Ciprofloxacin - ციპროფლოქსაცინი 500მგ 10 ტაბლეტი

ციპროფლოქსაცინი

სავაჭრო დასახელება: ციპროფლოქსაცინი

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება (სად): ციპროფლოქსაცინი 

სამკურნალო ფორმა: აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტები 500 მგ

შემადგენლობა:

აქტიური ნივთიერება: ციპროფლოქსაცინის ჰიდროქლორიდი 582,25 მგ, რაც ციპროფლოქსაცინზე გადათვლაში შეადგენს 500 მგ.

დამხმარე ნივთიერებები: 

პოვიდონი K25 - 28,70 მგ,

სიმინდის სახამებელი - 13,00 მგ,

მიკროკრისტალური ცელულოზა (მკც-101) - 10,85 მგ,

ნატრიუმის კარბოქსიმეთილსახამებელი - 9,90 მგ

კროსპოვიდონი - 8,70 მგ

მაგნიუმის სტეარატი - 6,50 მგ

კაჟბადის დიოქსიდი კოლოიდური – 0,10 მგ.

გარსის შემადგენლობა:

ჰიპრომელოზა - 11,33 მგ.

ტიტანის დიოქსიდი - 6,00 მგ

მაკროგოლი-4000 – 2,67 მგ

აღწერა: მრგვალი, თეთრი ან თითქმის თეთრი ფერის ორმხრივად ამობურცული აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტები 

ფარმაკოთერაპევტული ჯგუფი: ანტიმიკრობული საშუალება- ფტორქინოლონი

ფარმაკოლოგიური თვისებები 

ფარმაკოდინამიკა 

მოქმედების ფართე სპექტრის მქონე ანტიმიკრობული პრეპარატი ფთორქინოლინების ჯგუფიდან. მოქმედებს ბაქტერიციდულად. პრეპარატი ახდენს ბაქტერიების ფერმენტ დნმ-ჰირაზას ინჰიბირებას, რის შედეგადაც ირღვევა დნმ-ის რეპლიკაცია და ბაქტერიების უჯრედული ცილების სინთეზი. ციპროფლოქსაცინი მოქმედებს როგორც გამრავლებად, ასევე მოსვენების ფაზაში მყოფ მიკროორგანიზმებზე. ციპროფლოქსაცინის მიმართ მგრძნობიარე არიან გრამუარყოფითი აერობულ ბაქტერიები: Escherichia coli, Salmonella spp., Shigella spp., Citrobacter spp., Klebsiella spp., Enterobacter spp., Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Serratia marcescens, Hafnia alvei, Edwardsiella tarda, Providencia spp., Morganella morganii, Vibrio spp., Yersinia spp., Haemophilus spp., Pseudomonas aeruginosa, Moraxella catarrhalis, Aeromonas spp., Pasteurella multocida, Plesiomonas shigelloides, Campylobacter jejuni, Neisseria spp.; некоторые внутриклеточные возбудители: Legionella pneumophila, Brucella spp., Chlamydia trachomatis, Listeria monocytogenes, Mycobacterium tuberculosis, Mycobacterium kansasii, Mycobacterium avium-intracellulare.

ციპროფლოქსაცინის მიმართ მგრძნობიარე არიან აგრეთვე გრამდადებითი აერობული ბაქტერიები: Staphylococcus spp. (Staphylococcus aureus, Staphylococcus haemolyticus, Staphylococcus hominis, Staphylococcus saprophytics), Sreptococcus spp. (Sreptococcus pyogenes, Sreptococcus agalactiae). სტაფილოკოკების უმრავლესობა, რომელებიც მდგრადია მეთიცილინის მიმართ, მდრგადია აგრეთვე ციპროფლოქსაცინის მიმართაც.  Streptococcus pneumoniae, Enterococcus faecalis ბაქტერიების მგრძნობელობა ზომიერია.

 როგორც in vitro, ასევე სისხლის პლაზმაში პრეპარატის კონცენტრაციის კვლევის მონაცემების მიხედვით (როგორც სუროგატი მარკერი) ციპროფლოქსაცინის მიმართ ასევე მგრძნობიარეა Bacillus anthracis.

პრეპარატის მიმართ რეზისტენტულია Corynebacterium spp., Bacteroides fragilis, Pseudomonas cepacia, Pseudomonas maltophilia, Ureaplasma urealyticum, Clostridium difficile, Nocardia asteroides. პრეპარატის მოქმედება  Treponema pallidum მიმართ  არასაკმარისადაა გამოკვლეული. 

ფარმაკოკინეტიკა

პერორალური მიღებისას ციპროფლოქსაცინი სწრაფად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. პრეპარატის ბიოშეღწევადობა 50-85% შეადგენს. პრეპარატის 250, 500, 750 და 1000 მგ პერორალური მიღებისას (წამის წინ) ჯანმრთელ მოხალისეების სისხლის შრატში პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა 1-1,5 საათში და შეადგენს შესაბამისად1,2; 2,4; 4,3 და 5,4 მკგ/მლ. 

პერორალურად მიღებული ციპროფლოქსაცინი ნაწილდება ორგანიზმის ქსოვილებში და სითხეებში. პრეპარატის მაღალი კონცენტრაცია აღინიშნება ნაღველში, ფილტვებში, თირკმელებში, ღვიძლში, ნაღვლის ბუშტში, საშვილოსნოში, სათესლე სითხეში, პროსტატის ქსოვილში, ნუშისებრ ჯირკვლებში, ენდომეტრიუმში, ფალოპის მილებში და საკვერცხეებში. ამ ქსოვილებში პრეპარატის კონცენტრაცია უფრო მაღალია, ვიდრე შრატში. ციპროფლოქსაცინი ასევე კარგად აღწევს ძვლებში, თვალის სითხეში, ბრონქიალურ სეკრეტში, ნერწყვში, კანში, კუნთებში, პლევრაში, მუცლის აპკში, ლიმფაში. 

ციპროფლოქსაცინის დაგროვებადი კონცენტრაცია სისხლის ნეიტროფილებში 2-7-ჯერ მეტია ვიდრე შრატში.

ორგანიზმში განაწილების მოცულობა შეადგენს 2-3,5 ლ/კგ. ზურგის ტვინის სითხეში პრეპარატი აღწევს მცირე რაოდენობით, სადავ მისი კონცენტრაცია შეადგენს ესეთი შრატის  6-10%-ს. 

ციპროფლოქსაცინის პლაზმის ცილებთან შეკვრის ხარისხი შეადგენს 30%-ს.

თირკმლის უცვლელი ფუნქციის მქონე ავადმყოფებში ნახევარგამოყოფის პერიოდი როგორც წესი შეადგენს 3-5 საათს. თირკმლის ფუნქციის დარღვევისას, ნახევარგამოყოფის პერიოდი იზრდება. 

ციპროფლოქსაცინის ორგანიზმიდან გამოყოფის ძირითადი გზაა თირკმელები. თირკმელებით გამოიყოფა 50-70%. 15-დან 30%-მდე გამოიყოფა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის საშუალებით.

თირკმლის მძიმე უკმარისობის მქონე ავადმყოფებში  (კრეატინინის კლიერენსი 20მლ/წთ/1, 73 მ2) აუცილებელია დღიური დოზის ნახევრის დანიშვნა.

ჩვენებები

ციპროფლოქსაცინის აპკით შემოგარსული ტაბლეტები, ნაჩვენებია შემდეგი ინფექციების სამკურნალოდ. თერაპიის დაწყებამდე განსაკუთრებული ყურადღება უნდა მიექცეს ციპროფლოქსაცინის მიმართ რეზისტენტობის შესახევ არსებულ ინფორმაციას. 
მოზრდილები

-        გრამუარყოფითი ბაქტერიებით გამოწვეული ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები

-         პნევმონია;

-         ბრონქოპულმონალური ინფექციები მუკოვისციდოზის ან ბრონქოექტაზიების დროს;

-        შუა ყურის ქრონიკული ჩირქოვანი ოტიტი;

-        ქრონიკული სინუსიტი გამწვავება, განსაკუთრებით, თუ გამოწვეულია გრამუარყოფითი ბაქტერიებით;

-        მწვავე პიელონეფრიტი;

-        შარდგამომყოფი გზების გართულებული ინფექციები;

-        ბაქტერიული პროსტატიტი;

-        სასქესო გზების ინფექციები;

-         გონოკოკური ურეთრიტი და ცერვიციტი, გამოწვეული მგრძნობიარე Neisseria gonorrhoeae-ს მიერ. 

-          ეპიდიდიმოორქიტი, მათ შორის გამოწვეული მგრძნობიარე Neisseria gonorrhoeae-ს მიერ. 

-          მცირე მენჯის ორგანობის ანთებითი დაავადებები, მათ შორის შემთხვევევბი გამოწვეული მგრძნობიარე Neisseria gonorrhoeae-ს მიერ. 

-        ინტრააბდომინალური ინფექციები;

-        გრამუარყოფითი ბაქტერიებით გამოწვეული კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები;

-        ძლებისა და სახსრების ინფექციები;

-        ციმბირის წყლულის ინჰალაციური ფორმა (პოსტკონტაქტური პროფილაქტიკა და მკურნალობა).

ციპროფლოქსაცინის გამოყენება შეიძლება ნეიტროპენიისა და ცხელების მქონე პაციენტების სამკურნალოდ, რომელთა მიზეზი შეიძლება იყოს ბაქტერიული ინფექცია. 

ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადების გამწვავების დროს ციპროფლოქსაცინის გამოყენება შეიძლება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ სხვა ანტიბაქტერიული საშუალებების გამოყენება, რომელთა გამოყენება რეკომენდებულია აღნიშნული ინფექციების სამკურნალოდ არ არის მიზანშეწონილი. 

არაგართულებული მწვავე ცისტიტის დროს ციპროფლოქსაცინის გამოყენება შეიძლება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ სხვა ანტიბაქტერიული საშუალებების გამოყენება, რომელთა გამოყენება რეკომენდებულია აღნიშნული ინფექციების სამკურნალოდ არ არის მიზანშეწონილი.

ბავშვები და მოზარდები

·      კისტოზური ფიბროზის მქონე პაციენტებში Pseudomonas aeruginosa-ით გამოწვეული ბრონქოპულმონალური ინფექციები.

·      შარდგამომყოფი გზების გართულებული ინფექციები და მწვავე პიელონეფრიტი.

·      ციმბირის წყლული ინჰალაციური ფორმა (პოსტკონტაქტური პროფილაქტიკა და მკურნალობა)

საჭიროების შემთხვევაში ციპროფლოქსაცინი ასევე შეიძლება გამოყენებულ იქნას მძიმე ინფექციების სამკურნალოდ ბავშვებსა და მოზარდებში. 

მკურნალობა უნდა დაიწყოს მხოლოდ კლინიცისტებმა, რომლებსაც აქვთ ბავშვებსა და მოზარდებშიკისტოზური ფიბროზისა და/ან მძიმე ინფექციების მკურნალობის  გამოცდილება.

გასათვალისწინებელია ანტიბაქტერიული საშუალებების სათანადო გამოყენების ოფიციალური ინსტრუქციები.

უკუჩვენებები

-       მომატებული მგრძნობელობა ციპროფლოქსაცინის ან ფთორქინოლონების ჯგუფის სხვა პრეპარატების მიმართ;

-       ტიზანიდინის ერთდროული გამოყენება (არტერიული წნევის გამოხატული ვარდნის, ძილიანობის რისკი);

-       ორსულობა;

-       ლაქტაციის პერიოდი;

-       ბავშვები და 18 წლამდე ასაკის მოზარდები;

-       ფსევდომემბრანოზული კოლიტი.

სიფრთხილით: თავის ტვინის სისხლძარღვების გამოხატული ათეროსკლეროზი, თავის ტვინის სისხლის მიმოქცევის დარღვევა, ფსიქიური დაავადებები, ეპილეფსია, თირკმლის ან/და ღვისძლის გამოხატული უკმარისობა, პაციენტები, რომელთა ანამნეზში აქვთ მითითება მყესების დაავადებებზე, რომლებიც დაკავშირებულია ქინოლონების გამოყენებასთან, ხანდაზმული ასაკი, Q-T ინტერვალის გახანგრძლივების თანდაყოლილი სინდრომი, გულის დაავადებები (გულის უკმარისობა, მიოკარდიუმის ინფარქტი, ბრადიკარდია), ელექტროლიტური დისბალანსი (ჰიპოკალემია, ჰიპონატრიემია). ერთდროული გამოყენება სამკურნალო საშუალებებთან, რომლებიც ახანგრძლივებენ Q-Т ინტერვალს (მათ შორის ანტიარითმიულს I А და III კლასის), ერთდროული გამოყენება CYP450 1А 2 იზოფერმენტებით მეტაბოლიზირებად სამკურნალო საშუალებებთან (მათ შორის ტეოფილინი, კოფეინი, დულოქსეტინი, კლოზაპინი). 

დოზირება და მიღების წესი

დოზირება

დოზა განისაზღვრება ჩვენებით, ინფექციის სიმძიმითა და ლოკალიზაციით, ციპროფლოქსაცინის მიმართ პათოგენის (ებ) მგრძნობელობით, პაციენტის თირკმლის ფუნქციით და ბავშვებში და მოზარდებში სხეულის წონის მიხედვით.

მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია დაავადების სიმძიმესა და კლინიკურ და ბაქტერიოლოგიურ მიმდინარეობაზე.

გარკვეული ბაქტერიებით (როგორიცაა Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter ან Staphylococci) გამოწვეული ინფექციების მკურნალობას შეიძლება დასჭირდეს ციპროფლოქსაცინის უფრო მაღალი დოზები და სხვა შესაფერის ანტიბაქტერიულ საშუალებებთან ერთად მიღება.

ზოგიერთი ინფექცია (მაგ. მენჯის ღრუს ანთებითი დაავადებები, ინტრააბდომინალური ინფექციები, ინფექციები პაციენტებში ნეიტროპენიით და ძვლებისა და სახსრების ინფექციები) შესაძლოა საჭიროებდეს სხვა შესაფერის ანტიბაქტერიულ საშუალებებთან ერთად მიღებას, გამომწვევი პათოგენების მიხედვით.

ჩვენებები		დღიური დოზა, მგ	მკურნალობის საერთო ხანგრძლივობა (შესაძლოა, ციპროფლოქსაცინის საწყისი პარენტერალური მკურნალობის ჩათვლით)
ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები		500 მგ-დან დღეში ორჯერ 750 მგ-მდე დღეში ორჯერ	7-14 დღე
ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები	ქრონიკული ჰაიმორიტის გამწვავება	500 მგ-დან დღეში ორჯერ 750 მგ-მდე დღეში ორჯერ	7-14 დღე
	შუა ყურის ქრონიკული ჩირქოვანი ანტება	500 მგ-დან დღეში ორჯერ 750 მგ-მდე დღეში ორჯერ	7-14 დღე
	ავთვისებიანი გარეთა ყურის ანთება	750 მგ დღეში ორჯერ	28 დღე - 3 თვე
შარდგამომყოფი გზების ინფექციები	არაგართულებული ცისტიტი	250 მგ დღეში ორჯერ - 500 მგ დღეში ორჯერ	3 დღე
		ქალებს პრემენოპაუზაში შეუძლიათ ერთჯერადი დოზის 500 მგ გამოყენება
	გართულებული ცისტიტი, არაგართულებული პიელონეფრიტი	500 მგ დღეში ორჯერ	7 დღე
	გართულებული პიელონეფრიტი	500 მგ დღეში ორჯერ - 750 მგ დღეში ორჯერ	სულ მცირე 10 დღე, გარკვეული მდგომარეობების დრო (მაგ. აბსცესები) მისი გაგრძელება შეიძლება 21 დღეზე მეტ ხანს
	პროსტატიტი	500 მგ დღეში ორჯერ - 750 მგ დღეში ორჯერ	2-4 კვირა (მწვავე) – 4-9 კვირა (ქრონიკული)
სასქესო გზების ინფექციები	გონოკოკური ურეთრიტი და ცერვიციტი	500 მგ ერთჯერადად	1 დღე (ერთჯერადი დოზა)
	ეპიდიდიმოორქიტი და მცირე მენჯის ორგანოების ანთებითი დაავადებები	500 მგ დღეში ორჯერ - 750 მგ დღეში ორჯერ	მინიმუნ 14 დღე
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტისა და ინტრააბდომინალური ინფექციები	ბაქტერიული პათოგენებით გამოწვეული ფაღარათი Shigella spp.-ჩათვლით, გარდა 1 ტიპის Shigella dysenteriae  და მოგზაურთა მძიმე ფაღარათის ემპირიული მკურნალობისა.	500 მგ დღეში ორჯერ	1 დღე
	1 ტიპის Shigella dysenteriae  -თი გამოწვეული ფაღარათი	500 მგ დღეში ორჯერ	5 დღე
	ქოლერის ვიბრიონით გამოწვეული ფაღარათი	500 მგ დღეში ორჯერ	3 დღე
	მუცლის ტიპი	500 მგ დღეში ორჯერ	7 დღე
	გრამუარყოფითი ბაქტერიებით გამოწვეული ინტრააბდომინალური ინფექციები	500 მგ დღეში ორჯერ - 750 მგ დღეში ორჯერ	5-14 დღე
კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები		500 მგ დღეში ორჯერ - 750 მგ დღეში ორჯერ	7-14 დღე
კანისა და სახსრების ინფექციები		500 მგ დღეში ორჯერ - 750 მგ დღეში ორჯერ	მაქს. 3 თვიდან
პაციენტები ნეიტროპენიითა და ცხელებით, სავარაუდოდ გამოწვეული ბაქტერიული ინფექციით. ციპროფლოქსაცინი უნდა დაინიშნოს შესაბამის ანტიბაქტერიულ საშუალებებთან კომბინაციაში ოფიციალური ინსტრუქციების შესაბამისად		500 მგ დღეში ორჯერ - 750 მგ დღეში ორჯერ	თერაპია უნდა გაგრძელდეს ნეიტროპენიის მთელი პერიოდის განმავლობაში.
Neisseria meningitides-ით გამოწვეული ინვაზიური ინფექციების პროფილაქტიკა		500 მგ ერთჯერადად	1 დღე (ერთჯერადი დოზა)
ინჰალაციური ციმბირის წყლულის პოსტ-კონტქატური პროფილაქტიკა და მკურნალობა იმ პირებისთვის, რომლებსაც შეუძლიათ ჩაიტარონ პერორალური მკურნალობა კლინიკური საჭიროების შემთხვევაში.  პრეპარატის მიღება უნდა დაიწყოს რაც შეიძლება მალე საეჭვო ან დადასტურებული კონტაქტის შემდეგ.		500 მგ დღეში ორჯერ	60 დღე Bacillus anthracis-თან კონტაქტის დადასტურების მომენტიდან

 
პედიატრიული პოპულაცია

ჩვენებები	დღიური დოზა, მგ	მკურნალობის საერთო ხანგრძლივობა (შესაძლოა, ციპროფლოქსაცინის საწყისი პარენტერალური მკურნალობის ჩათვლით)
კისტოზური ფიბროზი	20 მგ/კგ დღეში ორჯერ მაქსიმალური დოზით 750 მგ	10-14 დღე
საშარდე გზების გართულებული ინფექციები და პიელონეფრიტი	10 მგ/კგ-დან დღეში ორჯერ 20 მგ/კგ-მდე დღეში ორჯერ მაქსიმალური დოზით 750 მგ	10-21 დღე
ინჰალაციური ციმბირის წყლულის პოსტ-კონტქატური პროფილაქტიკა და მკურნალობა იმ პირებისთვის, რომლებსაც შეუძლიათ ჩაიტარონ პერორალური მკურნალობა კლინიკური საჭიროების შემთხვევაში.  პრეპარატის მიღება უნდა დაიწყოს რაც შეიძლება მალე საეჭვო ან დადასტურებული კონტაქტის შემდეგ.	10 მგ/კგ-დან დღეში ორჯერ 15 მგ/კგ-მდე დღეში ორჯერ მაქსიმალური დოზით 500 მგ	60 დღე Bacillus anthracis-თან კონტაქტის დადასტურების მომენტიდან
სხვა მძიმე ინფექციები	20 მგ/კგ დღეში ორჯერ მაქსიმალური დოზით 750 მგ	ინფექციის ტიპის მიხედვით

ხანდაზმული პაციენტები

ხანდაზმულმა პაციენტებმა უნდა მიიღონ დოზა შერჩეული ინფექციის სიმძიმისა და პაციენტის კრეატინინის კლირენსის მიხედვით.

 

პაციენტები თირკმლის და ღვიძლის უკმარისობით

რეკომენდებული საწყისი და შემანარჩუნებელი დოზები პაციენტებისათვის თირკმლის ფუნქციის დარღვევებით:

კრეატინინის კლირენს [მლ/წთ/1,73 მ2]	შრატის კრეატინინი [მკმოლ/ლ]	პერორალური დოზა [მგ]
> 60	< 124	იხ. ჩეული დოზირება
30-60	124-დან 168-მდე	250-500 მგ 12 საათში ერთხელ
< 30	> 169	250-500 მგ 24 საათში ერთხელ
ჰემოდიალიზზე მყოფი პაციენტები	> 169	250-500 მგ 24 საათში ერთხელ (დიალიზის შემდეგ)
პაციენტები პერიტონეალურ დიალიზზე	> 169	250-500 მგ 24 საათში ერთხელ

ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში დოზის კორექცია საჭირო არ არის.

დოზირება ბავშვებში თირკმლის და/ან ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით არ არის შესწავლილი.

მიღების წესი

ტაბლეტები უნდა გადაიყლაპოს დაუღეჭვად სითხის მიყოლებით. მათი მიღება არ არის დამოკიდებული ჭამაზე. უზმოზე მიღებისას აქტიური ნივთიერება უფრო სწრაფად შეიწოვება. ციპროფლოქსაცინის ტაბლეტები არ უნდა იქნას მიღებული რძის პროდუქტებთან (მაგ. რძე, იოგურტი) ან მინერალებით გამდიდრებულ ხილის წვენებთან ერთად (მაგ. კალციუმით გამდიდრებული ფორთოხლის წვენი) .

მძიმე შემთხვევებში, ან თუ პაციენტს არ შეუძლია ტაბლეტების მიღება (მაგალითად, პაციენტები, რომლებიც იღებენ ენტერალურ კვებას), რეკომენდებულია თერაპიის დაწყება ციპროფლოქსაცინით ინტრავენურად, სანამ შესაძლებელი გახდება პერორალურ მიღებაზე გადასვლა.

გვერდითი ეფექტები

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა, დიარეა, ღებინება, აბდომინალური ტკივილები, მეტეორიზმი, ანორექსია, ქოლესტატიკური სიყვითლე (განსაკუთრებით პაციენტებში, რომლებმაც გადაიტანეს ღვიძლის დაავადებები), ჰეპატიტი, ჰეპატონეკროზი, პანკრეატიტი. 

 ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრუსხვევა, ვერტიგო, თავის ტკივილი, მომატებული დაღლილობა, შფოთვა, აჟიტაცია, ტრემორი, უძილობა, „კოშმარული“ სიზმრები, პერიფერიული პარალგეზია (ტკივილის შეგრძნების აღქმის ანომალია), პარესთეზიები, დიზესთეზიები,  ჰიპესთეზიები, ჰიპერესთეზიები, პერიფერიული ნეიროპათია, პოლინეიროპათია, ოფლიანობა, შიდა ქალის წნევის მომატება, დეზორიენტაცია, ცნობიერების დაბნეულობა, დეპრესია, ჰალუცინაციები, აგრეთვე ფსიქოტიური რეაქციების სხვა გამოვლინებები (იშვიათად პროგრესირებადი მდგომარეობამდე, რომელშიც პაციენტმა შეიძლება საკუთარ თავს ავნოს), შაკიკი, გულის წასვლა, ცერებრალური არტერიების თრომბოზი, კრუნჩხვა, მოძრაობის კოორდინაციის დარღვევა. 

გრძნობის ორგანოების მხრივ: გემოს და ყნოსვის დარღვევა, მხედველობის დარღვევა (დიპლოპია, ფერის აღქმის შეცვლა), ხმაური ყურებში, სმენის დაქვეითება, სმენის დაკარგვა. 

გულსისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ტაქიკარდია, გულის რითმის დარღვევა, Q-T ინტერვალის გაგრძელება, პარკუჭების არითმიები (მათ შორის „პირუეტის“ ტიპის), არტერიული წნევის დავარდნა, სახის კანზე სისხლის მოწოლა. 

სასუნთქი სისტემის მხრივ: სუნთქვის დარღვევა (ბრონქოსპაზმის ჩათვლით). 

სისხლწარმოქმნის ორგანოების მხრივ: ლეიკოპენია, გრანულოციტოპენია, ანემია, თრომბოციტოპენია, ლეიკოციტოზი, თრომბოციტოზი, ჰემოლიტიკური ანემია, ნეიტროპენია, აგრანულოციტოზი, ოანციტოპენია, ძვლის ტვინის სისხლწარმოქმნის დათრგუნვა. 

ლაბორატორიული მაჩვენებლების მხრივ: ჰიპოპროთრომბინემია, ღვიძლის ტრანსამინაზების და ტუტე ფოსფატაზის აქტიურობის ზრდა, ჰიპერკრეატინინემია, ჰიპერბილირუბინემია, ჰიპერგლიკემია, ამილაზის აქტივობის მომატება. 

შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: ჰემატურია, კრისტალურია (პირველ რიგში ტუტე შარდისა და დაბალი დიურეზის დროს), გლომერულონეფრიტი, დიზურია, პოლიურია, შარდის შეკავება, ალბუმინურია, ურეტრალური სისხლდენები, ჰემატურია, თირკმელების აზოტის გამომყოფი ფუნქციის დაქვეითება, ინტერსტიციალური ნეფრიტი, თირკმლის უკმარისობა. 

საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის მხრივ: არტრალგია, ართრიტი, ტენდოვაგინიტი, მყესების (აქილევსის) გაწყვეტა, მიალგია, კუნთების ტონუსის მომატება, კუნთების კრუნჩხვა, კუნთების სისუსტე, მიასტენიის სიმპტომების გამწვავება. 

ალერგიული რეაქციები: კანის ქავილი, ჭინჭრის ციება, ბებერების წარმოქმნა, რომლებსაც თან ახლავს სისხლდენა, პატარა კვანძების წარმოქმნა, რომლებიც წარმოქმნიან ფუფხებს, ციება, წრტილოვანი სისხლჩაქცევები (პეტექიები), სახისა და ხახის შეშუპება, ქოშინი, ეოზინოფილია, ვასკულიტი, კვანძოვანი ერითემა, ექსუდატური მულტიფორმული ერითემა, შრატოვანი დაავადება, ანაფილაქსიური შოკი, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი (ავთვისებიანი ექსუდატური ერითემა), ტოქსიკური ეპიდერმალური ნეკროლიზი (ლაიელის სინდრომი). 

სხვა: მომატებული შუქის მგრძნობელობა, საერთო სისუსტე, სუპერინფექციები (კანდიდოზი, ფსევდომემბრანოზული კოლიტი), სიარულის დარღვევა. 

ჭარბი დოზირება

აღინიშნა შექცევადი ტოქსიკური ზემოქმედება თირკმელებზე. სპეციფიური ანტიდოტი უცნობია. ავადმყოფის მდგომარეობა საგულდაგულოდ უნდა შემოწმდეს, უნდა განხორციელდეს კუჭის გამორეცხვა, ჩატარდეს გადაუდებელი დახმარების ჩვეული ზომები, უზრუნველყოფილი უნდა იყოს სითის საკმარისი მიწოდება. ჰემო- ან პერიტონეალური დიალიზის მეშვეობით შეიძლება გამოყვანილ იქნას პრეპარატის მხოლოდ უმნიშვნელო რაოდენობა (10%-ზე ნაკლები). 

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო პრეპარატებთან 

ჰეპატოციტებში მიკროსომალური დაჟანგვის პროცესების აქტივობის დაქვეითების შედეგად ზრდის კონცენტრაციას და აგრძელებს ტეოფილინის (და სხვა ქსანტინების, მაგალითად, კოფეინის), პერორალური ჰიპოგლიკემიური სამკურნალო საშუალებების, არაპირდაპირი ანტიკოაგულანტების Т1/2-ს,  ხელს უწყობს პროთრომბინის ინდექსის დაწევას. 

სხვა მიკრობების საწინააღმდეგო სამკურნალო საშუალებებთან (ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკები, ამინოგლიკოზიდები, კლინდამიცინი, მეტრონიდაზოლი) შეხამებისას, როგორც წესი, აღინიშნება სინერგიზმი; წარმატებით შეიძლება გამოყენება აზლოცილინთან და ცეფტაზიდიმთან კომბინაციაში Pseudomonas spp. გამოწვეული ინფექციების დროს; მეზლოცილინთან, აზლოცილინთან და სხვა ბეტა-ლაქტამურ ანტიბიოტიკებთან - სტრეპტოკოკის ინფექციების დროს; იზოქსაზოლილპენიცილინებთან და ვანკომიცინთან ერთად - სტაფილოკოკის ინფექციების დროს; მეტრონიდაზოლთან და კლინდამიცინთან ერთად - ანაერობული ინფექციების დროს. აძლიერებს ციკლოსპორინის ნეფროტოქსიკურ მოქმედებას, აღინიშნება შრატოვანი კრეატინინის ზრდა, ასეთ პაციენტებში აუცილებელია ამ მაჩვენებლის კონტროლი კვირაში 2-ჯერ. 

ერთდროული გამოყენებისას აძლიერებს არაპირდაპირი ანტიკოაგულანტების მოქმედებას. 

პერორალური მიღება რკინის შემცველ სამკურნალო საშუალებებთან, სუკრალფატთან და ანტაციდურ სამკურნალო საშუალებებთან ერთად, რომლებიც შეიცავენ მაგნიუმის, კალციუმის, ალუმინის იონებს, იწვევს ციპროფლოქსაცინის შეწოვის დაქვეითებას, ამიტომ იგი უნდა დაინიშნოს ზემოთ მითითებული სამკურნალო საშუალებების მიღებამდე 1-2 საათით ადრე ან 4 საათის შემდეგ. 

არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები (აცეტილსალიცილის მჟავის გამოკლებით), ზრდიან კრუნჩხვის განვითარების რისკს. 

დიდანოზინი აქვეითებს ციპროფლოქსაცინის შეწოვას დიდანოზინში არსებული კალციუმის, რკინისა და მაგნიუმის  იონების მასთან კომპლექსების შექმნის შედეგად. 

მეტოკლოპრამიდი აჩქარებს აბსორბციას, რაც იწვევს მისი Сmах-ის მიღწევის დროის შემცირებას. 

ურიკოზურიკული სამკურნალო საშუალებების ერთდროული გამოყენება იწვევს გამოყვანის შენელებას (50 %-მდე) და ციპროფლოქსაცინის პლაზმური კონცენტრაციის მომატებას. 

 ზრდის ტიზანიდინის Сmах-ს 7-ჯერ (4-დან 21-ჯერამდე) და ფართობს ფარმაკოლოგიური მრუდით „კონცენტრაცია-დრო“ (AUC) 10-ჯერ (6-დან 24-ჯერამდე), რაც ზრდის არტერიული წნევის გამოხატული დაქვეითებისა და ძილიანობის რისკს. იმ პრეპარატებთან ერთდროული გამოყენებისას, რომლებიც ზრდიან Q-Т ინტერვალს (მათ შორის ანტიარითმიულს I А და III კლასის), შესაძლებელია Q-Т ინტერვალის დაგრძელება. 

ციპროფლიქსაცინისა და ომეპრაზოლის ერთდროული გამოყენების დროს შეიძლება აღინიშნოს პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაციის უმნიშვნელო შემცირება პლაზმაში და ფართობის შემცირება მრუდით „კონცენტრაცია-დრო“. ციპროფლიქსაცინის ერთდროული გამოყენების დროს შეიძლება შენელდეს მეტოტრექსატის თირკმლის მეტაბოლიზმი, რასაც შეიძლება თან ახლდეს მეტოტრექსატის კონცენტრაციის მომატება სისხლის პლაზმაში (იზრდება მეტოტრექსატის გვერდითი ეფექტების განვითარების ალბათობა). 

დულოქსეტინის და CYP450 1А 2 იზოფერმენტის ძლიერი ინჰიბიტორების (ისეთების, როგორიცაა ფლუვოქსამინი) ერთდროული მიღება იწვევდა დულოქსეტინის AUC და Сmах ზრდას. მიუხედავად ციპროფლოქსაცინთან შესაძლო ურთიერთქმედების შესახებ კლინიკური მონაცემების არარსებობისა, შეიძლება განიჭვრიტოს ასეთი ურთიერთქმედების ალბათობა ციპროფლოქსაცინისა და დულოქსეტინის ერთდროული მიღების შემთხვევაში. 

როპინიროლისა და ციპროფლოქსაცინის, CYP 450 1А 2  ზომიერი ინჰიბიტორის ერთდროული გამოყენება იწვევს როპინიროლის Сmах და AUC ზრდას 60%-ით და 84%-ით შესაბამისად. როპინიროლის გვერდითი ეფექტები უნდა გაკონტროლდეს ციპროფლოქსაცინთან ერთდროული მიღებისას და დროის ხანმოკლე პერიოდში კომბინირებული თერაპიის შემდეგ. 

კლოზაპინისა და ციპროფლოქსაცინის 250 მგ დოზის ერთდროული გამოყენებისას 7 დღის განმავლობაში, შესაძლებელია კლოზაპინისა და N-დეზმეთილკლოზეპინის შრატოვანი კონცენტრაციების ზრდა 29%-ით და 31%-ით შესაბამისად (საჭიროა კლოზაპინის დოზირების რეჟიმის კორექცია ციპროფლოქსაცინთან ერთდროული მიღებისას და დროის ხანმოკლე პერიოდში კომბინირებული თერაპიის შემდეგ). 

ციპროფლოქსაცინის 500 მგ დოზის და სილდენაფილის 50 მგ დოზის ერთდროული გამოყენებისას აღინიშნებოდა სილდენაფილის Сmах და AUC ზრდა 2-ჯერ (ამ კომბინაციის გამოყენება შესაძლებელია მხოლოდ სარგებლის/რისკის თანაფარდობის შეფასების შემდეგ). 

განსაკუთრებული მითითებები 

ციპროფლოქსაცინი არ წარმოადგენს არჩევის პრეპარატს, როდესაც არსებობს Streptococcus pneumoniae-ით გამოწვეული პნევმონიის ეჭვი ან აღნიშნული დაავადება დადგენილია. 

კრისტალურიის განვითარების თავიდან ასაცილებლად დაუშვებელია რეკომენდირებული დღე-ღამის დოზის გადამეტება, აგრეთვე აუცილებელია სითხის საკმარისი რაოდენობის მიღება და შარდის მჟავე რეაქციის შენარჩუნება. 

მკურნალობის დროს თავი შეიკავეთ პოტენციურად საშიში საქმიანობის სახეობების შესრულებისგან, რომლებიც მოითხოვენ მომატებულ ყურადღებას და ფსიქიკური და მოძრაობის რეაქციების სისწრაფეს. 

ავადმყოფებს, რომლებსაც აქვთ ეპილეფსია, კრუნჩხვების შეტევები ანამნეზში, სისხლძარღვთა დაავადებები და თავის ტვინის ორგანული დაზიანებები, ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ გვერდითი მოვლენების განვითარების რისკთან დაკავშირებით, ციპროფლოქსაცინი უნდა დაენიშნოთ მხოლოდ „სასიცოცხლო“ მაჩვენებლებით. მკურნალობის დროს ან მისი დასრულების შემდეგ მძიმე და ხანგრძლივი დიარეის წარმოქმნის შემთხვევაში უნდა გამოირიცხოს ფსევდომემბრანოზული კოლიტის დიაგნოზი, რომელიც მოითხოვს პრეპარატის მიღების დაუყონებლივ შეწყვეტას და შესაბამისი მკურნალობის დანიშვნას. 

მყესებში ტკივილის ან ტენდოვაგინიტის პირველი ნიშნების გაჩენისას მკურნალობა უნდა შეწყდეს (აღწერილია ანთების და მყესების გაწყვეტის ცალკეული შემთხვევები ფტორქინოლონებით მკურნალობის დროს). 

მკურნალობის დროს მოერიდეთ ულტრაიისფერ დასხივებას (მათ შორის კონტაქტს მზის პირდაპირ სხივებთან). მძიმე ინფექციების, სტაფილოკოკის ინფექციებისა და ანაერობული ბაქტერიებით განპირობებული ინფექციების მკურნალობისას ციპროფლოქსაცინი გამოყენებული უნდა იყოს შესაბამის ანტიბაქტერიულ საშუალებებთან კომბინაციაში. 

ინფექციების დროს, რომლებიც სავარაუდოდ გამოწვეულია Neisseria gonorrhoeae შტამებით და მდგრადია ფტორქინოლონების მიმართ, გათვალისწინებული უნდა იყოს ადგილობრივი ინფორმაცია ციპროფლოქსაცინისადმი რეზისტნტულობის შესახებ და უნდა დადასტურდეს გამომწვევის მგრძნობელობა ლაბორატორიულ ტესტებში.  

იშვიათ შემთხვევებში პირველი გამოყენების შემდეგ შეიძლება წარმოიქმნას ანაფილაქსიური რეაქციები, მათ შორის ანაფილაქსიური შოკიც კი. ასეთ შემთხვევებში ციპროფლოქსაცინის გამოყენება დაიყონებლივ უნდა შეწყდეს და უნდა ჩატარდეს შესაბამისი მკურნალობა. ხანდაზმულ პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ მყესების დაავადებები, ან ადრე ჩაუტარდათ გლუკოკორტიკოსტეროიდებით მკურნალობა, შეიძლება აღინიშნოს მყესების გაწყვეტის შემთხვევები (უპირატესად აქილევსის მყესისა). გვერდითი რეაქციები ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ შეიძლება წარმოიშვას პრეპარატის პირველი მიღების შემდეგ. ძალიან იშვიათ შემთხვევებში ფსიქოზი შეიძლება გამოვლინდეს სუიციდის მცდელობით. ასეთ შემთხვევებში პრეპარატის მიღება დაუყონებლივ უნდა შეწყდეს და აღნიშნულის შესახებ უნდა ეცნობოს ექიმს. ციპროფლოქსაცინი არის CYP 450 1А 2 იზოფერმენტის ზომიერი ინჰიბიტორი. დაიცავით სიფრთხილე ციპროფლოქსაცინისა და ამ იზოფერმენტებით მეტაბოლიზირებადი პრეპარატების (მათ შორის ტეოფილინი, კოფეინი, დულოქსეტინი, კლოზაპინი) ერთდროული მიღებისას, ვინაიდან ამ პრეპარატების კონცენტრაციის ზრდამ სისხლის შრატში, რომელიც განპირობებულია ციპროფლოქსაცინის მიერ მათი მეტაბოლიზმის ინჰიბირებით, შეიძლება გამოიწვიოს სპეციფიური არასასურველი რეაქციები. 

In vitro ლაბორატორიულ ტესტებში ციპროფლოქსაცინი თრგუნავს Mycobacterium spp. ზრდას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ცრუ უარყოფითი შედეგები ამ გამომწვევის დიაგნოსტიკის დროს პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ციპროფლოქსაცინს. 

გავლენა ავტოტრანსპორტის მართვისა და მექანიზმების მართვის შესაძლებლობაზე:

პაციენტებმა, რომლებიც იღებენ ციპროფლოქსაცინს, უნდა დაიცვან სიფრთხილე ავტოტრანსპორტის მართვისას და სხვა პოტენციურად საშიში საქმიანობის სახეობის განხორციელებისას, რომელიც საჭიროებენ ყურადღების მომატებულ კონცენტრაციას და ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფეს. 

გამოშვების ფორმა 

ტაბლეტები, დაფარული აპკიანი გარსით 500 მგ. 

10 ტაბლეტი კონტურულ უჯრედოვან შეფუთვაში პოლივინილქლორიდის ან პოლივინილქლორიდის/პოლივინილდენქლორიდის აპკისგან და ალუმინის საბეჭდი გალაქული ფოლგისგან.

ან 10 ტაბლეტი კონტურულ უჯრედოვან შეფუთვაში კომბინირებული მასალისგან ფოლგის ფუძეზე (სამშრიანი მასალა, რომელიც შეიცავს ალუმინის ფოლგას, ორიენტირებული პოლიამიდის აპკს, პოლივინილქლორიდის აპკს) და და ალუმინის საბეჭდი გალაქული ფოლგისგან.

1, 2, 3, 4, 5 ან 10 კონტურული უჯრედოვანი შეფუთვა გამოყენების ინსტრუქციით მუყაოს შეფუთვაში (კოლოფში). 

ვარგისობის ვადა

3 წელი. 

არ გამოიყენოთ ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ.

შენახვის პირობები 

შეინახეთ ტემპერატურაზე არაუმეტეს 25ºC მეორად შეფუთვაში (კოლოფში).

შეინახეთ ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

გაცემის პირობები

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით