრომბოციტების აგრეგაციას.

პარაცეტამოლს აქვს ტკივილგამაყუჩებელი, სიცხის დამწევი და ძალიან სუსტი ანთების საწინააღმდეგო ეფექტი, რაც დაკავშირებულია მის მოქმედებასთან ჰიპოთალამუსში თერმორეგულაციის ცენტრზე და პერიფერიულ ქსოვილებში პროსტაგლანდინების სინთეზის დათრგუნვის სუსტ უნართან.

კოფეინი ასტიმულირებს ცენტრალურ ნერვულ სისტემას. კოფეინი ზრდის დადებით განპირობებულ რეფლექსებს, ასტიმულირებს მოძრაობის აქტივობას, ასუსტებს საძილე აბების და ნარკოტიკული ნივთიერებების ეფექტს და აძლიერებს ანალგეტიკების და სიცხის დამწევი საშუალებების ეფექტს.

5.2. ფარმაკოკინეტიკური თვისებები.

არ არის შესწავლილი.

5.3. პრეკლინიკური უსაფრთხოების მონაცემები.

ცხოველებზე ჩატარებულ (თეთრი თაგვები და ვირთხები) ლაბორატორიულ კვლევებში დადგინდა, რომ პრეპარატი მიეკუთვნება დაბალ ტოქსიკურ ნივთიერებებს.

6. ფარმაცევტული მონაცემები

6.1. დამხმარე ნივთიერებები.

ლიმონმჟავას მონოჰიდრატი, კარტოფილის სახამებელი, პოვიდონი, კაკაო, კალციუმის სტეარატი.

6.2. შეუთავსებლობის ძირითადი შემთხვევები.

უცნობია.

6.3. ვარგისიანობის ვადა.

3 წელი.

არ გამოიყენოთ პრეპარატი შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

6.4. განსაკუთრებული სიფრთხილის ზომები შენახვისას.

ინახება საწყის შეფუთვაში არაუმეტეს 25°C ტემპერატურაზე.

შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

6.5. პირველადი შეფუთვის სახეობა და შიგთავსი.

6 ტაბლეტი კონტურულ დანაყოფებიან ბლისტერულ შეფუთვაში;

6 ტაბლეტი მოთავსებულია კონტურულ დანაყოფებიან ბლისტერულ შეფუთვაში; 1350 კონტურულ დანაყოფებიანი ბლისტერული შეფუთვა და სამედიცინო გამოყენების ინსტრუქცია მოთავსებულია კლინიკის შეფუთვაში.

6.6. სპეციალური უსაფრთხოების ზომები გამოუყენებელი სამკურნალო საშუალებების ან ნარჩენი სამკურნალო საშუალებების უტილიზაციისას (საჭიროების შემთხვევაში).

გამოუყენებელი სამკურნალო პროდუქტი და/ან გამოყენებული სამკურნალო პროდუქტის ნარჩენები უნდა განადგურდეს სამკურნალო პროდუქტების განადგურების რეგულაციებისა და განადგურების შესახებ ადგილობრივი მოთხოვნებისა და წესების შესაბამისად.

გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III, გაიცემა რეცეპტის გარეშე.