ამარილი 1მგ#30ტ(თურქ)

ამარილი1 მგ ტაბლეტები

პერორალური გამოყენებისთვის

აქტიური ნივთიერება: გლიმეპირიდი.
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზას მონოჰიდრატი, ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი, პოვიდონე 25000, მიკროკრისტალური ცელულოზა, მაგნიუმის სტეარატი და წითელი რკინის ოქსიდი (E172) საღებავის სახით.

პრეპარატის გამოყენებამდე საჭიროა ინსტრუქციის ყურადღებით წაკითხვა, რადგან ის პაციენტისთვის მნიშვნელოვან ინფორმაციას შეიცავს

¾ საჭიროა ინსტრუქციის შენახვა. შესაძლოა წარმოიშვას მისი ხელახალი გაცნობის აუცილებლობა.

¾ დამატებითი კითხვების არსებობის შემთხვევაში, პაციენტმა უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.

¾ ეს პრეპარატი განკუთვნილია მხოლოდ პირადი მოხმარებისთვის. დაუშვებელია პრეპარატის სხვისთვის მიცემა.

¾ კლინიკაში ვიზიტისას ან ექიმთან კონსულტაციისას, პაციენტმა უნდა აცნობოს ექიმს ამ პრეპარატის გამოყენების შესახებ.

¾ პრეპარატის მიღება უნდა მოხდეს ინსტრუქციაში მოცემული წესით. დაუშვებელია რეკომენდებულზე მაღალი ან დაბალი დოზის გამოყენება.

ინსტრუქციაში მოცემულია:

რას წარმოადგენს ამარილი და რისთვის გამოიყენება იგი
რა უნდა იცოდეს პაციენტმა ამარილის გამოყენებამდე
ამარილის მიღების წესი
შესაძლო გვერდითი მოვლენები
ამარილის შენახვის წესი

სათაურები მოცემულია.

1. რას წარმოადგენსამარილიდა რისთვის გამოიყენება იგი

ამარილი წარმოადგენს პერორალურ ჰიპოგლიკემიურ პრეპარატს. ამარილი მიეკუთვნება სულფონილურეას ჯგუფის ჰიპოგლიკემიური პრეპარატების რიცხვს. მისი მოქმედება განპირობებულია პანკრეასის მიერ გამოყოფილი ინსულინის რაოდნობის ზრდით. შემდეგ, ინსულინ ამცირებს შაქრის დონეს სისხლში.

ამარილი აქტიური ნივთიერების სახით შეიცავს გლიმეპირიდს. თითოეული ტაბლეტი შეიცავს 1 მგ აქტიურ ნივთიერებას. ამარილი ასევე გამოდის სხვა დოზირებული ფორმებით: 2 მგ, 3 მგ, 4 მგ ან 6 მგ გლიმპერიდინი თითოეულ ტაბლეტში. ყველა დოზირებული ფორმის შეფუთვა შედგება 30 ტაბლეტისგან ფირფიტაში.

ამარილი გამოიყენება ინსულინდამოუკიდებელი შაქრიანი დიაბეტის (ტიპი 2) სამკურნალოდ, როდესაც სისხლში შაქრის კონტროლი ვერ ხერხდება მხოლოდ დიეტით, ფიზიკური ვარჯიშით და წონის კლებით.

2. რა უნდა იცოდეს პაციენტმა ამარილისგამოყენებამდე

ამარილი არგამოიყენება:

თუ პაციენტი ალერგიულია გლიმეპირიდის, სულფონილურეას სხვა წარმომადგენლების (პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება სისხლში შაქრის დონის შესამცირებლად, მაგ. გლიბენკლამიდი), სულფონამიდების (ბაქტერიული ინფექციის სამკურნალო პრეპარატები, მაგ. სულფამეტოქსაზოლი) ან პრეპარატში შემავალი რომელიმე დამხმარე ნივთიერების მიმართ (იხ. დამხმარე ნივთიერებები);
თუ პაციენტს აქვს ინსულინდამოკიდებული შაქრიანი დიაბეტი (ტიპი 1);
თუ პაციენტს აქვს შაქრიანი დიაბეტით განპირობებული მდგომარეობა – კეტოაციდოზი (აღნიშნული წარმოადგენს შაქრიანი დიაბეტის გართულებას, როდესაც სისხლში იზრდება მჟავიანობა და შესაძლოა განვითარდეს ისეთი სიმპტომები, როგორიცაა სისუსტე, გულისრევა, ხშირი შარდვა და კუნთების სისუსტე);
დიაბეტური კომის დროს;
თუ პაციენტს აქვს თირკმელების მძიმე დაავადება;
თუ პაციენტს აქვს ღვიძლის მძიმე დაავადება;

პაციენტმა არ უნდა მიიღოს ამარილითუ ზემოთ მოცემულიდან რომელიმე ეხება მას. ნებისმიერ გაურკვეველ საკითხზე პაციენტმა, ამარილის მიღებამდე უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.

შემდეგ შემთხვევებში, ამარილი გამოიყენება განსაკუთრებული სიფრთხილით:

პაციენტმა უნდა მიმართოს ექიმს თუ იგი გადის გამოჯანმრთელების პროცესს ტრავმული დაზიანებისგან, ოპერაციისგან, ცხელებით მიმდინარე ინფექციისგან ან სხვა, ორგანიზმისთვის სტრესული მდგომარეობისგან, რადგან, შესაძლოა საჭირო გახდეს მკურნალობის დროებითი კორექცია;
პაციენტმა ამარილისმიღებამდე უნდა მიმართსო მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს თუ მას აქვს თირკმელების ან ღვიძლის მძიმე დაავადება;
თუ პაციენტს აქვს ფერმენტ გლუკოზა-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას დეფიციტი, შესაძლოა დაქვეითდეს ჰემოგლობინის დონე სისხლში, დაიშალოს სისხლის წითელი უჯრედები და განვითარდეს ჰემოლიზური ანემია;
18 წლამდე ასაკის ბავშვებში ამარილისეფექტურობის და უსაფრთხოების შესახებ ცნობები არასათანადოა. ამრიგად, ამარილისგამოყენება აღნიშნუკლ ასაკობრივ ჯგუფში რეკომენდებული არ არის.

მნიშვნელოვანი ინფორმაცია ჰიპოგლიკემიის (შაქრის დაბალი შემცველობა სისხლში) შესახებ:

ამარილითმკურნალობის დროს შესაძლოა განვითარდეს ჰიპოგლიკემია. ჰიპოგლიკემიის შესახებ დამატებითი ინფორმაცია იხ. ქვემოთ.

ქვემოთ მოცემულმა ფაქტორებმა შესაძლოა გაზარდონ ჰიპოგლიკემიის (შაქრის დაბალი დონე სისხლში) განვითარების რისკი:

მალნუტრიცია, არარეგულარული ინტერვალები კვებათა შორის, კვების გამოტოვება ან გადავადება, მშიერი ყოფნა ხანგრძლივი დროით;
ცვლილებების შეტანა საკვებ რაციონში;
ამარილისმიღება ჭარბად;
თირკმლის ფუნქციის გაუარესება;
ღვიძლის ფუნქციის ძლიერი გაუარესება;
ენდოკრინული ჯირკვლების დარღვევები (ფარისებრი ჯირკვლის, ჰიპოფიზის და თირკმელზედა ჯირკვლების);
ალკოჰოლის მოხმარება (განსაკუთრებით გამოტოვებული კვების დროს);
ზოგიერთი სხვა პრეპარატის მიღება ამარილთანერთად (იხ. ნაწილი “ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან”);
ფიზიკური ვარჯიშის ინტენსივობის მომატება, არასაკმარისი რაოდენობის საკვების მიღება ან ჩვეულზე ნაკლები ნახშირწყლების მიღება.

ჰიპოგლიკემია (შაქრის დაბალი დონე სისხლში) შესაძლოა გამოვლინდეს შემდეგი სიმპტომებით:

ძლიერი შიმშილის გრძნობა, თავის ტკივილი, გულისრევა, ღებინება, ინერტულობა, ძილიანობა, ძილის დარღვევები, მოუსვენრობა, აგრესიულობა, კონცენტრაციის დარღვევა, ყურადღების და რეაქციის დროის დაქვეითება, დეპრესია, კონფუზია, მეტყველების და მხედველობის პრობლემები, კანკალი, თვითკონტროლის დაქვეითება, ნაწილობრივი დამბლა, სენსორული დარღვევები, თავბრუსხვევა, უმწეობის შეგრძნება.
შესაძლოა ასევე განვითარდეს შემდეგი ნიშნები:

ოფლიანობა, ნოტიო კანი, შფოთვა, ტაქიკარდია, პალპიტაციები, მაღალი არტერიული წნევა, უეცარი და ძლიერი ტკივილი გულმკერდის არეში, რომელიც შესაძლოა გადაეცემოდეს სხეულის ახლომდებარე მიდამოებს (სტენოკარდია და კარდიალური არითმია).
სისხლში შაქრის დონის ვარდნის გაგრძელების შემთხვევაში, შესაძლოა განვითარდეს:

ძლიერი კონფუზია (დელირიუმი), გულყრები (კრუნჩხვები), თვითკონტროლის დაკარგვა, ზედაპირული სუნთქვა, ბრადიკარდია. შესაძლოა განვითარდეს გონების კარგვა. ძლიერი ჰიპოგლიკემია შესაძლოა ჰგავდეს ინსულტს.

ჰიპოგლიკემიის მკურნალობა

უმეტეს შემთხვევაში, ჰიპოგლიკემიასთან ასოცირებული სიმპტომები სწრაფად იხსნება შაქრიანი საკვების ან სასმელის (მაგ. შაქრის კუბების, ტკბილი ხილის წვენი, ტკბილი ჩაი) მიღების შემდეგ. ამიტომ, პაციენტმა მუდმივად უნდა იქონიოს თან შაქრიანი საკვები (მაგ. შაქრის კუბები).

ხელოვნური დამატკბობლები ჰიპოგლიკემიის საწინააღმდეგოდ არაეფექტურია.

თუ შაქრის მიღების შემდეგ სიმპტომები ხანგრძლივდება ან არ უმჯობესდება, პაციენტმა უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს ან მიაკითხოს საავადმყოფოს.

ლაბორატორიული კვლევები

შაქრის დონე რეგულარულად უნდა შემოწმდეს სისხლში და შარდში.

მკურნალმა ექიმმა შესაძლოა ასევე ჩაატაროდს დამატებითი სისხლის ანალიზები სისხლის უჯრედების და ღვიძლის ფუნქციის მონიტორინგის მიზნით.

პაციენტმა უნდა მიმართოს ექიმს თუ ზემოთ მოცემულიდან რომელიმე ეხება მას ან ეხებოდა წარსულში.

ურთიერთქმედება საკვებთან და სასმელთან

ალკოჰოლმა შესაძლოა გააძლიეროს ან შეასუსტოს ამარილისჰიპოგლიკემიური მომქედება, რაც წარმოადგენს არაპროგნოზირებად გავლენას.

ორსულობა

პრეპარატის გამოყენებამდე, პაციენტმა კონსულტაციისთვის უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.

ორსულობის პერიოდში ამარილიარ გამოიყენება.

პაციენტმა უნდა აცნობოს ექიმს თუ იგი არის ორსულად ან აპირებს დაორსულებას. ორსულობის პერიოდში სისხლში შაქრის დონის დარღვევებმა შესაძლოა გაზარდონ თანდაყოლილი ანომალიების განვითარების ან ნაყოფის პრე/პოსტნატალური სიკვდილის რისკი. ამრიგად, ორსულობის პერიოდში შაქრის დონე სისხლში უნდა შემოწმდეს ხშირად. სისხლში შაქრის დონის დარღვევების არსებობის შემთხვევაში, მკურნალმა ექიმმა შესაძლოა გასცეს ინსულინის გამოყენების რეკომენდაცია.

პაციენტმა დაუყოვნებლივ უნდა მიმართოს ექიმს ან ფარმაცევტს თუ ამარილით მკურნალობის პერიოდში შეიტყობს, რომ არის ორსულად.

ძუძუთი კვება

პრეპარატის გამოყენებამდე, პაციენტმა კონსულტაციისთვის უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.

ამარილიგამოიყოფა დედის რძეში, ამრიგად იგი არ გამოიყენება თუ პაციენტი ძუძუთი კვებავს ბავშვს. ნებისმიერი პრეპარატის მიღებამდე, პაციენტმა უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.

ავტომობილის და სხვა მექანიზმების მართვა

სისხლში შაქრის დაბალმა ან მაღალმა შემცველობამ (შესაბამისად ჰიპოგლიკემია ან ჰიპერგლიკემია) შესაძლოა უარყოფითი გავლენა იქონიოს კონცენტრაციის და რეაქციის უანარზე ან გამოიწვიოს მხედველობითი დარღვევები. აღნიშნული შესაძლოა წარმოადგენდეს საფრთხეს პაციენტისთვის ან გარშემომყოფებისთვის (მაგ. ავტომობილის ან სხვა მექანიზმების მართვის დროს). შემდეგ შემთხვევებში, პაციენტმა ექიმთან კონსულტაციის გარეშე არ უნდა მართოს ავტომობილის ან სხვა მექანიზმები:

თუ პაციენტს აქვს ჰიპოგლიკემიის ხშირი ეპიზოდები;
თუ პაციენტი დამოუკიდებლად ვერ ახერხებს ჰიპოგლიკემიის ეპიზოდების წინა მოვლენების (სიგნალები) ამოცნობას ან მსგავსი მოვლენები საერთოდ არ ვითარდება.

მნიშვნელოვანი ინფორმაცია ამარილის ზოგიერთი ინგრედიენტის შესახებ

ამარილი დამხმარე ნივთიერების სახით შეიცავს ლაქტოზას. ზოგიერთი ტიპის შაქრის აუთვისებლობის არსებობის შემთხვევაში, პაციენტმა პრეპარატის მიღებამდე უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.

ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან

შემდეგმა პრეპარატებმა შესაძლოა გააძლიერონ ამარილის ჰიპოგლიკემიური მოქმედება და გაზარდონ ჰიპოგლიკემიის განვითარების რისკი:

სხვა პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება შაქრიანი დიაბეტის სამკურნალოდ (მაგ. ინსულინი ან მეტფორმინი);
პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება ტკივილის ან ანთების სამკურნალოდ (ფენილბუტაზონი, აზოპროპაზონი, ოქსიფენბუტაზონი და ასპირინის მსგავსი პრეპარატები;
პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება საშარდე გზების ინფექციენის სამკლურნალოდ (მაგ. ხანგრძლივი მოქმედების სულფონამიდები);
პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენებაბაქტერიული ან სოკოვანი ინფექციების სამკურნალოდ (ტეტრაციკლინები, ქლორამფენიკოლი, ფლუკონაზოლი, მიკონაზოლი, ქინოლონები, კლარითრომიცინი);
პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება სისხლის შედედების პრეპვენციისთვის (კუმარინისგან წარმოებულები, მაგ. ვარფარინი);
პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება კუნთოვანი მასის ზრდისთვის (ანაბოლური პრეპარატები);
პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება მამაკაცის სასქესო ჰორმონების ჩანაცვლებითი თერაპიისთვის;
პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება დეპრესიის სამკურნალოდ (ფლუოქსეტინი, მაო-ინჰიბიტორები);
პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება სისხლში ქოლესტერინის დონის შესამცირებლად (ფიბრატები);
პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება მაღალი არტერიული წნევის სამკურნალოდ (ანგიოტენზინის გარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორები);
პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება პოდაგრას სამკურნალოდ (ალოპურინოლი, პრობენეციდი, სულფინპირაზონი);
პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება კიბოს სამკურნალოდ (ციკლოფოსფამიდი, იფოსფამიდი, ტროფოსფამიდი);
პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება წონის კლებისთვის (ფენფლურამინი);
პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება სისხლის მიმოქცევის დარეგულირების მიზნით (პენტოქსიფილინი) (ინტრავენურად, მაღალი დოზით გამოყენების შემთხვევაში);
პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება ალერგიული რეაქციების, მაგ. ჭინჭრის ციების სამკურნალოდ (ტრიტოქვალინი);
სიმპატოლიტიკური პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება ისეთი მდგომარეობების სამკურნალოდ, როგორიცაა არტერიული ჰიპერტენზია, წინამდებარე ჯირკვალთან ასოცირებული სიმპტომები და გულის უკმარისობა;

შემდეგმა პრეპარატებმა შესაძლოა შეასუსტონ ამარილის ჰიპოგლიკემიური მოქმედება და განაპირობონ სისხლში შაქრის დონის მატება. აღნიშნულმა შესაძლოა გამოიწვიოს ჰიპერგლიკემიის განვითარება:

პრეპარატები, რომლებიც შეიცავენ ქალის სასქესო ჰორმონებს (ესტროგენები, პროგესტერონი);
შარდმდენები (თიაზიდური შარდმდენები), რომლებიც გამოიყენება მაღალი არტერიული წნევის სამკურნალოდ;
პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება ფარისებრი ჯირკვლის სტიმულირებისმიზნით (მაგ. ლევოთიროქსინი);
პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება ალერგიის და ანთების სამკურნალოდ (გლუკოკორტიკოიდები);
პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება საშიში ფსიქიატრიული აშლილობების სამკურნალოდ (ქლორპრომაზინი და სხვა ფენოთიაზიდისგან წარმოებულები);
პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება გულისცემის სიხშირის გაზრდისთვის, ასთმის ან ცხვირის გაჭედვის სამკურნალოდ, ხველებისთვბის ან გაციებისთვის, წონის კლებისთვის ან სიცოცხლისთვის საშიში გადაუდებელი მდგომარეობების დროს (ადრენალინი და სიმპატომიმეტური პრეპარატები);
პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება ჭარბი ქოლესტერინის სამკურნალოდ (ნიკოტინის მჟავა);
პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება ყაბზობის სამკურნალოდ ხანგრძლივი დროით (საფაღარათე საშუალებები);
პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება ეპილეფსიური გულყრების პრევენციის მიზნით (ფენიტოინი);
პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება ნერვიულობის და ძილის დარღვევების სამკურნალოდ (ბარბიტურატები);
პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება მომატებული თვალშიდა წნევის სამკურნალოდ (აცეტაზოლამიდი);
პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება მაღალი არტერიული წნევის ან ჰიპოგლიკემიის (შაქრის დაბალი შემცველობა სისხლში) სამკურნალოდ (დიაზოქსიდი);
პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება ინფექციების, მაგ. ტუბერკულოზის სამკურნალოდ (რიფამპიცინი);
პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება ძლიერი ჰიპოგლიკემიის (შაქრის დაბალი შემცველობა სისხლში) სამკურნალოდ (გლუკაგონი);
ნაღველის მჟავებთან ბმადი რეზინები (კოლესეველამი), რომლებიც გამოიყენება სისხლში ქოლესტერინის დონის შესამცირებლად (ამარილის ეფექტურობის დაქვეითების თავიდან ასაცილებლად, მისი მიღება უნდა მოხდეს კოლესეველამის მიღებამდე არაუმცირეს 4 საათით ადრე).

ქვემოთ მოცემულმა პრეპარატებმა შესაძლოა გააძლიერონ ან შეასუსტონ ამარილის ჰიპოგლიკემიური მოქმედება:

პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება კუჭის წყლულის სამკურნალოდ (H2 ანტაგონისტები);
პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება არტერიული ჰიპერტენზიის ან გულის უკმარისობის სამკურნალოდ, მათ შორის ბეტა-ბლოკატორები, კლონიდინი, გუანეტიდინი და რეზეპინი. აღნიშნულმა პრეპარატებმა, ასევე, შესაძლოა შენიღბონ ჰიპოგლიკემიის სიმპტომები და მათი გამოყენებისას საჭიროა განსაკუთრებული სიფრთხილე.

ამარილმა შესაძლოა გააძლიეროს ან შეასუსტოს შემდეგი პრეპარატების მოქმედება:

პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება სისხლის შედედები საწინააღმდეგოდ (კუმარინისგან წარმოებულები, მაგ. ვარფარინი).

პაციენტმა უნდა მიაწოდოს ინფორმაცია მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს იმ პრეპარატების შესახებ, რომლებსაც იღებს ან იღებდა უახლოეს წარსულში, მათ შორის ურეცეპტოდ გასაცემ მედიკამენტებზე.

3. ამარილის მიღების წესი

სწორი გამოყენების ინსტრუქციები და დოზირება/მიღების სიხშირე:

პრეპარატის მიღება უნდა მოხდეს ექიმის მითითებების მიხედვით. პაციენტმა უნდა მიმართოს ექიმს ან ფარმაცევტს თუ არ არის დარწმუნებული, რომ წესისამებრ იღებს პრეპარატს.

ამარილის დოზას განსაზღვრავს მკურნალი ექიმი და დამოკიდებულია პაციენტის საჭიროებაზე, მდგომარეობაზე და სისხლში და შარდში შაქრის ანალიზის შედეგებზე. დაუშვებელია ექიმის მიერ რეკომენდებული დოზის გადაჭარბება.

ამარილის სტანდარტულ საწყის დოზას შეადგენს ერთი 1 მგ ტაბლეტი ერთხელ დღეში.

საჭიროების შემთხვევაში, ექიმმა შესაძლოა გაზარდოს დოზა მკურნალობის დაწყებიდან 1-2 კვირაში.
მაქსიმალურ რეკომენდებულ დღიურ დოზას შეადგენს 8 მგ.
თუ მაქსიმალური რეკომენდებული დღიური დოზით შაქრის სათანადო კონტროლი ვერ ხერხდება, შესაძლოა დაიწყოს კომბინაციური მკურნალობა გლიმეპირიდით და მეტფორმინით ან გლიმეპირიდით და ინსულინით. მსგავს შემთხვევაში, მკურნალი ექიმი ინდივიდუალურად განსაზღვრავს გლიმეპირიდის, მეტფორმინის ან ისნულინის საჭირო დოზას.

სხეულის წონის ან ცხვორების სტილის ცვლილებისას ან ორგანიზმისთვის სტრესულ სიტუაციებში, შესაძლოა საჭირო გახდეს ამარილის დოზის კორექცია. საჭიროა ექიმისთვის ინფორმაციის მიწოდება.

მიღების გზა და მეთოდი:

ამარილი მიიღება შიგნით (პერორალურად);
პრეპარატი მიიღება უშუალოდ დღის პირველ კვებამდე (ჩვეულებრივ საუზმე) ან პირველი კვებისას. თუ პაციენტი საუზმობს, პრეპარატის მიღება უნდა მოხდეს ექიმის მიერ განსაზღვრულ დროს. მნიშვნელოვანია, რომ ამარილით მკურნალობის პერიოდში კვების გამოტოვება არ მოხდეს.
ტაბლეტები იყლაპება სულ მცირე ნახევარ ჭიქა წყალთან ერთად. დაუშვებელია ტაბლეტების დაღეჭვა ან დანაწევრება. ტაბლეტების გაყოფა შესაძლებელია ორ ტოლ ნაწილად, გამყოფი ხაზის დახმარებით.

სხვადასხვა ასაკობრივი ჯგუფები:

გამოყენება ბავშვებში:

ამარილის გამოყენება არ არის რეკომენდებული 18 წლამდე ასაკის ბავშვებში.

გამოყენება ხანში შესულ პაციენტებში:

დოზის კორექციის საჭიროებას განსაზღვრავს მკურნალი ექიმი.

გამოყენება განსაკუთრებული მდგომარეობების დროს:

თირკმელების უკმარისობა/ ღვიძლის უკმარისობა:

ღვიძლის ან თირკმელების მძიმე დაზიანების დროს, რეკომედებულია ამარილის ჩანაცვლება ინსულინით, სათანადო მეტაბოლური კონტროლის მისაღწევად.

პაციენტმა უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს თუ ფიქრობს, რომ ამარილის მოქმედება არასათანადოდ სუსტი ან ზედმეტად ძლიერია.

დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში

ზედმეტი დოზის მიღების შემთხვევაში, პაციენტმა უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.

დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში, არსებობს ჰიპოგლიკემიის (შაქრის დაბალი შემცველობა სისხლში) განვითარების რისკი. სისხლში შაქრის დონე შესაძლოა დაქვეითდეს 12-72 სთ-ში. ჰიპოგლიკემიის სიმპტომები მოცემულია მე-2 პუნქტში - “მნიშვნელოვანი ინფორმაცია ჰიპოგლიკემიის (შაქრის დაბალი შემცველობა სისხლში) შესახებ”.ჰიპოგლიკემიის სიმპტომები შესაძლოა არ გამოვლინდეს ამარილით დოზის გადაჭარბებიდან 24 საათის განმავლობაში. ჰიპოგლიკემია შესაძლოა თანხლებული იყოს ისეთი მოვლენებით, როგორიცაა მოუსვენრობა, ტრემორი, მხედველობის დარღვევები, კოორდინაციის პრობლემები, უძილობა, კომა და გულყრები. ამრიგად, მსგავს შემთხვევაში, საჭიროა სათანადო რაოდენობის შაქრის მიღება (მაგ. შაქრის კუბები, ტკბილი ხილის წვენი, ტკბილი ჩაი და ა.შ.) და ექიმის დაუყოვნებელი ინფორმირება.

როდესაც დოზის გადაჭარბება ხდება ბავშვებში, მიღებული შაქრის რაოდენობა უნდა გაკონტროლდეს მკაცრად, რათა თავიდან იქნეს აცილებული შესაძლო საშიში ჰიპეგრგლიკემია. უგონო მდგომარეობაში მყოფი პაციენტისთვის საკვების ან სასმელის მიცემა დაუშვებელია.

რადგან ჰიპოგლიკემიური მდგომარეობა შესაძლოა გაგრძელდეს საკმაო დროით, ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ პაციენტის გულმოდგინე მონიტორინგი გაგრძელდეს საფრთხის სრულ გაქრობამდე. პრევენციული ზომის სახით, შესაძლოა საჭირო გახდეს პაციენტის გადაყვანა კლინიკაში. პაციენტმა თან უნდა იქონიოს პრეპარატის შეფუთვა და დარჩენილი ტაბლეტები, რათა ექიმმა მიიღოს ინფორმაცია მიღებული ტაბლეტების რაოდენობის შესახებ.

ჰიპოგლიკემიის მძიმე შემთხვევებში, შესაძლოა განვითარდეს გონების კარგვა და მძიმე ნევროლოგიური დეფიციტი. აღნიშნული წარმოადგენს გადაუდებელ მდგომარეობებს და საჭიროებს გადაუდებელ სამედიცინო ჩარევას და ჰოსპიტალიზაციას. პაციენტთან მუდმივად უნდა იმყოფებოდეს წინასწარ ინფორმირებული პირი, ვისაც შეეძლება საჭიროების შემთხვევაში ექიმთან დაკავშირება.

დოზის გამოტოვების შემთხვევაში

გამოტოვებული დოზის ასანაზღაურებლად ორმაგი დოზის მიღება დაუშვებელია.

შესაძლო გვერდითი მოვლენები ამარილით მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ

მკურნალობის შეწყვეტის ან შეჩერების შემთხვევაში, სასურველი ჰიპოგლიკემიური ეფექტი ვერ მიიღწევა და მდგომარეობა კვალვ გაუარესდება. ამარილით მკურნალობა არ უნდა შეწყდეს ექიმის რეკომენდაციის გარეშე.

პრეპარატის გამოყენებასთან დაკავშირებული დამატებითი კითხვებისთვის, პაციენტმა უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.

4. შესაძლო გვერდითი მოვლენები

სხვა პრეპარატების მსგავსად, ამარილმაც შესაძლოა გამოიწვიოს გვერდითი მოვლენები პაციენტებში, რომლებიც მგრძნობიარენი არიან პრეპარატში შემავალი ნივთიერებების მიმართ.

შემდეგი გვერდითი მოვლენებიდან რომელიმეს განვითარების შემთხვევაში, პაციენტმა დაუყოვნებლივ უნდა შეწყვიტოს ავოდარტის მიღება და მიმართოს ექიმს ან მიაკითხოს უახლოესი საავადმყოფოს გადაუდებელი დახმარების განყოფილებას.

ალერგიული რეაქციები (მათ შორის სისხლძარღვების ანთება, რომელიც ხშირად თანხლებულია გამონაყარით). შესაძლოა განვითარდეს საშიში რეაქციები, მათ შორის სუნთქვის გაძნელება ან არტერიული წნევის ვარდნა. აღნიშნული, ზოგჯერ, შესაძლოა პროგრესირდეს შოკურ მდგომარეობაში.
ღვიძლის დისფუნქცია. აღნიშნული მოიცავს ისეთ მდგომარეობებს, როგორიცაა კანისა და სკლერების მოყვითალო შეფერილობა (სიყვითლე), ნაღვის მიმოქცევის დარღვევა (ქოლესტაზი), ღვიძლის ანთება (ჰეპატიტი) ან ღვიძლის უკმარისობა.
კანისმიერი ალერგია (ჰიპერმგრძნობელობა). შესაძლოა განვითარდეს ქავილი, გამონაყარი, ურტიკარია და მომატებული მგრძნობელობა მზის სხივების მიმართ. ზოგიერთი მსუბუქი ალერგიული რეაქცია შესაძლოა გადაიზარდოს მძიმე რეაქციებში, მათ შორის სუნთქვის ან ყლაპვის გაძნელებით, ტუჩების, ენის ან ხახის შეშუპებით.
ძლიერი ჰიპოგლიკემია. შესაძლოა განვითარდეს გონების კარგვა, გულყრები ან კომა.

ზემოთ მოცემული თითოეული გვერდითი მოვლენა ძალიან საშიში ხასიათისაა. მათგან რომელიმეს განვითარების შემთხვევაში, შესაძლოა საჭირო გახდეს გადაუდებელი სამედიცინო დახმარება ან ჰოსპიტალიზაცია.

შემდეგი მოვლენების განვითარების შემთხვევაში, პაციენტმა უნდა მიმართოს ექიმს:

იშვიათი გვერდითი მოვლენები (მათი განვითარება მოსალოდნელია 1000-დან არაუმეტეს 1 შემთხვევაში):

ჰიპოგლიკემია (შაქრის შემცირებული რაოდენობა სისხლში) (იხ. მე-2 პუნქტი – “განსაკუთრებული ზომები ამარილის გამოყენებისას”).
სისხლის უჯრედების რაოდენობის შემცირება:
- თრომბოციტების (თან ახლავს სისხლდენების და სისხლჩაქცევების განვითარების მომატებული რისკი);

- სისხლის თეთრი უჯრედების (თან ახლავს ინფექციების განვითარების მომატებული რისკი);

- სისხლის წითელი უჯრედების (ახასიათებს ისეთი სიმპტომები, როგორიცაა კანის სიფერმკრთალე, სისუსტე და ქოშინი).

ჩვეულებრივ, აღნიშნული მოვლენები უმჯობესდება ამარილით მკურნალობის შეწყვეტისას.

ძალიან იშვიათი გვერდითი მოვლენები (მათი განვითარება მოსალოდნელია 10.000-დან არაუმეტეს 1 შემთხვევაში):

ალერგიული რეაქციები (მათ შორის სისხლძარღვების ანთება, რომელიც ხშირად თანხლებულია გამონაყარით). შესაძლოა განვითარდეს საშიში რეაქციები, მათ შორის სუნთქვის გაძნელება ან არტერიული წნევის ვარდნა. აღნიშნული, ზოგჯერ, შესაძლოა პროგრესირდეს შოკურ მდგომარეობაში. მსგავსი მოვლენების განვითარების შემთხვევაში, პაციენტმა დაუყოვნებლივ უნდა მიმართოს ექიმს;
ღვიძლის დისფუნქცია. აღნიშნული მოიცავს ისეთ მდგომარეობებს, როგორიცაა კანისა და სკლერების მოყვითალო შეფერილობა (სიყვითლე), ნაღვის მიმოქცევის დარღვევა (ქოლესტაზი), ღვიძლის ანთება (ჰეპატიტი) ან ღვიძლის უკმარისობა. მსგავსი მოვლენების განვითარების შემთხვევაში, პაციენტმა დაუყოვნებლივ უნდა მიმართოს ექიმს;
გულისრევა, ღებინება, ფაღარათი, შებერილობის ან სისავსის შეგრძნება, ბოყინი და მუცლის ტკივილი.
ნატრიუმის შემცირებული რაოდენობა სისლხში (დგინდება სისხლის ანალიზით).

სხვა გვერდითი მოველენები:

კანისმიერი ალერგია (ჰიპერმგრძნობელობა). შესაძლოა განვითარდეს ქავილი, გამონაყარი, ურტიკარია და მომატებული მგრძნობელობა მზის სხივების მიმართ. ზოგიერთი მსუბუქი ალერგიული რეაქცია შესაძლოა გადაიზარდოს მძიმე რეაქციებში, მათ შორის სუნთქვის ან ყლაპვის გაძნელებით, ტუჩების, ენის ან ხახის შეშუპებით. მსგავსი მოვლენების განვითარების შემთხვევაში, პაციენტმა დაუყოვნებლივ უნდა მიმართოს ექიმს;
ალერგიული რეაქციები შესაძლოა განვითარდეს სულფონილურეას, სულფონამიდების ან მათი მსგავსი პრეპარატების მიმართ.
ამარილით მკურნალობის საწყის ეტაპზე შესაძლოა განვითარდეს მხედველობის პრობლემები. აღნიშნული განპირობებულია სისხლში შაქრის დონის ცვლილებით და მალე გაივლის;
ღვიძლის ფერმენტების რაოდენობის მომატება;
ძლიერი უჩვეულო სისხლდენა ან სისხლჩაქცევა კანქვეშ.

ისეთი გვერდითი მოვლენების განვითარების შემთხვევაში, რომლებიც არ არის მოცემული ამ ინსტრუქციაში, პაციენტმა უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.

გვერდითი მოვლენების შეტყობინება

ნებისმიერი გვერდითი მოვლენის განვითარების შესახებ, პაციენტმა უნდა აცნობოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს. გვერდითი მოვლენების შეტყობინება ასევე შესაძლებელია თურქეთის ფარმაკოუსაფრთხოების ცენტრის (თÜFAM) მეშვეობით, ვებ-გვერდზე - წწწ.ტიტცკ.გოვ.ტრ არსებულ “ღეპორტინგ Dრუგ შიდე Eფფეცტს” გრაფაზე მიყოლით ან სატელეფონო ზარით ნომერზე - 0 800 314 00 08.

გვერდითი მოვლენების შეტყობინებით, თითოეულ პაციენტს შეუძლია მონაწილეობა მიიღოს ამ პრეპარატის უსაფრთხოების შესახებ დამატებითი ცნობების შეგროვებაში.

5. ამარილისშენახვის წესი

ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას, თავისივე კოლოფში.

ინახება ოთახის (არაუმეტეს 25°ჩ) ტემპერატურაზე.

გამოიყენება შენახვის ვადის გასვლამდე.

დაუშვებელია პრეპარატისგამოყენება შენახვის ვადის გასვლის შემდეგ. შენახვის ვადა მითითებულია კოლოფზე.

დაუშვებელია გამოუყენებელი ან ვადაგასული პრეპარატის გადაგდება! ნარჩენები უნდა ჩაბარდეს გარემოსა და ურბანიზაციის სამინისტროს მიერ გამოყოფილ სპეციალურ პუნქტში.

შპს შანოფი საგლიკ ურუნლერი სტი.

ბუიუკდერე კად. ნო: 193 ლევენტი

34394 სისლი-სტამბული

ტელ: 0212 339 10 00

ფაქს: 0212 339 10 89

წარმოების ადგილი:

შანოფი ილაç შან. ვე თიც. AŞ.

39780 Büყüკკარი şტıრან

Lüლებურგაზ-Kıრკლარელი

სანოფი ილაკ სან. ვე ტიკ. ას.

39780 ბუიუკკარი სტირან

ლულებურგაზ-კირკლარელი